Mario & Sonic op de Olympische Winterspelen Sotsji 2014

De afgelopen jaren was het bij elke Olympische Spelen feest met Mario & Sonic. Op zich natuurlijk een goed ritme: elke vier jaar een wintersportgame, en elke vier jaar een zomersportgame. Genoeg tijd voor de makers om er iets tofs van te maken toch?

Toen ik op Nintendo Wii de eerste Mario en Sonic speelde, was ik eigenlijk direct fan. Het pakte de simpele controls van Wii Sports, voegde er iets meer diepgang aan toe en zorgde voor lekker veel variatie in de sporten. Inmiddels is van dat concept nog maar weinig over. De gameplay is naar mijn mening onnodig ingewikkeld geworden. Deels komt dit naar mijn idee omdat de ideeën op zijn en deels omdat er gekozen is om motion plus te ondersteunen.

Motion plus zorgt op papier voor één-op-één bewegingscontrole, maar het werkt niet goed genoeg om geschikt te zijn in de game. Menigmaal bewoog ik rustig de controller omhoog terwijl de game dacht dat ik ondersteboven achterwaarts de controller over mijn schouder zwaaide. Niet geschikt voor een party-game! 

De sporten zijn dit keer ook niet leuk om te spelen. Ondanks dat mijn twee favoriete wintersporten, Biatlon en Curling, vertegenwoordigd zijn heb ik nu 0 behoefte om ze te gaan spelen. Het langlaufen bij de biatlon heeft last van die maffe motion plus-controls en curling heeft simpelweg te veel mogelijkheden waar je je in moet verdiepen wil je het een beetje goed kunnen. 

De leukste sporten om te doen zijn eigenlijk de sporten waar men weinig verkeerd kan doen, zoals ijshockey. Gewoon een beetje over het veld rennen, passen en schieten en klaar. Geen gedoe! 

Mario & Sonic kent net als voorgaande jaren genoeg modi om je te vermaken. Je kunt in je eentje spelen, je kunt samen op de bank tegen en met elkaar spelen en je kunt zelfs online gamen. Op papier dan, want in werkelijkheid is er geen hond met een Wii U die deze game heeft én tegelijk met jou online is... 

Naast de gewone sporten zijn er ook weer Dream Events. Dit zijn minigames, gebaseerd op de Olympische sporten, maar dan met een twist. Zo is het bobsleeën bijvoorbeeld een (slap) aftreksel van Mario Kart geworden zonder gevoel van snelheid en vooral zonder fun. En dat is eigenlijk nog wel de beste samenvatting van de game, 'zonder fun', want nergens heb ik met plezier deze game zitten spelen. Het enige dat wel okay is zijn de graphics, de game ziet er fris uit.

Conclusie
Na een aantal Mario & Sonic-games die varieerden van 'wel aardig' tot 'goed' is deze 2014-versie verreweg de minste. Er zit totaal geen magie in de game die je uitnodigt door te spelen. Het feit dat de review pas na een dikke maand na de release online staat komt gewoonweg doordat ik me totaal niet geboeid voelde. Zonde, want op papier is het gewoon een puike opzet met twee van de grootste personages aller tijden. 

Pluspunten Minpunten Cijfer
+ Grafisch best okay - Onnodig ingewikkeld 4
  - Weinig inspirerend
  - Niemand is online 

Gespeeld op Wii U, ook beschikbaar voor Nintendo 3DS.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.