inFamous: Second Son

inFamous was de game waarvoor ik een PlayStation 3 aanschafte en omdat inFamous Second Son in het launchwindow van de PlayStation 4 zou verschijnen heb ik voor die game direct de PlayStation 4 aangeschaft. De franchise is voor mij dus een system seller. Hopelijk kan Second Son de hoge verwachtingen waarmaken.

Second Son speelt een aantal jaren na de gebeurtenissen uit inFamous 2. Dit wordt een keer genoemd aan het begin van de game, en verder wordt er niet echt meer verwezen naar de specifieke gebeurtenissen. Wel is het zo dat sinds men weet dat er personen speciale krachten hebben (de conduits) zij worden weggezet als bio-terroristen. 

Als hoofdpersoon Delsin Rowe, een jonge graffiti-artiest en overall douchebag, een conduit ontmoet neemt hij per ongeluk de krachten over en wordt hij ook een 'bio-terrorist'. Op het moment dat zijn dorp wordt bezocht door de DUP (Department of Unified Protection), een organistatie die ervoor moet zorgen dat alle personen met speciale krachten worden opgepakt, begint de game en gaat Delsin richting Seattle om de DUP te verslaan.

 

De kracht die Delsin overneemt is de rook-kracht. Hiermee kun je onder andere rookbommen gooien en je verplaatsen door hekken en via ventilatieroosters. Later krijg je meer krachten tot je beschikking en kun je variëren met de aanvallen. Elke kracht heeft zijn specifieke voor- en nadelen en persoonlijk heb ik de neon-kracht het meest gebruikt omdat je daarmee de tijd kunt vertragen en gemakkelijker vijanden kunt uitschakelen.

De eerste echte next-gen game
Elke kracht kan afzonderlijk verbeterd worden door energie-brokstukken te absorberen. Elke upgrade kost een bepaald aantal brokstukken en het is aan te raden om genoeg van die brokstukken te zoeken. Ze zijn overigens beter verdeeld en gemakkelijker te vinden dan in de eerdere delen wat een flinke vooruitgang is. 

Een andere vooruitgang is natuurlijk het uiterlijk van de game. Na een matige launch line-up en geen interessante nieuwe releases is dit de eerste échte next-gen game voor je PlayStation 4. Je kunt ontzettend ver kijken vanaf de hoge gebouwen, er is erg veel oog voor detail en de aanvallen van je krachten spatten van het scherm. Vooral de neon-kracht is werkelijk schitterend om te zien, zeker als je de kracht aftapt van bijvoorbeeld reclameborden.

 

Ook is de stad dit keer weer opgedeeld in verschillende secties die allemaal bevrijd kunnen worden van de DUP. Er zijn een aantal sidequests die je moet spelen om een stadsdeel te bevrijden en in elk stadsdeel zijn die hetzelfde. Doordat er bovendien maar weinig variatie zit in die sidequests voelt dat behoorlijk eentonig aan na twee stadsdelen. Het voelde daardoor een beetje als de eerste Assassin's Creed.

Gelukkig vond ik het verhaal zelf zeker tof om te spelen. De samenwerking met andere personages, waaronder je broer die slechts een gewone agent is, is erg goed uitgewerkt. Ze komen allemaal over als echte mensen, iets dat mede door de goede stemacteurs bereikt wordt. Helaas is het wel zo dat de game vrij kort is. Ik geloof dat ik met 10 tot 13 uur de credits op mijn tv zag verschijnen en gevoelsmatig is dat een stuk korter dan bij de eerste twee delen. Waarschijnlijk komt het doordat ik niet de behoefte had om sidequests te doen.

Dit is niet het eind
Nadat je de game uitgespeeld hebt kun je wel nog verder met het bevrijden van de verschillende stadsdelen. Ook kun je natuurlijk het verhaal nogmaals gaan volgen om het andere karma-pad te volgen. Van wat ik gehoord heb is het einde bij het slechte pad erg sterk. Persoonlijk heb ik momenteel niet de behoefte om de game verder of opnieuw te spelen, daarvoor is het toch net wat te veel van hetzelfde.

Misschien dat ik later dit jaar de game weer oppak om het slechte pad te volgen. Voor nu blijf ik een beetje achter met een ietwat teleurgesteld gevoel. Het lijkt erop dat de makers zich vooral gericht hebben op de graphics en de verschillende krachten van Delson. Die pakken namelijk erg goed uit. De rest blijft daardoor een klein beetje achter. Helaas.

Conclusie
Hoewel Second Son me het eerste next-gen gevoel gaf vanwege de ontzettend mooie graphics ben ik toch wat teleurgesteld. De game is wat aan de korte kant en de sidequests zijn te beperkt en herhalend. Na het uitspelen ben ik nog heel even doorgegaan om wat meer trophies te halen, maar dat hield ik een krappe twee uur vol voordat ik er geen zin meer in had. De drang om de game nogmaals te spelen via de slechte route is er ook niet.

De inFamous-franchise is gelukkig wel een goede richting ingegaan door het gebruik van meerdere superkrachten per personage, men kan hiermee natuurlijk eindeloos variëren. Laten we hopen dat Sucker Punch de volgende game meer aandacht aan de missies kan besteden nu de grafische engine af is. Dan wordt het weer net zo'n topper als inFamous 2.

Pluspunten Minpunten Cijfer
+ Grafisch een prachtige game - Delsin is een douchebag 7
+ Verschillende krachten te kiezen - Aan de korte kant 
+ Brokstukken beter te vinden - Herhalende sidequests

inFamous: Second Son is exclusief voor PlayStation 4 en ligt vanaf vrijdag 21 maart in de winkels

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.