WarioWare Inc: Mega Party Game$
Als je je niet stoort aan de graphics, zorgen deze stukjes wel voor een hoop herkenning en voor een hoop hilariteit. Sommige games zijn zo lomp of briljant dat je meteen in een deuk ligt. Vanalles vliegt door je beeld: van Link tot Japanse schoolmeisjes, van een wollige poes tot een primitief figuurtje dat verdacht veel op Spongebob lijkt. Vaak zijn er ook gewoon foto\\\'s in de microgames geplakt, waardoor het lijkt alsof je naar Monty Python\\\'s Flying Circus zit te kijken.
<\/center>Maar de slechte graphics zijn niet alleen nadelig, ze zijn namelijk best functioneel voor dit soort games. Als jij binnen een halve seconde moet beslissen wat je moet doen en je zit je de hele tijd te vergapen aan de graphics, dan ga je af als de spreekwoordelijke gieter en zal spot jouw beloning zijn. Door de eenvoud is meestal meteen duidelijk waar je wat mee moet gaan doen. Als je allemaal tierelantijntjes en hippe 3D-animaties voor je ogen zou krijgen, dan wordt het een stuk moeilijker om de microgames succesvol te analyseren en te volbrengen.
WarioWare is wel een spel dat heel sterk op de multiplayer leunt. Er zit een singleplayermodus in, maar bespaar je de moeite en het geld om de game hiervoor aan te schaffen. In de singleplayer is het de bedoeling dat je een aantal microgames achter elkaar voltooid. Je mag er een paar verkeerd doen en na een tijdje wordt de moeilijkheidsgraad en de snelheid opgeschroefd. Een beetje skilled gamer heeft de singleplayer binnen een paar uur voltooid. Je kunt dan wel een timechallenge gaan doen of zoveel mogelijk minigames achter proberen elkaar te winnen, maar daar is vrij weinig aan in je eentje. De echte lol is toch te vinden in het multiplayergedeelte.
<\/center>