CD: Woodpigeon - Songbook

Joost Melis (Pink_Floyd)
De voorkant van de plaat is versierd met gebouwen uit Calgary. Een stad met het hoogste percentage jonge mensen in Canada en een groeiende culturele- en muziekscene. De stad doet er alles aan om in te lopen op de culturele achterstand op het grote Vancouver, Toronto en Montreal. Ook qua muziek wordt hieraan gewerkt. Middels voldoende kleine 'venues' en grote evenementenhallen worden nationale en internationale acts naar de stad gehaald, maar ook de lokale bandjes treden overal op. Eén van hen is Woodpigeon die in 2006 hun debuut Songbook uitgaven. Voor de Europese markt is dit album nu opnieuw uitgebracht.


Met de wederopstanding van de folk, harmonische koortjes en traditionele muziek uit de Verenigde Staten is dit ook geen slechte zet voor de band. Artiesten en bands als Bon Iver, Fleet Foxes, Damien Jurado en vele anderen gooiden dit jaar hoge ogen en Woodpigeon past prima in dit rijtje.

De plaat van het achtkoppig Canadese gezelschap trapt met pure pracht af. Niet alleen de titel 'Home As A Romanticized Concept Where Everyone Loves You Always And Forever' is indrukwekkend, maar ook de muzikale invulling. Ijzingwekkende schoonheid voltrekt zich tijdens dit nummer. Ingetogen fluisterstem, een zweverig tokkelgitaartje, prikkelende belletjes en vol van melodie en melancholiek trekt de opener je mee naar de koude, winderige straten van Calgary. 'Chorus of Wolves' tilt het tempo omhoog, maar de harmonieën en melodieuze inslag blijven overduidelijk overeind. Als je de Fleet Foxes kan waarderen dan ben je bij de start van deze plaat al verkocht.


De coherente en speelse folkcomposities maken plaats voor lichte country-invloeden op 'A Sad Country Ballad For A Tired Superhero'. Een kabbelend deuntje waar Sufjan en Belle & Sebastian enigszins in doorklinken. Het vervolg, 'A Hymn For 2 Walks in Different Cities', is een symbiose van hun gehele oeuvre op deze plaat. Samenzang, harmonie, melodie, voortslepend drama, ingetogen rustpunten en midtempo folk worden samengesmolten in meer dan zeven minuten. In 'If Only I Were A Painter, I'd Paint For You The Moon' wordt een carnavalesk orgeltje bedekt met sierlijke folk, wat een interessant resultaat oplevert.

Het einde van het album bevat minder pakkende songs qua melodie en harmonie en moet het vooral van de kale, ingetogen troubadourtjes hebben. De vaart wordt eruit gehaald en het kruit is grotendeels tijdens de eerste helft verschoten. Al wordt met tracks als 'Jonathan Ashworth Rollercoaster' en 'That Was Good But You Can Do Better' weer wat pit en tempo teruggebracht. Europa mag verheugd reageren op de rerelease van Songbook, want het repertoire is simpelweg prachtig.

Label: End Of The Road Datum: November 2008 Waardering: