Evenement: Dance Valley - A Decade of Dance
Om half vier was het tijd voor Monika Kruze. Ik ben al een tijdje gek op haar draaistijl, dus ik probeerde de rest ook maar mee te slepen. Monika is voor mij een DJ-resse, die goede Techno weet te kruisen met vele ritmische toevoegingen. De lokatie in de rode tent was perfect voor een wat donkerdere, intiemere sfeer. "Concept", de tent voor de progressievere Techno, had een goeie aan deze dame. Toch lonkte de Mainstage naar ons.
Concept tent, gedomineerd door de grote C bij de ingang
Via het terrein met de grote tenten waren de Mainstage en de HQ-stage te bereiken. Deze twee grote podia lagen tussen de heuveltjes en waren de grote mensentrekkers van het terrein. We gingen aan de zijkant, vlak voor het podium staan bij de Mainstage, om te genieten van de wat ingetogenere draaistijl van de DJ's Sasha en John Digweed. Voor de gelegenheid draaiden ze Back II Back, waardoor de twee verschillende DJ's samen een show maakten. Terwijl het grootste gedeelte van de mensenmassa daar op in ging, bleven anderen op de heuvels zitten om te genieten van het zonnetje. Tussen al deze chillende mensen werd transseksueel en TV coryfee Kelly nog gespot, terwijl ze lustig een combinerende beweging maakte van drinken en tieten terugduwen. Behalve deze bevallige dame, vonden we ook Jogy en Anosmie op de flanken van de Mainstage-heuvels.
Mainstage, gezien vanaf Member Deck
An de zijkant van de stage hadden we geen overzicht over het hele terrein, dus met de vibe in onze schoenen gingen Doris en ik eens om het hoekje kijken. Voor ons doemde een enorme mensenmassa op, die als bijen tegen een rotswand aangekleefd op de heuvels zaten. Boven ons klonk het ronkende geluid van een helikopter.
rotsvast dansen!
Bloemenregen en heuvelpret
De helikopter van Dance Valley was gelukkig geen traumamachine maar een vliegende hippie met loads of love. Terwijl beneden de mensenmassa nog steeds op de muziek van Sasha en Digweed meedeinde, wierp de helikopter bergen bloemen naar beneden. De elektronische hippies verwelkomden de snijbloemen met gewijs en geschreeuw, waardoor de sfeer nog broeieriger en energieker werd. Gelukkig stonden Doris en ik op dat moment op de heuveltop, waardoor we de geweldige mensenmassa van een afstand konden bewonderen. Jammer genoeg deed één van de snijbloemen zijn intrede in mijn glas bier.
Flower power!
Vanaf de heuvel was het hele terrein goed te zien. In de verte stond de immense gele gladjakker ons aan te staren met zijn gelach, terwijl aan de andere kant de grijze torentjes van de HQ-stage meedreunden op het gestamp van de hardstyle- en hardtrance liefhebbers. We namen een drankje op het memberdeck, vanwaar het uitzicht echt perfect was. Nog steeds was het weer super, waardoor veel mensen in het gras gingen zonnen en genoten van de muziek.
uitzicht over het vlakke gedeelte, in de verte de smilie van Het Eurostage
HQ-stage, vanaf de heuvel gezien
