Life Is Strange: True Colors

‘Narrative adventure games’, zo heet het genre dat vooral bekend is geworden dankzij de inmiddels failliete Telltale Games. Het is een genre die tegenwoordig iets minder populair is, maar de Life Is Strange-serie gaat nog altijd lekker door met inmiddels een vierde game: True Colors.

Om te beginnen is het misschien belangrijk om te weten dat True Colors niet is gemaakt door Dontnod Entertainment, die verantwoordelijk was voor Life Is Strange 1 en 2. Deze nieuwe game werd ontwikkeld door Deck Nine, zij maakten in 2017 Life Is Strange: Before the Storm, een prequel op de eerste game. Dit betekent niet dat we hier van een B-team moeten spreken, want True Colors kan zich in grote lijnen meten met de andere titels in de serie.

In iedere Life Is Strange-game staat weer een andere hoofdpersoon en locatie(s) centraal en dat is in True Colors niet anders. In deze game speel je als Alex Chen, een 21-jarige vrouw die haar tienerjaren wegens familieproblemen heeft doorgebracht als weeskind. Haar oudere broer Gabe, die ze al acht jaar niet meer had gezien, heeft haar opgespoord en uitgenodigd om bij hem te komen wonen in Haven Springs.

Haven Springs is eigenlijk het andere hoofdpersonage in de game. Dit fictief dorpje in het bergachtige en natuurrijke Colorado is een prachtige en pittoreske locatie. Het heeft zo’n Amerikaans ‘small town’ gevoel, waar iedereen zijn buurman kent. Het dorp staat verder in het teken van Typhon Mining, een grote corporatie die vlakbij in de bergen veel actief is en daardoor ook voor veel banen in deze kleine gemeenschap zorgt.

Alex arriveert dus in Haven Springs om een frisse start te maken, maar het gaat gelijk al op haar eerste dag daar helemaal mis. Door allerlei omstandigheden overlijdt er iemand (ik blijf vaag vanwege spoilers) bij een ‘ongeluk’.  Alex is niet tevreden met die conclusie en besluit om zelf onderzoek te gaan doen. Al snel komt ze op het spoor dat Typhon Mining wellicht iets in de doofpot probeert te stoppen.

Niet alles staat in het teken van Typhon Mining en die tragische gebeurtenis. Alex ontmoet natuurlijk ook allerlei nieuwe mensen, is bezig met haar nieuw baan in een bar en helpt ook mee met evenementen die in Haven Springs worden georganiseerd. Bij dit alles maakt ze gebruik van haar speciale ‘empathie krachten’. Alex kan namelijk sterke gevoelens oppikken als een gekleurde aura rondom die persoon. Als ze heel dichtbij komt voelt ze hetzelfde en ze kan dan zelfs de gedachten van die persoon lezen.

Dit is natuurlijk een handige vaardigheid, maar omdat Alex hetzelfde voelt kan dit ook haar emoties op hol brengen. Desondanks besluit ze steevast om andere mensen te helpen door hun gevoelens te begrijpen en die te kalmeren. In hoeverre je je echt met iedereen bemoeit is afhankelijk van je keuzes en net als in andere Life Is Strange-games moet je vaak besluiten maken die invloed hebben op het uiteindelijke einde. Zoals dit soort games betaamt kunnen die keuzes soms echt pittig zijn en af en toe riep ik zelfs mijn vrouw even erbij om mij te helpen beslissen.

Iets dat ik persoonlijk kan waarderen aan True Colors is dat het niet zoals andere delen een tienerdrama is. Alex, Gabe en de andere personages zijn al een stukje ouder en de problemen die ze hebben zijn natuurlijk niet hetzelfde als die van tieners. Alex zelf is sympathiek. Door haar verleden als wees loopt ze uiteraard met wat trauma’s rond, maar ze lijdt niet aan zelfmedelijden en is ook niet bang om haar mening te uiten. Het verhaal is ook al met al minder groots dan in andere Life Is Strange-games. Dit keer hoef je geen stad te redden en er zijn over het algemeen minder dramatische gebeurtenissen. Wat je daar voor terugkrijgt is een meer intiem verhaal, iets dat ik zelf net zo tof vind.

Deck Nine heeft met True Colors verder de productiewaardes merkbaar opgeschroefd. De serie oogde in het verleden best wel ‘indie’ en had last van bijvoorbeeld slechte lip-sync, matige animaties en zelfs amateuristisch klinkende ingesproken stemmen. True Colors heeft geen last van dat alles en komt mooi en gepolijst over. Het enige nadeel is dat er gekozen is voor 30fps op alle platforms. Dat is blijkbaar expres gedaan om de game meer ‘filmisch’ te maken, maar zelfs op de PS5 heeft het last van framedrops en 30fps voelt tegenwoordig eigenlijk niet meer lekker.

Een gevolg van de technische verbeteringen lijkt een veel hoger prijskaartje te zijn. De eerste Life Is Strange-game kostte maar twintig euro. De prijs voor de sequel werd al opgeschroefd naar veertig euro. True Colors maakt de progressie compleet: deze kost de volledige zestig euro. Dit zou gezien de grafische vooruitgang geen groot probleem hoeven zijn, ware het niet dat True Colors ongeveer de helft zo lang is als de andere games. Ik had de game al in zeven uurtjes uitgespeeld en daarbij alle collectibles gevonden en alle optionele activiteiten gedaan.

De relatief korte speelduur heeft ook effect op de kwaliteit van de game, want het verhaal voelt ietwat gehaast. True Colors had makkelijk meer tijd kunnen spenderen met meer interacties tussen de personages. Alex kan bijvoorbeeld tussen twee mensen kiezen om een relatie aan te gaan, maar beide opties leer je uiteindelijk amper kennen. Zonde, want vrijwel alle personages lijken in potentie interessant.

Haven Springs is zoals gezegd een fraaie locatie, maar groot is het niet. Je mag tijdens de verschillende hoofdstukken eigenlijk enkel de centrale straat, een klein park en een aantal winkels verkennen. Het was tof geweest als je iets meer van het dorp had mogen zien of bijvoorbeeld ook de omgevingen daarbuiten een beetje had mogen verkennen. Door dit alles voelt True Colors toch wel iets te kleinschalig aan.

Conclusie:
Life Is Strange: True Colors is een prima narratieve avontuur. De game komt iets meer volwassen over dan zijn voorgangers en Alex Chen is de beste hoofdpersonage in de serie tot nu toe. Grafisch en technisch zijn er ook grote sprongen gemaakt. De korte speelduur, matig uitgewerkte personages en de kleine en beperkte locatie gooien wel wat roet in het eten. Het blijft wel nog altijd een mooie game in een reeks die hopelijk nog meer interessante delen krijgt.