Nanostray

Oldskool
Iedereen die al wat langer in het gameswereldje meedraait kent games als Nanostray wel van vroeger. Nanostray past namelijk perfect in het genre van de (vertical) scrolling shooters. Gamers die nog nooit van games als Gradius, R-Type of Axelay hebben gehoord moeten zich in een hoekje gaan zitten schamen. Dit vroeger zeer populaire genre is helaas net zoals de adventures steeds meer in de vergetelheid geraakt. Gelukkig komt er af en toe nog een game uit in dit genre zoals het briljante Ikaruga (oorspronkelijk uitgekomen op de Dreamcast maar gepoort naar de GameCube) en nu dus ook Nanostray.

De Game
De gameplay van Nanostray is (zoals te verwachten viel) erg simpel. Met je vliegtuigje dat het meest lijkt op een mug neem je het op tegen hordes tegenstanders. Het is echter een mug die wel aardig terug kan meppen aangezien je verschillende wapens aan boord hebt die ook nog geboost kunnen worden waardoor ze een stuk meer schade aanrichten. Natuurlijk kan dat niet oneindig want zodra je de extra power inzet begint een metertje leegt te lopen, dat echter vrij eenvoudig weer gevuld kan worden door groepen vijanden af te knallen. Om het pakket compleet te maken krijg je drie superbommen mee die het hele scherm schoonvegen. Aan het eind van ieder level wacht natuurlijk een big asseindbaas die je bekogelt met allerlei kleurrijke propjes.

De eerste keer dat je Nanostray speelt denk je: \"dat lukt me nooit\"! Dat is echter net het leuke aan dit soort games: in het begin lijkt de moeilijkheidsgraad zelfs op easy belachelijk hoog en kruip je \'s nachts huilend onder de deken met het besef dat je het einde nooit zult mogen aanschouwen. En dat is ook zo. Tenminste, als je niet bereid bent even door te zetten. Dan zul je namelijk zien dat je steeds meer de vlieg- en aanvalspatronen begint te herkennen en je steeds makkelijker steeds verder komt. Na een tijdje voel je je de koning van de game en kun je je omgeving imponeren met de vele capriolen die je schijnbaar moeiteloos uithaalt. Aan de ene kant zorgt de moeilijkheidsgraad dus voor een extra kick bij de doorzetter, aan de andere kant kan hij iemand die niet thuis is in het genre al meteen afschrikken. Dat is erg jammer, want iedereen kan in principe dit soort games leren doorgronden.

Levensduur
De levensduur van Nanostray lijkt vrij kort. Er zijn maar een paar levels en met een beetje oefening ben je er binnen een paar uur doorheen. Of de game je dan blijft boeien hangt er vanaf of je het leuk vindt om je skills zo te polishen dat je meester wordt in de game. Om te zorgen dat het niet al te saai is kun je naast de Adventure mode waarin je braaf alle levels speelt kiezen voor nog wat andere game modes. Zo is er de Arcade mode waarin je kunt kiezen in welk level je je topscore wil gaan verbeteren. Echte bikkels kunnen de code die je krijgt na het behalen van een score invoeren op de website van Nanostray om te zien of ze wereldwijd gezien ook wel zo bikkelig zijn. Een andere mogelijkheid zijn de challenges waarin je aan bepaalde doelen moet voldoen (haal zoveel punten, haal het level zonder een leven te verliezen, je kent het wel) wil je de challenge halen. Wat de levensduur ook helpt te verlengen is de multiplayer waarin je samen met een vriend(in) het gevecht kunt aangaan en kunt strijden om de beste score. Hou je er echter niet van om keer op keer hetzelfde level te spelen dan zal je snel op Nanostray uitgekeken zijn.

DS-functies
Grafisch gezien is Nanostray een knap staaltje werk: het is misschien wel de mooiste DS-game tot nu toe. Het scherm is constant gevuld met actie en volgepropt met vijanden terwijl je onder je de prachtige verschillende werelden aan je voorbij ziet trekken. Uit die achtergrond zie je af en toe al de volgende vijand opdoemen waarop je dan handig kunt inspelen. Helaas lijkt het af en toe allemaal even te veel te worden voor de DS en hapert de framerate een beetje. Dit is echter erg zeldzaam en het stoort verder ook niet. Wat wel enorm stoort is dat het touch screen gebruikt wordt om de wapens te wisselen. Dat lijkt misschien een goed idee maar dat is het niet. De knopjes waarmee je van wapen wisselt zijn namelijk zodanig klein dat je naar het onderste scherm zult moeten kijken om het goede knopje te zoeken. In een game waar het draait om milliseconden en millimeters betekent wegkijken van de actie in zeven van de tien gevallen instant death. Erg vervelend dus, ik had liever gezien dat er een simpel ouderwets knopje werd gebruikt om wapens te wisselen. Nu gebruik ik eigenlijk maar één wapen omdat het te riskant is om te wisselen, terwijl het soms toch erg handig is om bijvoorbeeld opzij te vuren in plaats van naar voren.