Hardware: Nintendo MP3 player

Een mp3-speler, hoe review je zoiets als gamer? Er zitten geen levels in en geen gameplay, laat staan een redbare prinses! Games worden beoordeeld op de punten die kenmerkend zijn. Maar wat is dan kenmerkend aan een mp3-speler? Uiteindelijk ben ik tot drie punten gekomen waarop zo\'n gevalletje te beoordelen valt: de gebruiksvriendelijkheid, de geluidskwaliteit en de interface.



Klaar voor gebruik? Af!
Door de vergevorderde standaardisering is het geen probleem om de mp3-speler vol te stouwen met materiaal. Het apparaatje werkt namelijk met standaard SD-kaartjes. Als je een kaartlezer heb kun je deze via de pc makkelijk volzetten met liedjes. De SD-kaart schuif je vervolgens in de zijkant van de mp3-speler. Vervolgens schuif je deze weer in de GBA-slot van je DS of Micro en hij is klaar voor gebruik. Muziek op de speler zetten is dus een fluitje van een cent. Wat wel jammer is, is dat de speler een klein stukje uit je handheld blijft steken. Nou ziet dat bij de Micro nog niet zo erg uit. Het strookje wat uitsteekt is ongeveer een halve centimeter en stoort verder niet. Bij een DS Lite wordt het echter een ander verhaal. Zoals bekend steken GBA-games een stukje uit wanneer je deze in een Lite steekt. De mp3-speler steekt nog een stukje extra uit, waardoor je Lite meer weg heeft van een poloniumslachtoffer dan van een hippe nieuwe gadget.



Ondersteuning
Om de een of andere duistere reden worden alleen de DS, de Micro en de Gameboy Player (dat ding dat je onder je GameCube schuift zodat je er Gameboy Advance games op kunt spelen) ondersteund door de mp3-speler. Op de originele GBA en de SP schijnt hij niet te werken. Wat hier voor de reden is, is mij onbekend. Of het echt zo is kon ook niet getest worden bij gebrek aan materiaal. Toch wel jammer, er zullen genoeg mensen zijn die nog een GBA (SP) in bezit hebben en deze graag zouden willen upgraden naar een mp3-speler.



Nieuwe ontdekkingen
In eerste instantie schrok ik nogal toen ik het eerste liedje afspeelde. Wat een baggerkwaliteit! Die ruis, dat blikkerig geluid! Dit verdient nog geen 1! Ik kon me niet kon voorstellen dat Nintendo een mp3-speler op de markt zou brengen die nog slechter klinkt dan een win-voor-een-knaak-prul van de kermis. Het werd dus tijd voor een nieuwe ervaring in mijn leven: het doorlezen van een handleiding. Daarin viel terug te lezen dat er op de cartridge zelf ook een koptelefoonaansluiting zit. En inderdaad! Hij is vrij onopvallend maar zit er wel degelijk. De koptelefoon werd uit de standaard aansluiting van de DS gehaald en direct in de cartridge gestoken. Dat klonk al beter, de zoetgevooisde klanken van Simon & Garfunkel spetterden mij tegemoet (aanmerkingen op mijn muzieksmaak kunnen naar games@fok.nl gestuurd worden). Het apparaatje levert een prima geluid. Toch mist er iets essentieels: een equalizer. Klassieke muziek, hard style, rock, popmuziek, je zult het allemaal op dezelfde manier moeten afspelen, ik heb nergens een equalizer kunnen ontdekken. Een groot gemis, zeker omdat tegenwoordig iedere billige win-voor-een-knaak-prul er wel eentje lijkt te hebben. Mijn vorige speler in ieder geval wel, en dat was echt geen high-end apparaat. Dat bleek wel toen hij er na twee maanden resoluut mee stopte (en ik het bonnetje niet meer kon vinden).

De interface
Hier kan ik kort over zijn: een gemiste kans. Deze bal komt zelfs niet eens over de achterlijn. Je kunt kiezen uit twee menu-skins: een acht bit mario-skin en een pictogram mannetje-skin. De gehele interface lijkt gebouwd op een MS-DOS engine uit 1983. Natuurlijk verwacht ik geen high-end graphics voor een mp3-spelertje van 30 euro, maar dit is wel erg schraal. Een Windows look met leuk knopje had er toch wel vanaf gekund. Maar er is nog wel meer mis met de interface. Voor het overzicht volgt hier een lijstje:

Er zit wel een randomfunctie in, deze kan echter alleen random afspelen binnen een directory. Zet je al je mp3s netjes gesorteerd in mapjes, dan kan er geen gezellige mengeling van gemaakt worden.

Als een grote directory geopend wordt dan duurt het even voordat deze geopend is. Nou ja even, ik moest een minuut wachten voordat de gehele 4cd-kersthitselectie eindelijk geopend was. Als alle muziek nou op een cd stond kon ik het nog begrijpen, maar flashgeheugen is snel genoeg om de inhoud van een directory snel weer te geven.

Op het moment dat de muziek speelt kun je niet alvast een volgend nummer zoeken dat je wil luisteren. Op het moment dat je tussen de nummers gaat navigeren stopt de muziek en begint het nieuw geselecteerde liedje te spelen. Dat is natuurlijk niks, je wil rustig onder het genot van muziek het volgende nummer uitkiezen.

De mp3-speler kan niet \'hibernaten\'. Als je de handheld uitzet kun je hierna niet verder gaan met muziek luisteren waar je was gebleven. Wel zit er een sleepfunctie in. Dit houdt in dat je het scherm kunt uitschakelen en dat de muziek door blijft spelen.

Er zijn geen playlists in te stellen

Er is geen visualizer. Nou ja, je kunt op de maat van de muziek op een knopje drukken en dan gaat het pixelmannetje of Mario dansen. Waardeloos.