CD: Dance Valley Sunrise

Dance Valley viel dit jaar gedeeltelijk in het water. Modder en wegblijvende bezoekers waren vooral op vrijdag de grote nadelen, maar desondanks wisten de bezoekers er een prima feestje van te bouwen. DJ's als Deep Dish, Armin van Buuren en Hertz wisten het publiek te bekoren en zaterdag scheen zelfs de zon vrolijk over het terrein. Het zomerse gevoel heeft Stonebridge prima weten samen te vatten op deze dubbel-CD, waarbij ik toch een aantal opmerkingen wil plaatsen.



De mix op de eerste CD begint met het retelekkere Let Everything Drop, van Third Member. Wat meteen opvalt, in tegenstelling tot de dubbel-CD van vorig jaar, is de neiging naar funky Club en House. Vocalen doen hun intrede en je merkt dat er een muzieksmaak wordt aangeboord die je eigenlijk nauwelijks op Dance Valley hoorde. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral bij de techno-podia heb gestaan, maar van meerdere mensen heb ik gehoord dat heel Dance Valley toch naar de technokant leunde.
Toch maar verder met de mix. Nummers als Dance With Me, van K-klass en Until The Music Stops, van Jupiter Ace, sluiten naadloos op elkaar aan en verraden de vakkundige input van Stonebridge. Nogmaals, door de richting naar Club-House en funky grooves, slaat Stonebridge zijn eigen richting in, waarbij helaas toch teveel hetzelfde wordt getoond. Echte hoogtepunten op deze CD zijn te vinden in het brutale I Want More Sax, van Disco Jo en het enorm lekkere Mombassa, van Clubworxx. Voor de rest is het gewoon een lekkere mix van niet al te bekende nummers.

Ook CD twee biedt niet de afwisseling die je zou verwachten. Waar Ferry Corsten vorig jaar zowel Trance, Techno als Funk wist samen te vatten op twee schijfjes, blijft Stonebridge dit jaar teveel in zijn eigen straatje. Met af en toe een spatje brutaliteit in de vorm van I Get What I Want, van Denis & Jerry, probeert hij het toch, maar de lijn wordt te veel doorgezet. Eerlijk gezegd vind ik de muziek heerlijk klinken en wederom krijgt Stonebridge het voor elkaar om Samba Sambei (van Campogrande) en zijn samenwerking met Ultra Naté in de vorm van Freak On tot een vloeiende mix te verwerken, maar het herinnert me niet aan het ruige, stoere terrein tussen de heuvels, de modder en de muziek. Nummers als How Can I Rock Thee van Cloud9 doen me meer denken aan de intiemere feestjes in de Panama of de Las Palmas dan aan Dance Valley van dit jaar. Daarom geef ik als eindoordeel dat deze dubbel-CD prima is om te luisteren maar dat het niet de herinnering aan Dance Valley is die ik gehoopt had dat het zou zijn.


Label: UDC Releasedatum: augustus 2005Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!