Band Hero

Activision|Blizzard verdient goud met de Hero-franchises. Het is zo goed als een feit dat de Guitar Hero-franchise een groot succes is geworden. DJ Hero lijkt ook zijn vruchten af te werpen. Kwalitatief gaat het volgens de hardcore-fans veel minder. Elk jaar komt er een nieuwe Hero-game uit, waardoor het steeds meer op uitmelken begint te lijken. Waarom denkt Activision|Blizzard alleen aan geld? Nou, met Band Hero hoopt Activision|Blizzard de kritische mensen te overtuigen. Band Hero is het beste als een casual-versie van Guitar Hero te typeren. Voor iedereen toegankelijk, allemaal toffe hitjes die de muziekliefhebber wel kent en geen moeilijk gedoe met de drumkit.

Band Hero levert naast de game ook een drumstel als je bij het aanschaffen voor een superbundel kiest. Een nieuw drumstel, een toffe gitaar en een microfoon maken deel uit van deze bundel. Met name het drumstel kreeg in het verleden veel kritiek te verduren. Zo functioneerde het bij de voorgaande Guitar Hero-games niet goed, was er sprake van \'lag\' en ging het drumstel snel kapot. Laat ik de lezers meteen maar gerust stellen: het drumstel is in perfecte staat. Je merkt een duidelijke verbetering van dit drumstel ten opzichte van die van Guitar Hero. Het slaat lekkerder, het lawaai is veel minder geworden en de pads bevinden zich op een goede en fijne plek. Lekker drummen. Qua design hebben de bekkens een ander uiterlijk, verder valt er weinig op te merken. De gitaar heeft weinig veranderingen ondergaan, in mijn ogen zelfs geen enkele. Daarmee was er dan ook weinig aan de hand, dus daarom heeft Neversoft gebruik gemaakt van de kreet: “never change a winning team.”

Voor ervaren Guitar Hero-spelers is er weinig nieuws. Band Hero is voornamelijk gericht op families en mensen die dit soort spellen niet erg vaak spelen. De gebruikersvriendelijkheid is daarom erg van belang en dus is Band Hero voorzien van de nodige tutorials en toegankelijke moeilijkheidsgraden. De liedjes zijn makkelijker te bespelen, zelfs als nieuweling kun je na een tijdje oefenen perfect spelen. Naast de bekende quickplay-mode kun je natuurlijk ook de career-mode aandoen, waar je geleidelijk leert hoe je op je best drumt, gitaar speelt of zingt. Een verhaal is er niet echt, de career-mode is voornamelijk gericht op het halen van de benodigde sterren en daardoor ben je eerder bezig met presteren dan met genieten. Al geniet je natuurlijk wel als je met je vrienden lekker een band vormt, in je eentje daarentegen is het niet echt leuk.

Qua gameplay lijkt Band Hero gewoon erg op Guitar Hero. Alleen de uitstraling, moeilijkheidsgraden en de tracklist zijn anders. Met onder andere Taylor Swift, Maroon 5, The Kooks en The Jackson Five in de tracklist weet je ongeveer waar je als gamer aan toe bent. Maar ook bands als Evanescence en Cold War Kids maken hun opwachting. Daardoor is er toch enige variatie in de tracklist. Natuurlijk kun je de nummers van de genoemde artiesten spelen met je eigen avatar, maar ook met andere characters! Zo kun je met Taylor Swift lekker gaan swingen, of met die gozer van Maroon 5. Je kunt ook je Band Hero nummers importeren in Guitar Hero 5, waar je vervolgens YMCA kunt zingen met Kurt Cobain. Ge-wel-dig gewoon. Ik zie de humor er wel van in, dus ja, waarom niet? Dat soort nieuwe dingen brengt Band Hero dus met zich mee, qua inhoud is er verder weinig veranderd. Alleen de muziekstudio is duidelijk verbeterd. Het fijne van de vernieuwde muziekstudio is dat er nu veel meer uitleg is, waardoor het een stuk toegankelijker wordt voor iedereen. Zo kun je eindelijk op een fijne manier een nummer creëren.

Wel is het jammer dat de moeilijkheidsgraad van Band Hero niet aan de hoge kant is. Oké, het is bedoeld voor casualgamers, maar wordt er niet gedacht aan de hardcoregamers? Voeg desnoods een extra moeilijkheidsgraad toe, zodat er ook een uitdaging is voor de ervaren spelers. Ander minpunt is het ontbreken van een microfoonstandaard. Oké, het is misschien een beetje te veel van het goede, maar weet je hoe tof het is om én gitaar te spelen én te zingen? Wishful thinking, maar dan toch... Qua graphics en geluid is het overigens dik in orde, daarover valt niet te twisten.