Pinkpop 2016: een terugblik

Na maandenlang wachten is de Pinksteren dit jaar al lang voorbij wanneer Pinkpop los mag barsten. Afgelopen weekend kwam de crème de la crème naar Landgraaf om de verschillende podia plat te spelen. FOK! was er uiteraard weer bij en maakte het oudste festival van de Benelux van begin tot eind mee.

Het is dit jaar aan de nieuwkomer Storksky om het startsein te geven, in de dan al broeierige Brand Bier Stage en wanneer het publiek opgewarmd de tent uitloopt en het zonnetje nog feller is gaan schijnen klinken al snel de countryklanken die Nederland hebben mogen vertegenwoordigen op het Songfestival; Ilse deLange en haar Common Linnets weten met hun optreden misschien niet de 100% er uit te trekken maar zijn wel in bloedvorm. De inmiddels bekende nummers komen voorbij, echter het wordt verre van voorspelbaar. Dit is echt een heerlijk beginnetje van een mooie dag die nog voor de deur staat, want er kan direct na deze countryknallers doorgelopen worden naar de tent voor Lukas Graham, een band die opeens wereldberoemd werd door hun hit '7 Years' en nu op zo’n beetje elk festival staat aankomende zomer. Maar de Denen weten meer te brengen dan die ene hit. De tent weet mee te gaan met hun muzikale reis en is dan ook maar al te gretig naar meer. Dat belooft nog wat voor de nog komende folkklanken van Bear’s Den. Het is echter eerst op de Main Stage de beurt aan een band die vorig jaar een uitstekende generale repetitie deed op het grootste podium van Lowlands, de Alpha Tent: Bastille. Ook dit keer valt niet met de Britten te spotten. Buiten de hits als 'Pompeii' en 'Things We Lost In the Fire' wordt er nog wat onbekender materiaal gespeeld van het inmiddels welbekende album All This Bad Blood.

Bastille (Foto: Bart Heemskerk)Bastille (Foto: Bart Heemskerk)

Na dit puike optreden kwam er voor de echte popliefhebbers een moeilijke keuze: wordt het Years & Years, die tevens een Generale deden op Lowlands, een optreden dat iets minder ontvangen werd, of toch voor de Mumford & Sons-achtige klanken van Bear’s Den? De keuze voor Bear’s Den bleek wijs te zijn, aangezien de heren de tent volledig in het zwoele gevoel van hun muziek weten mee te nemen. De elektronische klanken van Years & Years die klinken vanaf de 3FM Stage liggen fijn in het gehoor, maar de zang van Olly Alexander is nog altijd niet van een kwaliteit zoals het op de plaat klinkt. Wel wordt duidelijk dat het publiek te maken heeft met een blijvertje en dat er voorlopig een nieuwe hitmachine is geboren die ook nog datzelfde publiek meekrijgt.

Had De Staat het ooit gedacht; twee keer hetzelfde festival spelen, op verschillende podia? De eerste show werd op de vrijdag gespeeld toen nog niet bekend was dat de heren zouden gaan invallen voor Ghost, die niet mochten optreden op doktersadvies.  De band laat zien dat ze dat de tent inmiddels wel ontgroeid zijn. De moshpits die constant ontstaan zijn zeer indrukwekkend te noemen. En er is natuurlijk één nummer waarbij het dak nog net niet van de tent af wordt geblazen en dat is 'Witch Doctor', met een melodie die nog lang blijft hangen en nadreunen in de Brand Bier Stage. Tegelijkertijd is er op het 3FM Stage ook een feest losgebarsten, het feest van het zeer succesvolle Diplo-project: Major Lazer.

Major Lazer (Foto: Hub Dautzenberg)Major Lazer (Foto: Hub Dautzenberg)

Top 40 hits worden strak aan elkaar gemixt, maar ook eigen materiaal als 'Lean On', 'Pon De Floor' en 'Light It Up' mogen niet ontbreken. Met de juiste afwisseling van lichteffecten en wat zwaarder materiaal wordt het podium volledig gedomineerd door Major Lazer en de handjes gaan dan ook meermaals ver en in grote getalen de lucht in. Er wordt overigens nog heel eventjes doorgespeeld terwijl de headliner van vandaag al zijn opwachting heeft gemaakt. Tijd om te rennen naar de Main Stage, dus.

Dat podium is die avond volledig voor de Red Hot Chili Peppers. Wat wel gelijk opvalt is dat de actie zich voornamelijk beperkt tot dat podium. De interactie met het publiek is er weinig tot niet en het gevoel dat er een simpele hitshow wordt opgevoerd begint de overhand te nemen. Wel is alles van een enorm hoge kwaliteit. Ook het nieuwe materiaal dat de Peppers laten horen, waaronder de oorwurm 'Dark Necessities' slaat wel aan bij het publiek, maar die reactie beperkt zich dan op haar beurt weer tot de eerste paar rijen van het voorste vak. Uiteindelijk worden er 17 nummers gespeeld en wordt er zelfs al even naar zondag gehint, wanneer er materiaal van The Beatles mee wordt genomen. Een gelikt optreden zonder bezieling is misschien jammer genoeg de beste omschrijving.

Red Hot Chili Peppers (Foto: Bart Heemskerk)Red Hot Chili Peppers (Foto: Bart Heemskerk)