Inhumans: Marvels 'andere mutanten'

Marvels nieuwste tv-serie, een miniserie over een groep mensen met superkrachten en onderlinge conflicten, is mogelijk Marvels eerste flop: onduidelijke motivaties en ongeloofwaardige situaties verbergen bijna volledig de zaken die wél interessant zijn.

Een aangekondigd filmproject downgraden naar een tv-serie, en die vervolgens toch vertonen in de bioscoop. Wat wil Marvel daarmee bereiken? Inhumans is een vreemde eend in de bijt, en misschien een teken dat de filmstudio te veel hooi op hun vork aan het nemen is.

De geschiedenis van Inhumans is niet erg lang; de titel werd als film aangekondigd en zou moeten verschijnen in Phase 3 van het Marvel Cinematic Universe, ergens in 2018. Maar toen verscheen er ineens Inhumans-personages in de tv-serie Agents of S.H.I.E.L.D. en niet lang daarna werd de film van de agenda gehaald. Verwarring alom bij de fans van de comics, waarin de Inhumans al sinds 1965 verschenen. Ging Marvel deze alt-mutants nu wel of niet in de bioscoop brengen?

Inhumans: Anson Mount
Anson Mount als Black Bolt

In Agents of S.H.I.E.L.D. was al aan de kijkers uitgelegd dat er in het MCU een buitenaards volk, de Kree, was dat in een ver verleden heeft geknoeid met mensen. Ze kwamen naar onze planeet en pasten de genen van een aantal mensen aan, waarmee ze een nieuw sub-ras onder de mensen creëerden: de On-mensen, oftewel Inhumans. Kenmerk van deze mensen is dat wanneer ze worden blootgesteld aan een stof die in zogenoemde Terrigen-kristallen te vinden is, ze een mutatie ondergaan. Net als bij de mutanten die we kennen uit X-Men kan dit uiterlijke kenmerken en/of superkrachten als gevolg hebben. Inhumans met superkrachten zijn sindsdien een gebruikelijk onderdeel van Agents of S.H.I.E.L.D., en dus al redelijk bekend bij de Marvel-kijkers. Dus hoe zat het dan met de film?

In 2016 werd bekend dat de film voorlopig van het schema werd gehaald, omdat de filmstudio hun toekomstplannen aan het heroverwegen was. Niet veel later werd aangekondigd dat Inhumans een tv-serie zou worden. Klinkt logisch; we kennen ze van tv, dus waarom niet gewoon een spin-off van S.H.I.E.L.D. maken en daarop doorgaan?

Een spin-off is het echter niet. De eerste afleveringen van Inhumans, die deze week in IMAX worden vertoond (en ook daadwerkelijk met IMAX-camera's zijn opgenomen, een unicum voor een tv-serie), introduceren de Inhumans voor nieuwe kijkers, laten het mutatieproces zien en maken slechts een hele kleine melding over wat gezien kan worden als een referentie naar Agents of S.H.I.E.L.D., wat betekent dat deze serie de intentie heeft gewoon op zichzelf te staan.

Inhumans: Serinda Swan
Serinda Swan als Medusa

Het is interessant om een tv-serie op het grote scherm te zien. De ervaring leert dat een aflevering meer impact heeft in een bioscoopsetting dan op het kleine scherm; pilots van diverse nieuwe series worden jaarlijks vertoond op evenementen als Comic-Con en wanneer deze afleveringen maanden later op tv nog eens worden bekeken, komen ze toch iets minder indrukwekkend over. Het vermoeden is dat dat hier ook het geval gaat zijn: in de eerste momenten van Inhumans vliegen de kogels je in IMAX-formaat om de oren, wordt er gerend, gesprongen en gevochten en dit alles met een (lichtelijk overdreven) actie-montage vol snelle edits en overbodige slowmotion. Dit alles is duidelijk bedoeld om de toon te zetten, maar aangezien de rest van het in de eerste twee afleveringen vertoonde verhaal vooral dialoogscènes zijn, is dat de verkeerde toon.

Inhumans vertelt over de 'royal family of Inhumans', personages die bekend zijn uit de comics maar verdacht afwezig waren in de verhaallijnen in Agents of S.H.I.E.L.D.. Het is een groep Inhumans, en hun gevolg, die een eigen samenleving hebben opgebouwd in de verborgen stad Attilan. Waar ligt deze stad? Op de maan, in een onzichtbaarheidsbubbel. Er wordt niet veel moeite gedaan dat concept geloofwaardig te maken (waar komt hun voedsel vandaan, hoe hebben ze hun technologie ontwikkeld, hoe zorgen ze ervoor dat ze niet stikken of doodvriezen?), en daarin staat Inhumans op grote afstand van bijvoorbeeld de Marvel-series die op Netflix te zien zijn. Hierin wordt doorgaans, ook met de meer fantastische elementen, toch een mate van realisme gezocht die hier ontbreekt.

Daar komt bovenop dat de serie uiteindelijk draait om een opstand in Attilan en onenigheid tussen de leden van de 'koninklijke familie'. Deze bestaat uit onder andere koningin Medusa, haar zus Crystal, koning Black Bolt en zijn broer Maximus en nog wat personeel. Black Bolt (die geen normale naam lijkt te hebben) en Medusa heersen over een stad die is verdeeld in een kastensysteem; het bestaan daarvan wordt kort verklaard door te verwijzen naar de beperkte ruimte op de maan. Blijkbaar betekent dat dat er geforceerde ongelijkheden nodig zijn in hun samenleving. Het conflict dat uiteindelijk ontstaat is net zo summier onderbouwd en komt min of meer uit het niets, wat betekent dat hoewel alles er interessant uitziet (en door regisseur Roel Reiné op de meeste momenten prima is verfilmd - op die rare slowmotion na), het eigenlijk niet echt boeit.

Inhumans: Iwan Rheon
Iwan Rheon als Maximus

Wat wel boeit is een aantal van de personages. Vooral Black Bolt is interessant, omdat zijn mutatie ervoor heeft gezorgd dat ieder geluid uit zijn mond gepaard gaat met zo'n enorme fysieke kracht, dat het gevaarlijk is voor hem om zachtjes te kuchen, laat staan te praten. Hij spreekt dan ook niet en communiceert met gezichtsuitdrukkingen en een zelfbedacht systeem van gebarentaal. Acteur Anson Mount is daarmee één van de pluspunten van de serie, omdat hij zelf de gebaren heeft ontworpen (met de theorie dat, als niet-Aardling, hij niet bekend is met de gebarensystemen die we hier hanteren) en het soms boeiender is om zijn gezichts- en lichaamstaal te lezen dan om te luisteren naar sommige andere personages. Zijn broer, Maximus, is dankzij de vertolking door Iwan Rheon een lichtere, minder sadistische versie van Ramsay Snow, Rheons personage uit Game of Thrones. Zijn acties staan centraal in de eerste afleveringen en zullen dat naar verwachting blijven doen in de overige zes. Hoewel zijn motivaties wat vaag (en slecht onderbouwd) zijn, laat Rheon het in ieder geval nog een beetje interessant lijken.

Dankzij een plot device dat teleportatie toestaat vindt een deel van het verhaal ook op onze planeet plaats. Dit zorgt voor wat interessante interactie tussen de Inhumans en reguliere mensen, en het is te hopen dat dit wat verder wordt uitgediept in de latere afleveringen. Het zorgt er bovendien voor dat we niet constant naar scènes in gebouwen op de maan zitten te kijken.

Zoals het er naar aanleiding van de eerste afleveringen op lijkt is Inhumans een project dat wat meer ontwikkeltijd had kunnen gebruiken. Hoewel het visueel interessant is, wat een IMAX-screening bijna rechtvaardigt, is het verhaal te onorigineel en bevat het te veel onduidelijkheden. Dit is een te onstabiele bodem om een sterke miniserie op te bouwen, terwijl de beperkte speelduur en het specifieke onderwerp juist gebruikt had kunnen worden om te focussen op een origineel en vooral boeiend verhaal. Hoewel Inhumans niet zonder zijn pluspunten is, is het er toch eentje die zelfs voor die-hard Marvelfans geen must see is.

Inhumans start op 29 september op televisie; de afleveringen zijn dan in de VS te zien op ABC. Of de serie ook in Nederland wordt uitgezonden, is niet bekend.