Nintendo Wii: Hands-on
Red Steel is een van de weinige games waarvan al beelden te zien waren voordat de E3 daadwerkelijk begon. In deze shooter richt je met de Wii-mote op het scherm waarna je de tegenstanders kunt afknallen. Een beetje het light gun idee dus. Waar veel mensen voor vrezen is dat het precies en constant mikken met de controller vrij snel vermoeiend wordt. Na een paar minuutjes Red Steel kan ik dit alleen maar beamen. Red Steel is namelijk een game waarin de bewegingen vanuit de pols moeten komen, in tegenstelling tot andere games waarbij de beweging vanuit de hele arm komt. Hierdoor is het in het begin erg moeilijk om precies te mikken. Het is moeilijk in te schatten of dit problematisch blijft naarmate je de game langer speelt en gewend raakt aan de besturingswijze. Wat (nog) niet helemaal lekker geïmplementeerd is, is het openen van deuren. Hiervoor moet je namelijk rammelen met de Nunchuk. Het is te begrijpen dat je als gamedesigner erg enthousiast bent over de nieuwe besturingsmogelijkheden, maar de toegevoegde waarde tegenover een doodgewoon knopje om deuren te openen is niet erg duidelijk.
De demo speelde als een tutorial en na een tijdje was het tijd voor een instructie in zwaardvechten. Dit was ook het gedeelte van de game waar ik het meest op zat te wachten. Met de Wii-mote beweeg je je zwaard terwijl de Nunchuk gebruikt wordt om te blocken. Hoewel hierbij net als in Project H.A.M.M.E.R. je bewegingen niet rechtstreeks geconverteerd worden naar de game, werkt het op de een of andere manier toch wat intuïtiever. Dit komt misschien omdat Red Steel een first person shooter is en niet vanuit het derde persoonsperspectief gespeeld wordt. Het voelde in ieder geval vrij natuurlijk aan om met de controller in het rond te zwiepen en om zo de tegenstander in mootjes te hakken. Over de rest van de game valt nog weinig te vertellen, omdat alleen de tutorial speelbaar was.
<\/center>
Super Mario Galaxy
Vanaf dat Super Mario Galaxy getoond werd op de persconferentie voor de E3 was het voor mij al duidelijk: het Galaxy thema is erg aansprekend en past prima bij een nieuwe Mario voor de Wii. Je rent met Mario over allerlei kleine rotsblokken die in de ruimte zweven. De Wii-mote wordt in de demo vooral gebruikt om sterretjes aan te wijzen, waarna je ze vanaf een afstandje kunt pakken. Op bepaalde punten wordt Mario gevangen in een zeepbelletje; dan wordt de controller gebruikt om het volgende punt aan te wijzen waar hij heen moet zweven. Met de Nunchuk laat je Mario rondrennen, en door ermee te rammelen doe je een spin attack die ook gebruikt kan worden om muntjes uit bosjes tevoorschijn te toveren. Wat bij Super Mario Galaxy meteen opvalt is dat je hierin, in tegenstelling tot veel andere Wii-demo\\\'s, niet lang hoeft te wennen aan de controls. Vanaf het moment dat je de controllers in je handen neemt voelt het heel natuurlijk aan en beweeg je snel en soepeltjes door de game. Waarschijnlijk wordt de functionaliteit van de Wii nog voor veel meer leuke foefjes ingezet; in de demo waren ze, hoewel goed uitgewerkt, toch nog een beetje magertjes. Aangezien het nog een erg vroege versie was zal dit te zijner tijd wel goedkomen.
De combinatie van Mario, het goed gekozen thema en de controls maken dit de leukste game die ik op de Wii-stand gespeeld heb. Gelukkig lijkt Miyamoto verlost van zijn waterfetish en concentreert deze Mario zich weer vooral op good \\\'ol platformactie. Helaas zal Super Mario Galaxy geen launch game worden. Waarschijnlijk is dat een beetje te veel zwaar geschut, aangezien Zelda: Twilight Princess ook al bij de launch uitkomt.
<\/center>
Virtual Console
De Virtual Console is geen game maar de downloadfunctie waarmee je oude games van onder andere de NES, SNES, Megadrive en de N64 kunt spelen op de Wii. Op de E3 waren Super Mario Bros, Super Mario World, Super Mario 64 en Super Bonk te spelen. De keuze kon gemaakt worden in een hippe interface waarbij per game het originele doosje te zien was. Of deze interface een weerspiegeling is van de uiteindelijke versie is nog niet bekend, deze zag er in ieder geval al zeer gelikt uit. Voor de besturing was geen Wii-mote aangesloten maar de retrocontroller. Deze ligt uitermate lekker in de hand, ziet er erg slick uit en de thumbsticks en andere knopjes voelen prima. Mooi productje dus. Mijn gamekeuze viel uiteraard op Super Mario Bros en als vanouds crosste ik er lekker doorheen. Om te voorkomen dat iedere idioot uren ging gamen was er een timer ingesteld op ongeveer 8 minuten, waardoor ik een paar levels voor het einde strandde. De Virtual Console functie ziet er in ieder geval prima uit en in combinatie met de onnoemelijk grote collectie toffe retrogames en de goede controller kan dit niks anders dan een daverend succes worden. That is, als Nintendo er niet te veel winst uit wil slepen, want meer dan een paar euro zal bijna niemand willen betalen voor een \\\'oude\\\' game.
<\/center>
