Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name

Kazuma Kiryu is terug! Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is een nieuwe spin-off die de oude vechtersbaas weer in de hoofdrol zet. De vraag is alleen of Kiryu niet gewoon beter gepensioneerd had kunnen blijven.

Een van de redenen dat ik niet zo’n van ben van grote stripboekhelden is dat er nooit een einde komt aan hun verhaal. Mijns inziens kun je niet altijd maar dezelfde personages blijven hergebruiken omdat hun ontwikkeling stagneert en je op gegeven moment niets meer over ze leert. Het vervalt dan in een herhaling van zetten en deze voorspelbaarheid is voor mij een doodvonnis.

Ik vrees dat Like a Dragon die richting lijkt op te gaan met Kazuma Kiryu. De beste man is al tig keer met pensioen gegaan en hij heeft meermaals gezworen om de Japanse onderwereld volledig achter zich te laten. De ontwikkelaars leken zich bewust van het probleem, want Yakuza 6 : The Song of Life werd in 2016 gepresenteerd als het ultieme afscheid van Kiryu. Zijn verhaal was compleet en het volgende deel werd overgenomen door een nieuw hoofdpersonage genaamd Ichiban Kasuga.

Ik weet niet of Ryu Ga Gotoku Studio niet genoeg vertrouwen heeft in Ichiban als hoofdpersonage of dat ze simpelweg niet durven om ‘The Dragon of Dojima’ volledig los te laten, maar hij is dus weer volledig terug. Kiryu is het hoofdpersonage van deze extra game en is straks ook samen met Ichiban groots aanwezig in Like a Dragon: Infinite Wealth. Hoe dan ook wordt het mooie einde van Yakuza 6 met deze games ondermijnd, de vraag is of Like a Dragon Gaiden genoeg doet om dat goed te maken.

Like a Dragon Gaiden is dus een kleinere game die volgens de ontwikkelaar in een half jaartje is gemaakt en oorspronkelijk was bedoeld als DLC voor Ichiban’s game. Het legt uit wat Kiryu aan het doen was tijdens de gebeurtenissen van Yakuza 7 en dient ook een klein beetje als een proloog Infinite Wealth. Om het verhaal kort uit te leggen: Kiryu heeft in Yakuza 6 zijn dood in scène gezet om volledig uit het leven van zijn geadopteerde kinderen te kunnen verdwijnen. Door zijn verleden waren ze immers nooit echt helemaal veilig, iets dat de voorgaande games hebben bewezen.

In Like a Dragon Gaiden weet een van de onderwereld-facties zijn geheime identiteit te achterhalen en ze dreigen zowel om zijn leugen openbaar te maken als met het leven van zijn adoptiekinderen. Kiryu moet daarom noodgedwongen weer deels uit de schaduwen komen en opdrachten doen terwijl hij een manier zoekt om zijn geheim niet te laten lekken. Het is geen verkeerde opzet, maar als je Yakuza 7 hebt gespeeld ken je grote lijnen al waardoor er weinig spanning is.

Om maar antwoord op de eerder gestelde vraag te geven: nee, Like a Dragon Gaiden doet niet genoeg om de terugkeer van Kiryu te rechtvaardigen. Begrijp me niet verkeerd, zoal gebruikelijk zijn alle verhaalscenes goed geacteerd en Kiryu blijft een tof personage, maar uiteindelijk is dit specifiek verhaal verre van essentieel. Verder is het ook goed merkbaar dat dit meer een uit de hand gelopen uitbreiding is dan een volledig spel. Naast het feit dat het een stuk korter is (zo’n tien-vijftien uurtjes) zitten er ook heel weinig nieuwe elementen in. De locaties bijvoorbeeld, Sotenbori en Yokohama, zijn bekende kost. Ook de beroemde mini-games zijn varianten die we al eerder hebben gezien. Het is leuk dat bijvoorbeeld Pocket Circuit (een racing mini-game met speelgoedauto’s) van Yakuza 0 weer terug is, maar heel vers is het niet.

Like a Dragon Gaiden onderscheidt zich voornamelijk met het feit dat het een real-time vechtsyteem bevat, in plaats van de RPG-mechanieken van Yakuza 7 en de aankomende Infinite Wealth. Bovendien heeft Kiryu ondertussen een nieuwe vechtstijl geleerd waarmee je als een soort geheim agent kunt vechten. Kiryu heeft met deze stijl beschikking over allerlei gadgets. Denk aan raketaangedreven schoenen, exploderende nepsigaretten en zelfs behulpzame drones. Deze grappige ‘Agent’ stijl is zo’n beetje de grootste nieuwigheid in dit spel. Uiteraard kan Kiryu ook gewoon zijn klassieke moves gebruiken met behulp van de ‘Yakuza’ stijl.

Dat dit spel overigens geen episch avontuur is geworden van meer dan dertig uur vind ik overigens prima. Niet elke Like a Dragon-game hoeft gigantisch uitgebreid te zijn. Bovendien is er alsnog genoeg te doen, want het spel bevat zoals gewoonlijk meer dan genoeg optionele sidequests met krankzinnige personages. Mijn favoriet dit keer was de zoektocht naar zeven gouden ballen waarmee je een wens kunt laten vervullen. Fans zullen denk ik ook genieten van de terugkeer van de beruchte ‘Obatarian’.

Conclusie:
Like a Dragon Gaiden is ondanks alle hergebruikte elementen zeker geen kale release geworden. Het verhaal is goed verzorgd en de zijactiviteiten zijn vermakelijk. Het is alleen ook een ietwat geforceerde terugkeer van Kiryu voor een verhaal en game die een beetje onnodig aanvoelen. Het blijft een aardig tussendoortje, maar ik begin me wel echt af te vragen of Kiryu niet voorbij zijn houdbaarheidsdatum zit.

Gespeeld op PS4, ook beschikbaar voor PS4, Xbox Series X|S, Xbox One en pc.