Gamen met een handicap

Alex (Lexie)
Albert is 26 jaar en gamer. Hij is echter geen alledaagse gamer, hij is namelijk gehandicapt. Bij de geboorte trad er een zuurstofgebrek op waardoor zijn rechterkant niet meer naar behoren functioneert. Zijn rechterhand kan hij niet gebruiken om games mee te besturen. Of dat nog niet vervelend genoeg is heeft hij ook nog last van glaucoom, een oogaandoening die ook wel tunnelvisie genoemd wordt. Als je je daar niks bij voor kunt stellen moet je maar eens twee w.c.-rollen nemen en daar doorheen kijken. Mensen met glaucoom zien alleen dat waar ze hun aandacht op richten, wat in de omgeving gebeurt valt weg. Daarnaast heeft hij ook last van Nystagmus, wat betekent dat het oog af en toe trilt, hierdoor is het moeilijk om voortdurend scherp te zien. Erg vervelende aandoeningen, zeker als je graag gamet, aangezien je ogen en handen net van cruciaal belang zijn bij het gamen. Toch liet Albert zich hierdoor niet uit het veld slaan. Gamen is een grote hobby van hem en hij weigert om bij de pakken neer te gaan zitten. Op diverse inventieve manieren slaagt hij er toch in om te kunnen gamen. In het onderstaande interview kun je lezen hoe hij dat dan aanpakt en hoe hij games kan besturen.

Wanneer ben je begonnen met gamen?
Mijn eerste aanraking met games was de Atari 2600, ik was toen elf jaar. Omdat de besturing toen nog bestond uit alleen een knuppel en een knopje viel daar vrij goed mee om te gaan, ondanks mijn handicap. Daarna ben ik overgestapt naar de Megadrive. Die had iets meer knopjes maar daar viel nog goed mee te werken. Tegenwoordig worden de controllers steeds ingewikkelder en krijgen ze steeds meer knopjes. Deze ontwikkelingen maken voor mij het gamen niet echt makkelijker.

Het zal vrij moeilijk zijn om met één hand games te besturen, hoe doe je dat dan?
Hoewel mijn rechterhand grotendeels verlamd is kan ik hem toch nog gebruiken bij het gamen. Ik leg de controller op mijn schoot en voorkom met mijn rechterhand dat hij wegschuift en ik kan hem gebruiken om de rechter shoulder buttons mee in te drukken. Mijn linkerhand kan ik dan voor de rest van de besturing gebruiken. In het geval van de Xbox 360-controller gebruik ik mijn linkerduim voor het rechter pookje en mijn middelvinger voor het linker pookje. Mocht het nodig zijn, dan kan ik met mijn wijsvinger de d-pad bewegen. Het lijkt misschien moeilijk om de controller zo vast te houden en te besturen, aangezien hij een kwartslag gedraaid is, maar dat valt best mee. Het kost even wat aanpassingsvermogen, maar na een beetje oefening denk je er niet meer bij na en gaat het prima.



Controllers zijn er met de jaren niet simpeler op geworden.

Zijn er dingen waar je wel nog moeilijkheden mee hebt, ondanks deze oplossing?
Het enige waar ik eigenlijk moeite mee heb is de linker shoulder button, daar kom ik moeilijk aan. Meestal valt dat op te vangen door de knoppen anders toe te wijzen. In de meeste games valt dit te doen, maar de laatste tijd lijkt het steeds vaker voor te komen dat er alleen tussen verschillende lay outs gekozen kan worden, en niet iedere knop afzonderlijk kan worden toegewezen. In een game als Pro Evolution Soccer waarbij je van speler wisselt met de linker shoulder button zorgt dit toch voor moeilijkheden. Deze game kan ik niet goed spelen omdat ik moeite heb om te wisselen tussen de spelers. De PlayStation-controller is een controller waar ik trouwens helemaal niet goed mee kan omgaan. Het grootste probleem is dat de d-pad is opgesplitst in vier verschillende knoppen, wat het erg moeilijk maakt om iets ermee te besturen.

En wat voor soort games speel je dan graag?
Ik hou vooral van realistische games, zoals race games en shooters. Daarnaast is het ook handig als er niet al te veel knoppen gebruikt worden. Race games kan ik prima spelen. Shooters ook wel, maar daar heb ik af en toe last van mijn oogafwijking. Door de tunnelvisie zie ik niet wat aan de randen van het beeldscherm gebeurt. Soms staat er dan iemand voor me, maar doordat ik dan net ergens anders kijk valt het niet op en ben ik dood zonder dat ik weet wie het was of waar het vandaan kwam. Bij race games is dat niet zo\'n probleem aangezien je eigen auto zich altijd midden in beeld bevindt en de weg daar altijd voor ligt. Om te zorgen dat ik toch zoveel mogelijk van de actie meekrijg moet ik wat verder van de t.v. af gaan zitten. Dit brengt wel weer het probleem met zich mee dat ik niet helemaal scherp zie. Als er teksten op het beeld verschijnen moet ik weer wat dichterbij gaan zitten. Het brengt allemaal extra moeilijkheden met zich mee en het maakt toch vaak het verschil in shooters, maar er valt zeker fatsoenlijk mee te gamen. Ook online kom ik prima mee met de rest, het is echt niet alsof ik alleen maar als kanonnenvoer dien.



Albert laat zijn handicap zijn gameplezier niet vergallen.

Wat zou je nog graag veranderd zien?
Ik zou in de toekomst graag zien dat producenten van zowel controllers als games meer rekening houden met iemand zoals ik. Het moet niet al te moeilijk zijn om knoppen vrij instelbaar te maken zodat je zelf bepaalt wat welke knop doet. De trend lijkt de verkeerde kant op te gaan, omdat het erop lijkt dat steeds vaker alleen verschillende lay outs te kiezen zijn, in plaats dat iedere knop afzonderlijk in te stellen is. Het is een vrij kleine groep die dergelijke problemen ondervindt, maar het zou toch mooi zijn als er rekening mee werd gehouden. Daarom probeer ik het meer onder de aandacht te brengen. Ik wil dan ook een soort van petitie beginnen om die dan naar bijvoorbeeld Microsoft te kunnen sturen. Ik ben nieuwsgierig naar de Revolution, omdat deze erg makkelijk te besturen lijkt te zijn. Doordat deze voornamelijk met een hand bestuurd wordt en toegankelijk wordt voor iedereen zou dit al een stuk minder problemen opleveren.

Je hebt ook een eigen website waarop te zien is hoe je met je handicap omgaat, waarom heb je die gestart?
Omdat ik maar een hand kan gebruiken vraag ik vaak op fora aan andere gamers hoe spellen bestuurd worden, zodat ik weet of het spel geschikt is voor mij. Hier geven ze dan altijd antwoord op en zijn nieuwsgierig waarom ik dat vraag. Ik leg dan uit dat ik maar met een hand kan gamen. Om te zorgen dat ik niet iedere keer het hele verhaal hoef te vertellen ben ik de site begonnen. Een andere reden is om een verzamelplek te bieden voor andere gamers met een handicap, zodat ze met elkaar in contact kunnen komen, ik ben namelijk zeker niet de enige. Het zorgt ook voor meer begrip. Als ik online game en uitleg dat ik niet alles kan, zijn veel mensen erg geïnteresseerd en willen ze precies weten hoe ik dat dan allemaal doe. Helaas zijn er ook nog mensen die het dan tegen je gebruiken en je uit gaan schelden. Maar ja, dat soort figuren grijpt alles aan om je de grond in te boren en ze verdienen eigenlijk helemaal geen aandacht. Gelukkig zijn de meeste mensen positief en begrijpen ze het volkomen.

Benieuwd naar meer achtergrondinformatie, wil je Albert steunen of ben je zelf een gamer met een handicap? Bezoek dan een keertje Alberts site: http://www.appie21.com/