CD: The Beardy Durfs - A Ton of Bricks
De laatste tijd worden we steeds vaker verrast met fijne bandjes vanuit Scandinavië. Zo zagen we eerder dit jaar al prima albums van bands als Dangers of the Sea en The Rumour Said Fire. In datzelfde rijtje mag nu ook A Ton of Bricks, het debuutalbum van het Deense noiserock duo The Beardy Durfs, worden toegevoegd.
The Beardy Durfs is een duo bestaande uit Peter James Andrews en Kelvin Brorson Thomasen, die muzikaal duidelijk hun inspiratie halen uit zowel de psychedelische rock van de zestiger jaren als de alternatieve gitaarrock van de negentiger jaren van de vorige eeuw. Andrews en Thomasen kregen vaak oude apparatuur, zoals defecte versterkers en effectenbakjes, van vrienden en bekenden en gingen zelf aan de slag met de reperatie daarvan. Vervolgens kwamen de versterkers, samen met een oud wrak Oost-Duits drumstel, in een oefenruimte terecht en ontstond de band The Beardy Durfs.
A Ton of Bricks opent met het dromerige 'Blue Meanies', een liedje dat door de titel ook meteen doet denken aan de legendarische Beatles-film Yellow Submarine. Bij The Beardy Durfs is het dromerige intro slechts een stilte voor de hevige storm, die de komende 41 minuten uit de speakers zal komen razen. Na twee minuten gaat het nummer over in een stevige geluidsmuur, die wel wat doet denken aan het betere werk van bands als The Velvet Underground, Sonic Youth of Godspeed You Black Emperor, bands die zo nu en dan ook behoorlijk van de hak op de tak konden springen. Na het imponerende instrumentale intro is het tijd voor een stevige portie lo-fi noise, waarbij de vocalen door een opgeblazen megafoon in de microfoon gespuugd lijken te worden.
'Lunch Box', 'Harvey', 'Televisionairies', 'Astral Vain' en 'No Passengers' zijn stuk voor stuk liedjes, die doen terugverlangen naar de tachtiger en negentiger jaren, toen bands zoals Butthole Surfers en Big Black bekend werden vanwege hun tegendraadse geluid. Bij nummers als 'Redhead' en 'Fare Dodger' gaat The Beardy Durfs al wat meer de experimentele kant op, om vervolgens helemaal over de top te gaan met vervreemdende cacophonische geluidsvelden, met titels als 'Cables' en 'Low Fare Airlines'. Liedjes als het punkerige 'Safe Heaven' en het Kraftwerk-achtige 'Bitcoins' klinken dan opeens weer enorm melodieus.
The Beardy Durfs' A Ton of Bricks is zeker niet een album dat geschikt zal zijn voor een breed publiek. Op 3FM zullen we de muziek van het Deense duo waarschijnlijk niet snel gaan horen. Maar toch is A Ton of Bricks een album, dat zeker geschikt is voor eenieder die het aandurft om van de bekende muzikale paden af te stappen om zich eens te wagen aan een indrukwekkend stuk experimentele noise uit Denemarken.
