Lief dagboek: Kingdoms of Amalur: Reckoning
Gespeeld op de Xbox 360, ook beschikbaar voor PS3 en Windows
Lief dagboek,
Vandaag ben ik wakker geworden in een stapel met lijken. Ik was veruit de knapste van het stel en ook de enige met een hartslag voor zover het er naar uitzag. Ik heb geen idee wie ik ben en wat ik hier doe maar met een verroest zwaard dat ik heb gevonden ga ik opzoek naar wat antwoorden.
-X-
De komende week gaan we in een paar artikelen wat meer kijken naar Kingdoms of Amalur: Reckoning. Deze RPG van Big Huge Games en 38 Studios is erg lang onder de radar gebleven van vele gamers en ook de media. Pas de laatste paar weken voor de release krijgt de game meer aandacht en wij gaan kijken wat deze game nou allemaal inhoudt. Deze reeks artikelen kunnen lichte spoilers bevatten maar ik zal mijn best doen om dingen zo algemeen mogelijk te houden en weinig te verklappen.
Lot van de wereld
Het spel begint op exact dezelfde manier als de demo, alleen nu merk ik al direct een aantal veranderingen. Mijn personage loopt vloeiender, personages tegen wie ik praat verdwijnen niet en teksten komen netjes in beeld. Het volledige spel bevat inderdaad, zover ik tot nu toe gemerkt heb, minder bugs.
Als je begint met het spel kun je uit vier verschillende rassen kiezen waarmee je speelt. Elk ras heeft een bepaalde bonus op skills en daarmee kun je al een goede basis leggen voor een personage dat je later wilt creeëren. Mocht je geen idee hebben wat je wilt worden, wees niet ongerust want het level-systeem van Amalur staat heel veel toe, dit wordt later ook uitgelegd.
Als je een ras hebt gekozen dan kun je je uiterlijk aanpassen. Dit geldt alleen voor het hoofd van het personage. Je personage dikker, kleiner, dunner of langer maken zit er niet bij. Nadat je het uiterlijk hebt gekozen gaan we echt beginnen met spelen. Het begin telt gelijk als een tutorial waarbij je de basis van je vaardigheden zal leren en ook experimenteert met de vaardigheden van verschillende soorten personages.
Tijdens de tutorial leer je ook direct wat er allemaal speelt in de wereld. Er is een oorlog uitgebroken met een aftakking van het onsterfelijke ras van ‘Fae', een soort elven. De Fae zijn normaliter gesplitst in twee facties: Winter Fae en Summer Fae. Beide zijn niet de beste vrienden maar kunnen wel in vrede samenleven. Nu is er een kwade factie opgestaan aan de Winter Fae-kant genaamd de Tuatha Deohn. Deze willen de gehele wereld overheersen en zijn ten strijde getrokken tegen de kleinere, niet onsterfelijke rassen zoals de mensen en de gnomes. De gnomes hebben een machine gebouwd die mensen tot leven moet brengen zodat ze kunnen blijven terugvechten. Alleen deze machine heeft nog maar één keer gewerkt waarvan jij het resultaat bent. De Tuatha Deohn vernietigen de machine en jij wordt op pad gestuurd om te kijken wie je bent, wat je kunt en wat jij kunt betekenen voor een wereld die veel te verliezen heeft.
Het script is geschreven door R.A. Salvatore, een bekend boekenschrijver in het fantasy-genre, en dat merk je meteen. De meeste boeken van Salvatore kennen een rijke geschiedenis aan personages, locaties en gebeurtenissen. Amalur kent deze ook en door met de verschillende personages te spreken leer je dit allemaal kennen. Bij de conversaties in het spel komt wel een enkele minpunt kijken.
Jouw personage heeft geen stem maar heeft ook niet echt het vermogen tot converseren. Als je een NPC aanspreekt krijg je soms een zin te zien die jij kunt kiezen om iets te zeggen, vaak krijg je deze ook niet. De NPC reageert hier dan weer op en vaak houdt het daarmee op. Echte conversaties, met moeilijke keuzes, zoals je die ziet in Mass Effect zal je niet zien. Als je niets meer kunt vragen krijg je bij een NPC vaak een lijstje met steekwoorden te zien waar je wat over kunt vragen. Aangezien je alleen een steekwoord ziet heb je nooit het idee wat je vraagt totdat je het aan vragen bent. Vaak zijn de antwoorden van de NPC's gewoon een korte uitleg over hun visie op een bepaald onderwerp. Zo zal het steekwoord Tuatha een NPC iets meer doen vertellen over zijn ervaringen of wat hij van het ras weet. Voor mensen die echt in de achtergrond en alle feitjes willen weten is dit leuk maar het valt al snel in herhaling en voor de meeste gamers zal het misschien te langdradig zijn. Gelukkig is het geen verplichting en dit kun je zover je wilt overslaan. Ik ben tot nu toe ook geen extra content tegengekomen door wel alles te kiezen en aan te horen.
Ja je leest het goed, aan te horen. Reckoning heeft alle NPC's sprekende tekst gegeven en dit is ook voor de niet belangrijke teksten die ze zullen zeggen. De voice acting is erg goed gedaan, je hoort dat de gnomes allemaal eenzelfde soort accent hebben maar ze klinken allemaal anders waardoor je zelfs na een poosje geen last hebt van de eentonigheid van de sprekers.
Actie-> Reactie
Reckoning draait naast al dat gepraat ook om actie. Met de actie zit het zeker goed in het spel met wat ik tot nu toe heb gezien en gedaan. Het is geen traditionele RPG waarbij je op je beurt moet wachten of dat je iemand aanwijst en die ‘automagisch' aanvalt. Nee, in Reckoning zal je zelf elke slag uitdelen of opvangen met je schild. Deze actie is te vergelijken met actiegames zoals in Darksiders of de God of War-serie. Je basht op de aanvalsbutton en je draait er lekkere, soepele combo's uit. Als je genoeg monsters verslaat en een level omhoog gaat kun je punten stoppen in je personage en daarmee nieuwe aanvallen vrijspelen.
Je blijft dus zelf bezig tijdens de gevechten en dat is ook wel nodig ook. Vijanden zijn niet zomaar een stelletje slechterikken die op je af komen gerend. Ok... ik lieg, dat doen ze wel. Maar als ze dichtbij komen stoppen ze met rennen en tot mijn verbazing bleven ze juist hangen. Niet dat ze gebugged waren maar ze hielden lichte afstand en gebruikte dat in hun voordeel. Zo liep ik ergens in een mijn en kwam ik een paar kobolds tegen. Een groepje van vier viel mij aan waarvan één wat achter bleef en mij bestookte met speren en de andere drie vielen mij van dichtbij aan. Alhoewel ze allemaal van een en dezelfde richting kwamen veranderde dit toen ze dichtbij kwamen. Ze omsingelden mij en vielen niet tegelijkertijd aan als een stelletje wilden. Als de ene aanval voorbij was kreeg ik gelijk een andere voor mijn kiezen. Als je eenmaal doorhebt hoe verschillende vijanden vechten weet je al snel verschillende gaatjes te vinden om korte metten met ze te maken. Dit betekend dat je, ondanks de 'simpele' besturing, niet lui achterover kunt blijven hangen en niks hoeft te doen.
Aanvallen kun je op verschillende manieren doen. Zo heb je de normale aanval met je hoofdwapen, een secundaire aanval met een ander wapen naar keuze en dan heb je ook nog magie en ‘Fate'-aanvallen. Secundaire aanvallen kunnen met elk wapen zijn dat je aangeeft maar kies je bijvoorbeeld een set messen dan kun je van achteren een ‘sneak attack' maken voor meer schade of een instant kill. Magie doe je door met de bumper een snelmenu op te roepen en daarbij op één van je toetsen te drukken. Elk personage kan dit. Dus je kan normale aanvallen afwisselen met secundaire aanvallen en om het af te maken iemand half opblazen met magie.
De zogenaamde ‘Fate'-aanvallen zijn aanvallen die je doet als je genoeg punten hebt verzameld. Voor elke kill of goede klap die je maakt krijg je Fate-punten. Bereik je de honderd procent en activeer je deze mode dan zal de tijd langzamer gaan waardoor jij meer kunt aanvallen. Is een vijand verzwakt dan kun je hem met speciale krachten doden. Dit gaat op een spectaculaire manier en het bloed zal vaak ook hevig in het rondte vliegen. Zijn je andere vijanden om je heen verzwakt dan zullen zij ook sterven of een goed aantal schadepunten nemen.
In mijn volgende special over Kingdoms of Amalur: Reckoning zal ik meer ingaan op de omgevingen die je tegenkomt, de voorwerpen die je zal vinden en wat je allemaal kunt doen in kleine nederzettingen die je tegen zal komen.
