Pinkpop 2024: een terugblik
2. Vrijdag: ploegen door de modder met grote namen van toen en nu
Het is vrijdagochtend als blijkt dat een aantal parkeerterreinen toch niet te gebruiken zijn, zeker als duidelijk wordt dat er nog meer regen op komst is. Het weer zit dan wel niet mee op deze eerste Pinkpop-dag, het laat de artiesten op de line up zich er niet van weerhouden om er toch één groot feest van te maken. Bestel maar vrolijk door, Pinkpop is begonnen.
Op het hoofdpodium mogen Acda & De Munnik hun debuut maken, terwijl ze dat doen met hun reünie. Een van die mooie contrasten waar we er dit weekend genoeg van zagen op het festival en nog mooier is te zien hoe veelzijdig het publiek is dat staat te genieten van Thomas Acda en Paul de Munnik. Vaders met dochters, soms zelfs beide gekleed in merchandise van de dagafsluiter, staan vrolijk mee te zingen met gouden hits als 'Het Regent Zonnestralen' en 'De Kapitein Deel II', een nummer dat nog steeds goed in het collectieve geheugen staat en uitermate goed werkt als setopener.
Pinkpop 2024: Acda en de Munnik (Foto: Bart Heemskerk)
Bijkomend voordeel is ook nog eens dat de zeldzame zonnestraaltjes zich laten zien tijdens 'Laat Me Slapen', iets dat Acda niet kan laten om even te benoemen tijdens het optreden. Tijdens hun Pinkpop-debuut spelen ze praktische dezelfde setlist die ze ook eerder speelden op Paaspop, waarvan we toen nog onze twijfels hadden of alles daarin wel ging werken op de grote weides. De heren bewijzen dat zelfs de twijfelgevalletjes prima passen op deze weide, want 'De Stad Amsterdam' en 'Groeten Uit Maaiveld' worden in Limburg wél luidkeels meegezongen. Zo valt te stellen dat het een geslaagd debuut was en dat het helemaal niet gek zou zijn als de heren er gewoon over een jaar of twee weer bij zijn, ook al is het dan geen reünie meer.
De eerste misser van het festival is te zien bij Babymetal, een act die met veel spanning en sensatie werd aangekondigd, maar veel last heeft van slecht geluid. Ondanks de indrukwekkende choreografie en een sound die zich niet makkelijk laat omschrijven, is het jammer om te zien dat het optreden buiten een klein gebied vooraan het podium al snel doodbloedt. De keiharde energieke Japanse metal gaat hier enigszins roemloos tenonder.
Pinkpop 2024: Avril Lavigne (Foto: Bart Heemskerk)
Het is dan al dus snel weer tijd om vooruit te kijken, alleen is dat op dit terrein een kwestie van jezelf 180 graden draaien en de andere kant op kijken of lopen, om de volgende veteraan in de entertainmentbusiness een warm, verkleumd onthaal te geven. Avril Lavigne is bezig aan haar Greatest Hits-tour en daar kun je van vinden wat je wilt, er blijkt vandaag wel weer dat ze nog steeds kan rekenen op een grote schare fans die haar niet zijn vergeten. Voor het toegestroomde publiek (letterlijk, met de hevigste wind en regenval van de dag) is het niets anders dan puur jeugdsentiment.
En als je dan je grootste hits komt spelen, kun je maar gelijk goed beginnen. Dat lukt met de keuze voor 'Girlfriend' om het publiek wakker te schudden. Het is alleen Lavigne zelf die nog even uit haar ontdooistand moet komen, want ze zit er een aantal keer bijna naast. Dit maakt ze gedurende het optreden ruimschoots goed door met veel overtuiging monsterhits als 'Sk8er Boi' en 'Complicated' te brengen. Ook YUNGBLUD, die eerder op de dag het hoofdpodium mocht bestormen, komt nog even meezingen bij 'I'm A Mess', een punt in de show waar de eerst zeldzame lachjes van Lavigne overgaan in een brede glimlach. Was het uiteindelijk allemaal perfect? Nee. Hebben de mensen genoten? Absoluut!
Voordat het tijd is dat het hoofdpodium in vuur en vlam wordt gezet door de Italiaanse dagafsluiter kan er eerst aan de andere kant van het veld genoten worden van een band die inmiddels al 20 jaar meedraait en een hele festivalset aan hits meebrengt om dat jubileum te vieren. Keane, geleid door de charismatische en zeer sympathieke frontman Tom Chaplin, krijgt een net iets langere set dan alle andere acts van de dag en dat is terecht, want ze brengen dat festivalgevoel perfect onder woorden. Lekker meebrullen met liedjes die voor iedereen een andere betekenis hebben gekregen, terwijl je terugdenkt aan de dag die je hebt gehad in Landgraaf. En dat daar dan opeens een regenboog bij komt als de lucht opklaart kan alleen maar betekenen dat er nog veel mooie dingen te gebeuren staan.
Pinkpop 2024: Maneskin (Foto: Bart Heemskerk)
Over de headliner werd veel gesproken vooraf. Maneskin dwong zelf een headlinespot af met een show van twee uur, geen enkele andere headliner deed die belofte. Maken ze die hooggespannen verwachtingen dan ook waar?
De Italianen hebben zich in een krappe drie jaar knap weten op te werken tot deze plek op het affiche, een voorspelling die toentertijd al werd gedaan (onder andere in 2022). Ze komen gewapend met veel gitaargeweld, een bak aan energie, maar uiteindelijk weinig nieuw materiaal naar Landgraaf. In deze show zitten zowel alle clichés als sterke punten van een rockshow. Zo wordt het crowdsurfing verbodsbordje aan beide kant van het podium bedekt, gaan alle vuurkanonnen af die er te vinden zijn in Limburg en wordt er afgesloten met publiek op het podium tijdens 'Kool Kids' at eerder op de avond werd gescout. En frontman David heeft ook af en toe tijd om zijn humor de vrije loop te laten: "We hebben er zelfs voor gezorgd dat het gestopt is met regenen, eigenlijk zijn we gewoon fucking tovenaars!"
Maar uiteindelijk wordt er na ruim een uur aangekondigd dat de nummers bijna op zijn. "Huh?", moet een groot deel van de mensen hebben gedacht. En zo gaat een show die onwijs strak begon met een enorm hoog tempo toch een klein beetje onderuit, want uiteindelijk volgt na deze mededeling nog een toegift die wordt ingeleid door een (iets te) lange gitaarsolo van Thomas Raggi. Uiteindelijk is na een uur en drie kwartier toch echt de koek op.
Zo weten ze dus de belofte van een twee uur durende show niet helemaal waar te maken, maar geven ze wel alles in hun mars om op dat niveau te komen. Over een aantal jaar gewoon weer een nieuwe kans, de potentie zit er nog steeds en groeit alleen maar.
