De augurken koning
De naam Kesbeke op vele vreemdsoortige potten zuur kennen veel mensen wel. Je weet wel Kesbeke de man van de augurken en andere zure rommel. Ik kijk gedeeltes van deze wekelijkse soap op TV omdat ik geïnteresseerd ben in geilheid van anderen om op TV te komen. Een BN’er worden is een een BN’er blijven is menselijke horror vol drama en verslavingen. Kesbeke maakt zure uien en zure bommen en nog veel meer zure eetbare dingen net zoals links Nederland op dit moment doet in de tweede kamer maar dat is een ander verhaal.
Ik koop vaak kleine zure bommen en of gele uien van Kesbeke maar vreet ze nooit op. Na een half jaar in m’n koelkast gaan ze steevast de prullenbak in. De vraag rijst dat waarom trekt dat zuur in al zijn algemeenheid toch zo? Nou Wilders haalde een paar keer het zure vermogen van Links in de kamer aan en ik denk dat hij uiteindelijk bedoelde dat het zuur in links het onvermogen is om een echt goede zure bom te maken. Want laten we eerlijk zijn links heeft nog geen politieke deuk in een politiek pakje boter kunnen slaan de afgelopen kabinetten. Maar dat terzijde, we gaan terug naar de familie Kesbeke.
Ik kijk dan een minuut of tien, voornamelijk omdat ik mij dan dood verveel, om dan weer over te schakelen naar een ander verrijkt bagger programma zoals bijvoorbeeld Oogappels. Waarom bagger Dick? Nou ten eerste omdat ik een pokkehekel heb aan ‘overacting’, en ten tweede omdat het maar in weinig gezinnen zo fout kan lopen als in Oogappels. Het zijn geen oogappels maar horrorkinderen, ze zijn regelrecht uit de exorcist gecasted. Maar ook de families Gillis en Meiland doen hun duit in het zuurzakje. Peter Gillis voelt zich een verongelijkt persoon omdat hij constant wordt aangevallen door de Nederlandse staat. Maar wat Peter Gillis en zijn luie zoon niet beseffen is dat er bepaalde democratisch vastgestelde regels zijn voor het beheer van grote vakantieparken in Nederland. Met zijn 65+ IQ probeert hij zichzelf te verdedigen waarna de gemiddelde Nederlander zich afvraagt of de familie Gillis wel begrijpt dat heel Nederland niet begrijpt wat zijn punt nu werkelijk is. Terug naar Kesbeke.
De handel en wandel van de familie Kesbeke en hun zuurfabriek is een sterk IQ verlagende soap die geen ander maatschappelijk doel heeft dan alleen het zuipend en rokend volk achter het beeldscherm te vermaken. En vermaken doen ze zich! Zoals de directeur van Kesbeke die zich gedraagt als Don Corleone zich vermaakt met zijn ‘eenvoudige’ onderdanen in zijn fabriek. Hij foetert ze bij tijd en wijle uit alsof het loslopende ratten zijn. Wanneer worden wij verlost van dit zuur?
