Grand Theft Auto IV: The Lost and Damned
<\/center>Ik heb al vaker in mijn reviews gepraat over hoe belangrijk de sfeer kan en moet zijn in een game. Daarover hoef je het niet met mij eens te zijn, maar de sfeer in The Lost and Damned denk ik dat mede daardoor de uitbreiding veel beter is dan GTA IV. Je voelt natuurlijk het motorbendegevoel. Je stapt in het leven van een motorbendegozer, die met allerlei problemen te maken heeft. Als je naar een plek gaat met je gang, dan rijden de gangleden achter je in een bepaalde \\\'voetbalformatie\\\'. Geweldig om dat te zien, het is gewoon niet uit te leggen. De wereld van Liberty City leeft dankzij de uitbreiding veel meer en dat is overal aan te merken. De radio\\\'s hebben het ineens over een \\\'serial killer\\\' en een \\\'gangwar\\\'. Dat gaat allemaal over jou, over de dingen die jij hebt gedaan. Dat is pas écht sfeer.
<\/center>Het lijkt nu of ik The Lost and Damned een plek in de hemel gun. Ach, misschien is de uitbreiding dat ook wel waard. Hoewel ik geen weet heb van de toelatingseisen die gelden voor een plek in de hemel. Maar toch… toch kampt The Lost and Damned met dezelfde problemen als GTA IV. En het enige probleem dat écht is aangepakt, is de bestuurbaarheid van de motors. Dat is ook logisch, want om ongeveer tien uur lang op een onbestuurbare motor te rijden is geen sinecure. Het checkpointsysteem is veranderd, maar het werkt helaas nog niet 100% goed. Rockstar heeft haar best gedaan om wat checkpoints aan de missies toe te voegen. Dat is erg fijn, maar bij de twee (voor mij, dan) moeilijkste missies had ik enorm veel last van het checkpointsysteem. De missie met de bus en de missie waarbij je achterop de motor zit. Ik heb die twee missies helemaal moeten overdoen (gelukkig hoefde ik er niet meer heen te rijden) en dat was geen pretje. Pas rond het einde van de missie was er wel een checkpoint. Ook is er bizar veel politie (hé, het blijft een spel hè) aanwezig waardoor het haast onmogelijk lijkt om te ontsnappen. Voor de gemiddelde gamer is dat geen pretje. Zo zijn er nog wel meer nadelen, maar die zijn te klein om ze nog op te noemen. Niettemin is het allemaal niet helemaal perfect.
<\/center>Ik ben overigens zeer verrast door de nieuwe multiplayermodi. Waar ik snel uitgekeken was op de multiplayermodi van GTA IV, ben ik stante pede verslaafd geraakt aan de multiplayermodi van The Lost and Damned. De modi sluiten aan op de missies die je hebt gedaan en ze zijn erg vermakelijk. Je hebt er vijf: Chopper vs. Chopper, Club Business, Own the City, Witness Protection en Lone Wolf Biker. Chopper vs. Chopper is een modus waarin je óf in een helikopter óf op een motor zit. De motor moet een aantal checkpoints halen, maar de helikopter moet de motor tegenhouden. Als dat lukt, draaien de rollen om en wie vervolgens de meeste checkpoints heeft gehaald, wint. Club Business vind ik persoonlijk de minst leuke modus. Dat is een soort competitie tussen The Lost-leden, waar je respect verdient door verschillende opdrachten uit te voeren. Witness Protection is een zeer leuke multiplayer modus. Deze modus is gebaseerd op een missie die je in The Lost and Damned hebt gedaan. De ene groep (de politie) moet een bus vol gevangenen – die naar een bepaalde plek moet – bewaken en de andere groep moet ervoor zorgen dat de bus wordt gehinderd. Uiteindelijk moet je de bus vernietigen. Own the City is een eentonige, maar vermakelijke modus. Daarin moet je gebieden zien te veroveren met jouw motorbende. Als laatste de allerleukste modus, volgens mij dan, Lone Wolf Biker. Bij deze modus gaat het om één tegen de rest. Eén persoon is het doelwit van de groep motorrijders. Die persoon moet zo snel mogelijk vermoord worden. Wanneer dat gebeurt, wordt de moordenaar het volgende doelwit. Zo gaat het maar door, tot de tijd is verstreken. Diegene die het langst z\\\'n motorritje als doelwit heeft overleefd, wint de wedstrijd.
