M.A.C.H.

MACH (Modified Air Combat Heroes) is een arcade-vlieger in de puurste vorm; de enige besturing die de game kent is via de analoge tepel voor de richting en twee knoppen om te schieten en gas te geven. Gelukkig betekent een simpele besturing allerminst dat de game zelf ook simpel is opgezet. MACH kent namelijk een aantal verschillende modi:

Career: De belangrijkste mode in de game. In Career begin je onderaan met een simpel vliegtuigje. Door races en dogfights te winnen verdien je geld om nieuwe vliegtuigen te kopen of je huidige te pimpen. Langzaam maar zeker word je steeds beter totdat je uiteindelijk de beste bent.
Arcade: Kies een (in Career vrijgespeeld) vliegtuig, kies een level en ga! Geen geouwehoer in deze mode en gewoon vliegen en knallen tot je erbij neervalt.
Challenge: In de Challenge mode kun je alle losse onderdelen van MACH spelen met een tijdslimiet. Het is nu de bedoeling om zoveel mogelijk vliegtuigen neer te halen in een dogfight of zoveel mogelijk rondjes te vliegen over het circuit binnen de aangegeven tijd. Deze mode is dus vooral voor de recordfreaks die zichzelf graag willen verbeteren.
Multiplayer: De naam zegt het al, spelen met meerderen tegelijk over een lokaal opgezet PSP netwerk. Dankzij gamesharing is het daarnaast ook nog mogelijk om met verschillende gamers tegelijk te gamen met maar één exemplaar van de game.

Aangezien je met de career mode vliegtuigen vrij kan spelen die je in de andere modi kan gebruiken is dat natuurlijk de meest logische keuze om mee te beginnen. Je begint in de rookie-klasse en start de eerste race. Het eerste dat opvalt (iets dat wel te verwachten valt) is het uiterlijk van de game. Los van de goeie graphics zie je meteen dat het een arcade-game is: grote gekleurde ringen waar je doorheen kan vliegen, power-ups die door de levels zweven en pijlen die de richting aangeven. Dit alles betekent dat je nergens je druk hoeft te maken over lift, hoogte en vliegsnelheid, het enige dat telt is zo snel mogelijk het parcours afleggen zonder neergeschoten te worden of te crashen. Crashen zal overigens niet zomaar gebeuren. In MACH kun je best een keertje tegen een muur of brug opbotsen, maar frontale botsingen of raketten van tegenstanders zijn wél dodelijk. De game is wat dat betreft een klein beetje te vergelijken met Mario Kart, maar dan met vliegtuigen in plaats van go-karts.

Het sturen van een vliegtuig werkt zoals gezegd via de analoge knop op de PSP en opzich reageert de game er erg goed op, maar heel natuurlijk voelt het niet. De analoge knop is gewoon niet echt geschikt voor vliegspellen, je voelt duidelijk dat het ding anders werkt dan bijvoorbeeld een analoge stick op een normale gamepad. Gelukkig kun je na wat oefening toch prima vliegen en dat is maar goed ook, want MACH wordt met de minuut leuker. Vooral na een paar uur vliegen, als je een tof vliegtuig hebt en deze flink hebt aangepast, merk je duidelijk verschil in kwaliteit en zal het vliegen nog makkelijker gaan. De aanpassingen die je kan doen zijn trouwens zowel technisch (betere motoren, andere vleugelsetting) als visueel (kleur, logo’s). Hierdoor krijg je een beetje een Pimp my Plane idee, maar dat is allemaal wel leuk. Geld voor de aanpassingen is te verdienen door het winnen van races en het uitspelen van bepaalde grand prix.

Beeld en geluid

Zoals net al even opgemerkt werd ziet MACH er goed uit. Het detail van je vliegtuig is vrij hoog. Je kan duidelijk alle modificaties zien die je erop aanbrengt, van logo\'s tot andere motoren. Ook de draw distance is erg ver, zeker voor een PSP game. De omgevingen zijn ook lekker gevarieerd; je vliegt over water, door bergen en je vliegt soms zelfs ondergronds! Het geluid van de game is helaas wat minder. De soundtrack is zo vervelend dat je \'m meteen uitzet, en het geluid van de motoren klinkt alsof we terug zijn in 1995.