Evenement: Pinkpop 2014

Het Pinkpop Classic festival kampte de laatste jaren met een teruglopend bezoekersaantal en Buro Pinkpop twijfelt of de dag nog wel bestaansrecht heeft en door zal gaan deze zomer. Afgelopen weekend werd de 45e editie van het originele Pinkpop gehouden, ditmaal met meer bezoekers dan ooit. De programmering kon dit weekend op veel momenten de naam Classic met verve dragen. The Rolling Stones hadden van de line-up het langste muzikale dienstverband en konden al jaren geleden met pensioen. Robert Plant was een andere rocklegende en ook afsluiters van de Pinkpop-maandag, Metallica, gaan al meer dan 30 jaar mee. Naast de historische zwaargewichten die de podia sierden, waren er ook nieuwkomers en wilde jonge honden om de boel in balans en fris te houden. 

De rijke Pinkpopgeschiedenis mengde zich echter op meerdere vlakken met nieuwe invloeden. Zo werd het Megalandterrein bezet door het vertrouwde hoofdpodium en 3FM-podium en de wat jongere, in het oog springende, roze tent. Dit jaar kwam er echter, vlak naast de ingang, nog een vierde podium bij. Culinaire versnaperingen varieerden ook van het alom bekende Pinkpopfrietje en broodje braadworst tot meer recente toevoegingen als een portie oesters, soulfood en Tibetaanse gerechten in de "kalm-aan-laan". 

© FOK.nl / Serena Cloodt

Het weer toonde dit weekend ook bijna al zijn ouderwetse streken, maar leverde tegen het einde van het pinksterweekend ook voor een nieuwe dimensie. Het grootste gedeelte van het muziekweekend was stralend en zonnig. Soms zorgden verdwaalde wolken voor de nodige afkoeling in de verlammende hitte. Zondagochtend kwam de eerste lading regen al over het Pinkpopterrein heen, en maandagavond zorgde een hemelbreuk tijdens Arcade Fire voor een magisch tintje. Het werd hierna echter nog een tikkeltje heviger, de apocalyptische hemel ontlaadde zich in overvloed op en rondom het festivalterrein. De hemelkleuren transformeerden van groen-grijs, naar paars, geel, oranje en rood. Zo ook de code voor het weer en de programmering. Pinkpop legde het festival stil en haalde, uit voorzorg, de humeurige Metallica-fans, die al uren zaten te wachten op 'hun' band, uit de voorste vakken. Presentator Eric Corton gebood iedereen gehurkt op het terrein plaats te nemen, zo ver mogelijk van metalen voorwerpen, masten en constructies vandaan en te wachten op verdere instructies. Verkleumde mensen kregen warmtedekens omgeslagen en duizenden kleurrijke, verregende poncho's versierden het drassige veld. Anderhalf uur later dan gepland kon Metallica uiteindelijk zijn gehele setlist presenteren aan de die-hards die een van de ergste onweersbuien uit de Pinkpopgeschiedenis hadden doorstaan. 

© FOK.nl / Serena Cloodt

Het begon allemaal zo anders op de Pinkpop zaterdag: Ed Kowalczyk mocht met een zonnetje het hoofdpodium openen en dook ook al de muziekgeschiedenis in door met het Noordpool Orkest het album Throwing Copper van Live te spelen. Op het veld kreeg men helaas te weinig mee van het orkest om het als toegevoegde waarde te classificeren. In een overvolle en verhitte tent begonnen Thé Lau en The Scene aan hun emotionele, muzikale afscheid, samen met gasten als Tom Barman, Jaqueline Govaert en Pascal Jacobsen. Tegelijkertijd probeerden de jonge zusjes van Haim het publiek bij het 3FM Stage op te zwepen en aan het dansen te krijgen, iets dat maar gedeeltelijk lukte. Flogging Molly kreeg even later meer beentjes van de vloer met hun Ierse folk-punk. 

 

© FOK.nl / Serena Cloodt
Thé Lau / The Scene

John Mayer en Joe Bonamassa streden om de trofee voor de beste gitarist die dag, Bonamassa won door middel van een inspirerend en technisch heerlijk optreden. De show van Mayer kende enkele fijne hoogtepunten, maar zakte soms ook weg naar een achtergrondmuziekje voor een zomerse dag in het gras. Toepasselijk was het in ieder geval wel. De meeste mensen hebben na het concert van John Mayer de oversteek naar het zuidelijke podium niet meer gemaakt. Het leeuwendeel van het 70.000-koppige publiek maakte zich op voor de apotheose van die dag: The Rolling Stones.

 
The Rolling Stones - Foto Hub Dautzenberg
 

Die trapten iets later dan gepland af, maar speelden ook bijna twee uur in plaats van de anderhalf uur op het blokkenschema. De sfeer van muziekhistorie hing in de lucht die avond. De mannen op leeftijd kunnen nog steeds met groot gemak duizenden mensen om hun vinger winden, ook al stelt het muziek-technisch soms teleur. Jagger (bijna 71 jaar) springt en danst nog steeds als een jong veulen over het verlengde podium en de uitbouw, het publiek opzwepend, paaiend met zijn Nederlandse zinssnedes en oranje voetbalshirtje. Charlie Watts (73) deelt veelal rake klapjes uit op de percussie en Ronnie Wood (67) (samen met Mick Taylor) vangen de steken op die Keith Richards (70) op gitaar laat vallen. De setlist is om van te watertanden, de sfeer en show hebben grandeur en de Stones weten de festivalweide met knallers als 'Gimme Shelter', 'Sympathy for the Devil', 'Satisfaction' en 'Start Me Up' voor zich te winnen. 

 

Ook op de Pinkpop zondag was er rockgeschiedenis aanwezig, met als hoogtepunt 'Whole Lotta Love' dat klonk uit de nog steeds indrukwekkende strot van Robert Plant (Led Zeppelin). Limp Bizkit dook eerder op zonnige middag terug naar eind jaren negentig en de beginjaren van dit millennium met hun cross-over/nu metal geweld. Jonge, middelbare en zelfs oude Pinkpopgasten konden de goed geregisseerde show van de Amerikanen wel waarderen.

 

© FOK.nl / Serena Cloodt
Limp Bizkit

Rudimental zorgde op dezelfde locatie voor een zonnigere muziekje. Ideaal voor bij een koud biertje, lemon cooler of frappuccino. Singer-songwriter Paolo Nutini zette daar een welverzorgde show neer, maar solo-artiest Ed Sheeran kreeg nog meer handen op elkaar en vooral veel T-shirtjes aan het rondzwaaien met zijn nieuwe nummer 1-hit in Engeland: 'Sing'. Editors en Arctic Monkeys zorgden aan het eind van de dag voor nog meer kwaliteit uit Groot-Brittanië. Editors brachten een mooie mix van oud en nieuw materiaal ten gehore in een intense show. De heren van de Arctic Monkeys moesten het met een publiek doen dat iets minder geïnteresseerd was, maar bleven dankzij hun strakke performance als afsluiter toch gerechtvaardigd.

 

Pinkstermaandag werd in Landgraaf door velen bestempeld als metal-maandag. Het zwaardere gitaargeweld vond allemaal plaats op het hoofdpodium die dag, waar toch het grootste deel van het publiek met een Metallica-shirt pronkte. Mastodon testte het uiterste van de speakerzuilen al vroeg in de middag, gevolgd door Rob Zombie, de toch wel poppy-klanken van Biffy Clyro en als laatste Avenged Sevenfold, dat als goed voorprogramma van Metallica gold. Snerpende gitaarklanken klonken ook bij het Nederlandse Birth of Joy, mannen die vol overgave op hun percussie, gitaar en orgel beukten en de tent meenamen in een psychedelische rocktrip. Op de 3FM Stage zorgde het jonge Jett Rebel voor een heerlijke, funky show, die ook nog even werd opgeluisterd door een gastoptreden van de bewezen baskoning Larry Graham.

 

© FOK.nl / Serena Cloodt
Stromae

Onze zuiderbuur Stromae wist bijna elke vierkante meter voor het 3FM Stage bezet te krijgen en presenteerde een dijk van show. Met zijn olijke en toch dramatische vertoning, de mooie visuals, danspasjes en uiteraard de hitgevoelige muziek werd hij samen met Arcade Fire gelauwerd voor de beste optredens van het 3FM podium dat weekend. De Canadese band Arcade Fire trok niet gek veel publiek en was waarschijnlijk een onbekende voor de metal-minded Pinkpopganger, maar glorieerde wel met hun show en setlist. Geholpen door backdrop van transformerende, donkere luchten, de ontlading in de vorm van de hemelbreuk, de daaropvolgende saamhorigheid en de ronddwarrelende confetti, werd het een waar feestje. Drijfnat trok vervolgens die meute richting hoofdpodium om zich bij de verzopen Metallica-fans te voegen. Na de vertraging van anderhalf uur mochten Hetfield en kompanen het laatste beetje energie uit de bezoekers beuken met hun 'Metallica By Request'-show. Een best-of set die weliswaar minder impact en overtuiging had dan hun show in 2008 op Pinkpop (al was Ride The Lightning nu wel heel erg toepasselijk), maar toch als verdomd lekker en visueel aantrekkelijk bestempeld mag worden.

 

© FOK.nl / Serena Cloodt
Metallica

De wijze woorden van Jan Smeets en de klanken van The Beatles klonken daarna vertrouwd (maar voor het eerst na middernacht) over het verregende veld. Volgend jaar is er weer een Pinkpop tijdens pinksterweekend, misschien wel wederom met een lange muziekgeschiedenis en grote namen als U2 en Muse als we de eerste geruchten mogen geloven...

 
Tekst: Joost Melis
 
Bekijk ook alle foto's in de uitgebreide fotoreportage [klik]