The Ward

The Ward gaat over Kristen (Amber Heard) die opgenomen wordt in een psychiatrische instelling nadat ze een huis in de fik gestoken zou hebben. Ze stond daar verdwaasd naar te kijken, dus werd ze meegenomen. Eenmaal opgenomen krijgt ze medicatie toegediend en ontmoet ze daar een aantal andere meiden dat daar ook opgesloten zit. Al vrij snel heeft ze door dat er dingen gebeuren die niet geheel lijken te kloppen.

Kristen probeert de andere meiden ervan te overtuigen dat ze met haar mee moeten om te ontsnappen omdat er in de instelling op een rare manier met de patiënten wordt omgegaan. Soms moeten ze in een dwangbuis, vaak krijgen ze zware medicijnen om ze een beetje in toom te houden. Niet echt een leuke plek om te zijn dus. Kristen besluit nog een poging te wagen te ontsnappen en zorgt dat haar mede-patiënten haar gaan volgen.

In eerste instantie lijkt de film zich volgens een vrij logisch stramien af te spelen, maar gedurende de film merk je dat hiervan geen sprake is. Kristen is een zeer apart geval die zeker een bijzondere behandeling nodig heeft, eentje die alleen voor haar werkt. Hierin ligt ook een beetje het wtf-momentje in de film. Aardig gedaan wel.

The Ward is een aparte film, geen absolute topper, maar ook niet eentje die je na 25 minuten uitzet. Je moet er even doorheen dus, als een zwembad met koud water. Het is wel een film waar je bij na moet blijven denken, dus besef dat goed als je hem gaat kijken. Verder is Amber Heard natuurlijk heerlijk om te zien, zelfs al is het in een jaren '60 outfit. Het is geen must-see, maar voor een aparte thriller ben je hier wel aan het juiste adres.