Gravity Rush

Exclusief voor PlayStation Vita.

Superheldgames die zich in een open wereld afspelen zijn absoluut genoodzaakt om de navigatie door die wereld zo leuk mogelijk te maken. In het verleden hebben we langs muren verticaal gebouwen opgerend, we zijn in hoge snelheid door stroomdraden gegleden en we hebben onszelf acrobatisch langs wolkenkrabbers geslingerd. Niets kan echter tippen aan, volledig tegen alle wetten van de zwaartekracht in, jezelf de lucht in te lanceren.

Het hoofdpersonage van Gravity Rush is een jonge blondine die letterlijk uit de lucht is gevallen, midden in een stad. De instorting (of iets anders?) heeft ervoor gezorgd dat onze heldin aan geheugenverlies lijdt. Ze wordt wel altijd vergezeld door een mysterieuze etherische kat die haar er toe in staat stelt om de zwaartekracht te manipuleren. Door dat feit gaan mensen haar al snel ‘Kat’ noemen.

Kat kan dus gravitatie aanwenden. Druk op de rechtertrigger en je zult midden in de lucht zweven, met de linkertrigger bepaal je vervolgens in welke richting de zwaartekracht aan haar trekt. Hierdoor is het bijvoorbeeld mogelijk om aan de onderkant van de vliegende busjes die rond Hekseville zweven te lopen. Je kunt dit niet onbeperkt doen, een metertje loopt leeg wanneer je je krachten gebruikt.

De setting van Gravity Rush is vrij imponerend. De grafische stijl is cell-shaded en doet denken aan Ghibli, maar tegelijkertijd heeft het ook invloeden uit oude Franse comics en zelfs Victoriaanse kunst. Het is een unieke cocktailmix die er opzienbarend goed uitziet.

Hekseville wordt alleen maar gekker wanneer je erachter komt dat het een archipel van steden is die torenhoog in de lucht wordt gehouden door reusachtige pilaren. Een paar delen van de stad zijn blijkbaar opgeslokt door zogenoemde ‘gravity storms’. De burgers worden verder geteisterd door de Nevi, schaduwachtige wezens met rode uitstekende en bolvormige objecten – hun zwaktepunt uiteraard.

Kat besluit al snel om te helpen en gedurende het spel haal je steeds meer delen van de stad terug. Tegelijk hoopt ze hetzelfde te doen voor haar geheugen. Om de stadsdelen terug te halen moet je overigens naar bizarre alternatieve dimensies waar de graphics nog abstracter worden. Al platformend en vechtend kom je uiteindelijk bij de grote eindbazen terecht.

Dat vechten kan gewoon op de vaste grond aan de hand van simplistische mêlee- en ontwijkaanvallen, maar ook in de lucht. Zeker bij vliegende vijanden ben je genoodzaakt om met een welgemikte gravity kick hun zwaktepunt te raken. Die vijanden zijn soms alleen erg bewegelijk. Dat, gekoppeld met het feit dat je soms behoorlijk gedesoriënteerd raakt wanneer je met de zwaartekracht speelt, maken luchtgevechten nogal onhandig.

De alternatieve dimensiemissies zijn het leukst, de rest is helaas erg onorigineel. Denk aan ongecompliceerde fetchquests of het krijgen van een opdracht om een paar Nevi te vernietigen. Wanneer je even geen trek hebt in hoofdmissies kun je simplistische, doch vermakelijke zijmissies doen in de trant van time trials en dergelijke.

Nee, Gravity Rush is op zijn best wanneer je als een ongeleide racket door de hemel zwiept. Het is erg leuk om de verschillende stadsdelen te verkennen en om op zoek te gaan naar de paarse gems die overal rondzweven. Je kunt die gems vervolgens gebruiken om je vaardigheden te upgraden. Dit is een erg motiverend systeem dat we al eerder bij andere superheldgames hebben gezien.

Het verhaal wordt verteld aan de hand van dynamische strippanelen. Het is goed dat het spel zichzelf niet al te serieus neemt en niet bang is om allerlei grapjes te maken. Kat is uitzonderlijk sympathiek en charmant, een groot succes als personage. Het is dan ook jammer dat het verhaal zo slordig is.

Personages worden alleen maar geïntroduceerd om vervolgens weer lang uit beeld te verdwijnen. Gedurende het spel zijn er meerdere twists en worden er meerdere grote vragen naar boven geroepen, maar aan het eind blijft eigenlijk alles onbeantwoord. Gravity Rush vertelt alleen het eerste, zeer incomplete deel van een verhaal, waardoor je toch met een onbevredigend gevoel achterblijft.

Conclusie
Op een platform waar tweederangs games van derderangs studio’s en consoleports het spelaanbod domineren is een nieuwe en originele IP zoals Gravity Rush precies wat de Vita nodig had. Hoewel het spel af en toe in dieptes keldert, stijgt het ook minstens net zo vaak naar grote hoogtes.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.