Wound

Bij de combinatie horrorfilm en Nieuw-Zeeland denken de meeste filmliefhebbers meteen aan Peter Jackson en zijn cultklassiekers Bad Taste en Braindead. Toch was de wereldberoemde regisseur, van blockbusters als de Lord of the Rings-trilogie en King Kong, niet degene die Nieuw-Zeeland kennis liet maken met het splatterhorror-genre. In 1984 was regisseur David Blyth hem maar liefst drie jaar voor met Death Warmed Up, een obscure griezelfilm die nog het meeste weg had van een kruising tussen Mad Max met Evil Dead. Sindsdien maakte Blyth zeer uiteenlopende producties zoals My Grandpa Is a Vampire (1992), een viertal afleveringen voor de tv-serie van Mighty Morphin' Power Rangers (1993) en meer recentelijk een aantal documentaires. In 2010 keerde Blyth terug naar zijn roots en het resultaat was de controversiële film Wound.

In Wound draait het om Susan (Kate O’Rourke) een vrouw met een naargeestig verleden. Op jonge leeftijd werd ze seksueel misbruikt door haar vader en leeft sindsdien op pillen. Op zekere dag staat opeens Tanya (Te Kaea Beri) voor de deur. Het meisje zegt haar dochter te zijn. Susan weet echter niet beter dan dat ze haar dochter voor dood had achtergelaten. Opeens zit Susan met een aantal vragen. Bestaat Tanya wel echt? Hoe moet ze het meisje vertellen dat haar vader eveneens haar opa is? Wat volgt is een reis door een wereld van geestesziekte, incest, bloedige wraak en dood.

Toen in 2010 de film Wound in de bioscopen verscheen kwam er snel commentaar op de gruwelijkheden die in de rolprent te aanschouwen zijn. Zo liet de regisseur zich inspireren door onder meer Lorena Bobbitt en dat resulteerde in een aantal man-onvriendelijke gebeurtenissen die behoorlijk gedetaileerd in beeld worden gebracht. Wound is dan ook zeker niet geschikt voor mensen die in bijvoorbeeld Scream al een enge film zien. Door het gebruik van diverse cameratechnieken heeft Wound wel wat weg van een arthouse-film maar dan wel een exemplaar die een behoorlijke dosis gore aan boord heeft. Wat meteen opvalt aan de film van Blyth is dat grote gedeelten uit de film geimproviseerd lijkt te zijn. Mede door deze creatieve vrijheid krijgen de opnames een surrealistisch karakter wat nog eens wordt versterkt door het overdadige gebruik van felle kleuren en een creepy soundtrack.

Wound is een film die hardcore horrorliefhebbers, met een voorkeur voor experimentele films, niet zal teleurstellen. Maar ook een ieder die het vroege werk van David Lynch wel kan waarderen, valt deze absurdistische cultfilm absoluut aan te raden. Wound gaat op meerdere wijzes over de top maar dan wel op een manier zoals je ze niet vaak tegenkomt binnen het genre. Ben je dus in de stemming voor een dosis mishandeling, incest, moord en masochisme, dan is Wound de film die je moet hebben gezien.

Extra's:

Wound trailer (2.32 min)

Knot Nine Theme Song (4.37 min)

Damn Laser Vampires (9.02 min)
De band Damn Laser Vampires speelt de volgende nummers: 'Shiva Bop', 'Creepy Thing' en 'Shadowmaker'. Damn Laser Vampires doet wel wat denken aan de vuige psychobilly van The Cramps. Een erg fijn bandje uit Brazilië. Geregisseerd door David Blyth.