CD: Stephen Stills - Carry On (4cd)

Na de prima verzamel-cd Just Roll Tape: April 26th, 1968 uit 2007, is er nu eindelijk een waardig retrospectief van de muzikale loopbaan van Stephen Stills verschenen. Van de muzikant, die vooral naam maakte met bands als Buffalo Springfield, Crosby, Stills, Nash & Young en Manassas, verscheen onlangs op Rhino Records Carry On, een 4cdbox waarop we een mooi overzicht van de mans oeuvre aantreffen.

Het werd eigenlijk ook wel eens een keertje tijd. In 2006 verscheen de 3cdbox Voyage van David Crosby, gevolgd door de 3cdbox Reflections van Graham Nash uit 2009. Daar er al jarenlang geruchten gaan over de nodige zeldzame opnames van Stephen Stills, keken de fans van de muzikant ook al jaren uit naar een gedegen verzamelaar. Net als bij de Crosby en Nash-sets, bestaat ook de 4cdbox van Stills uit een behoorlijke hoeveelheid onuitgebrachte opnames, gemixt met bekende liedjes en wat afwijkende remixen van eerder uitgebracht materiaal.

De eerste cd uit de set begint al meteen sterk. Met 'Travelin' horen we de eerste opname van de 17-jarige Stephen Stills. Het sobere folkliedje werd in 1962 in Costa Rica opgenomen en verschijnt een halve eeuw later voor het eerst op cd. Van de tijd voor Buffalo Springfield is niet zoveel materiaal bekend. Stills speelde rond 1964 in het bandje The Au Go Go Singers, waarvan we het nummer 'High Flyin’ Bird' horen, afkomstig van het eerste en tevens enige album van de groep. Na The Au Go Go Singers is het tijd voor de eerste grote band van Stills. De liedjes van Buffalo Springfield op dit verzamelwerk zijn niet echt verrassend te noemen, al klinken ze na de remastering wel een stuk beter dan voorheen. Uitschieters zijn de onuitgebrachte versie van 'Everydays' en een mooie demo van 'Four Days Gone'. Carry On gaat verder met een tweetal onuitgebrachte demo's van Stills uit 1968, getiteld 'Who Ran Away?' en 'Forty-Nine Reasons'. Dan is het tijd voor een klein blokje Crosby, Stills & Nash. Met liedjes als 'Helplessly Hoping', 'You Don't Have to Cry' en het meesterlijke 'Suite: Judy Blue Eyes' doet het trio, met haar prachtige closeharmonyzang, smachtend terugdenken aan de tijd van het epische Woodstock festival. Na het fijne stukje nostalgie mogen we alweer kennismaken met een aantal niet eerder verschenen demo's van Stills. '4+20' is een prachtige demo-versie van het liedje dat ook op de lp Deja Vu terug te vinden is. 'So Beings the Task' wijkt niet al te gekke veel af van de versie die Stills in 1972 zou opnemen met de superband Manassas. Met 'The Lee Shore' waagt Stills zich zelfs aan een compositie van David Crosby, wat resulteert in een fijn stuk countryrock. Met 'Carry On/Questions' en 'Woodstock' van Crosby, Stills, Nash & Young komt vervolgens een einde van de eerste cd, waarbij mag worden opgemerkt dat de geluidskwaliteit uitmuntend goed is!

Cd 2 opent met 'Love The One You’re With', 'Old Times Good Times' en 'Black Queen', een drietal tracks afkomstig van Stills' eerste solo-album uit 1970. Op dat album speelde Stills ook met zijn goede vriend Jimi Hendrix. Stills was ooit gevraagd door manager Chas Chandler van The Jimi Hendrix Experience om als bassist voor die band te gaan spelen maar dat zou helaas nimmer gebeuren. Jimi en Stephen bleven gelukkig wel vaak jammen en zo werd in 1970 de 'No-Name Jam' opgenomen. Het nummer is bij de fans ook wel bekend onder de controversiële titel 'White Nigger'. Na 'Go Back Home', waar we niemand minder dan Eric Clapton op gitaar horen is het tijd voor een aantal nummers van het album Stephen Stills 2. 'The Treasure' is een prachtige onuitgebrachte demo-versie van het nummer, dat Stills ook met Manassas zou opnemen. Vooral de prominent aanwezige piano is een mooie toevoeging voor deze indrukwekkende demo. Ook de demo van 'To A Flame' laat Stills van zijn allerbeste kant horen. Het is een prachtige ballade met het strijkensemble van Arif Mardin en Beatles-drummer Ringo Starr als speciale gasten. Op 'Cherokee' horen we de terugkeer van David Crosby en het heftige blaaswerk van The Memphis Horns. Een heerlijk funky track van de bovenste plank. Wel jammer dat het nummer wat resoluut afkapt aan het einde. Vervolgens is het tijd voor een aantal nummers die Stills opnam met de supergroep Manassas. Ja, je kan veel van de man zeggen, maar hij had zeker een voorliefde voor het musiceren met grote muzikanten. 'Change Partners' is een heerlijk authentiek stuk country-rock met Grateful Dead's Jerry Garcia op pedal steele. 'Do For Others' is een mooie live-opname van Stephen Stills en Steve Fromholz, die ons echter wel doet afvragen of er meer materiaal bestaat van de tour uit 1971. 'Find The Cost Of Freedom' is weer een niet eerder uitgebrachte live-uitvoering van Crosby, Stills, Nash & Young, gevolgd door een prachtige demo-versie van 'Little Miss Bright Eyes' uit 1973, om daarna te eindigen met 'Isn't It About Time' van Manassas.

De derde cd opent met een aantal tracks, die we ook kennen van het album Stills uit 1975. De muziekstijl van Stills was verandert naar een meer softrock benadering, waarbij we zelfs lichte reggae-invloeden terughoren in bijvoorbeeld het voor het eerst uitgebrachte 'First Things First'. Op 'My Angel' horen we het fijne toetsenwerk van Dallas Taylor, een gedreven muzikant met wie Stills eerder in Manassas speelde. 'Know You Got to Run' is weer een fijne live-opname van Stills solo. 'Black Coral' is een nummer dat oorspronkelijk werd uitgebracht door de Stills-Young band. Hier horen we echter een prachtige niet eerder uitgebrachte uitvoering van Crosby, Stills, Nash & Young, die het origineel doet verbleken. 'See The Changes' is weer een akoestische outtake van Crosby, Stills & Nash, die wel heel erg aan het betere werk van Deja Vu doet denken. In 'Cuba Al Fin' heeft men behoorlijk lopen knippen, maar toch is het fijn om eens een betere opname van de beroemde jam-sessie te hebben, die in 1979 werd opgenomen in Havanna, op Cuba. Met 'Dear Mr. Fantasy' wagen Nash en Stills zich zelfs aan een nummer van Traffic. Na het tenenkrommende 'Spanish Suite' met Herbie Hancock, eindigt cd 3 met een drietal nummers van Crosby, Stills & Nash uit het begin van de tachtiger jaren. Eerlijkheidshalve moet ik dan wel bekennen dat vanaf dit derde schijfje het aanbod wel wat matiger werd dan in de vroege jaren zeventig.

Op de laatste cd horen we vooral materiaal van de afgelopen jaren. 'Welfare Blues' is een onuitgebracht duet van Stills en Nash, bij 'Church (Part of Someone)' gaat Stills op de gospeltour en ook de schrijfsels van Robert Zimmermann aka Bob Dylan ontkomen niet aan bewerkingen van Stills. Zo horen we hem in zijn eentje 'The Ballad of Hollis Brown' doen en is er een mooie live-uitvoering van 'Girl From the North Country', uitgevoerd door Crosby, Stills & Nash. Toch is dit het gedeelte van de verzamelbox met het grootste zapgehalte. Stills grootste kracht zat in zijn werk tot halverwege de jaren zeventig en dat is helaas schrijnend te horen op dit verder prima samengestelde retrospectief. Al met al is dit een 4cdset geworden die zeker niet bij liefhebbers van de betere jaren zeventig muziek in de collectie mag ontbreken.