CD: Tom Musca - Lucifer My Love
Soms kom je een plaat tegen en dat moet je toch even delen met anderen. Het album Lucifer My Love van Tom Musca is er zo één. De plaat kwam vorig jaar oktober al uit, maar van die release heb ik destijds helaas niets meegekregen. Tijdens de eerste dagen van dit jaar viel mijn oor op de plaat en het enthousiasme was getriggered.
De albumtitel is treffend voor de thematiek op de plaat. Met zijn liederen probeert Musca de duivel weer in ere te herstellen als gevallen engel en niet als pure slechterik. Volgens de Den Boschenaar handelt de plaat over zijn pogingen zich te verzoenen met de lichte en de donkere kanten van het leven en het lot dat dit alles bepaald. Die lichte en donkere kanten zijn dan ook beide op de cd te vinden. Donkere, vuurspuwende en venijnige fragmenten zitten als knopen in een bol wol verbonden aan serene en bijna plechtige momentopnamen. Hierdoor wordt het een zeer dynamisch en afwisselend geheel. Geen enkele track lijkt zich te conformeren aan standaard structuren, onverwachte overgangen en veelzijdige bruggetjes zijn aan de orde van de dag.
Musca kan zich qua vocalen meten met Thom Yorke, Jasper Steverlinck en Jeff Buckley, maar kan tegelijk veel duisterder en intenser klinken, zoals in 'Hungry Mouths To Feed', waarin hijzelf bezeten door de duivel lijkt. De opening van het album is echter uiterst subtiel en kabbelend, maar de sfeer wordt steeds wat dikker aangezet naarmate de track vordert. 'Poor Soldier' klinkt toegankelijk maar met een rauw tintje dat voornamelijk door de diepe bas veroorzaakt wordt. 'Ghost' past eveneens in het popachtige genre thuis, maar met de komst van 'Two Knives' slaat de sfeer om naar de donkere kant. Nog steeds is daar de pingelende gitaar en de breekbare prachtstem van Musca, maar de verwoven elementen in de track hebben iets bezwerends en ruimtelijks. 'Disappear' is één van de hoogtepunten van de schijf, een fantastische opbouw, variatie, vocale range en spannende compositie. En zo gaat het nog wel even door met de klankmagie van Musca, van stuwend naar onthaastend, maar allen zielsnijdend mooi. De spanning is het hele album door te voelen en dat is knap, zeker met deze licht versus donker thematiek. Musca kan zingen en spelen als een engel en als de duivel. Een prachtplaat en een artiest die het verdient om door te breken!
