Boek: Alex Dekker - Mijn opa was een Duitser

Boeken over de tweede wereldoorlog zijn er genoeg. Slechts een klein deel daarvan gaat over ooggetuigenverslagen. Een ander klein deel gaat over mensen die de geschiedenis van een familielid in de oorlog probeerden te achterhalen. Mijn opa was een Duitser valt in die laatste categorie.

Alex Dekker kwam er als jonge jongen achter dat zijn opa een Duitser was. Dat was ook meteen bijna alle informatie die hij over dit onderwerp kreeg. Zijn oma praatte er nooit over en zelf durfde hij niks te vragen om zijn oma niet te kwetsen. Tijdens zijn hele jeugd kreeg hij te horen dat Duitsers fout waren, en dat vrouwen die met Duitsers sliepen net zo fout waren. Was zijn oma dan ook zo fout of moest dit allemaal genuanceerd worden? En zijn opa dan, was dat zo’n moordenaar als de leraren hem op school deden geloven?

Zes jaar na de dood van zijn oma begon Alex Dekker de zoektocht naar zijn opa. Met veel omwegen heeft hij nog behoorlijk wat informatie op weten te halen. Hij vertelt het verhaal van zijn opa, voor zover hij het terug heeft weten te vinden. Van de persoonlijke omstandigheden voor, tijdens en na de oorlog tot en met de militaire opleidingen die hij heeft genoten. Ook krijg je voorgeschoteld waar zijn eenheden gestationeerd zaten of gevochten hebben. Het is natuurlijk niet duidelijk welke rol zijn opa speelde in de gevechten maar je krijgt wel een algemeen beeld van wat hem overkomen zou kunnen zijn, en hoe hij waarschijnlijk Alex’ oma uiteindelijk ontmoet heeft.

Het is in dit boek duidelijk dat Alex Dekker geen beroepsmatige schrijver is. Hier en daar zijn er wat stukken die een beetje stug lezen of wordt het wat eentonig. Dit is echter geen boek dat je moet lezen om de spanning maar meer eentje om te weten te komen hoe het een bepaald persoon afging aan de Duitse kant. De meeste ooggetuigenverslagen zijn van de geallieerde zijde wat dit boek, ondanks dat het geen extreem goed geschreven boek is, toch een aanrader maakt.