CD: Pete Yorn and Scarlett Johansson - Break Up

Joost Melis (Pink_Floyd)
Het roept wel vragen op. Waarom zou je iets dat je drie jaar geleden met schijnbaar enthousiasme en inspiratie gemaakt hebt immers nu pas de wereld in slingeren? Was het een twijfelgeval, lag het persoonlijk te gevoelig, was de wereld er nog niet klaar voor, was de master kwijtgeraakt, moest er nog een handtekening komen van iemand? Vragen te over voor de samenwerking die Pete Yorn in 2006 aanging met niemand minder dan Scarlett Johansson.


Blijkbaar was Yorn redelijk gevoelig over het project en het resultaat van het duo verdween de kast in. Pas veel later liet hij het album Break Up horen aan goede vrienden, zij waren het die hem overhaalden om de plaat toch uit te brengen. Drie jaar na het spontane idee van Yorn om een hedendaagse vergelijking te maken van de samenwerking van Serge Gainsbourg en Brigitte Bardot in de jaren zestig is er dan eindelijk een album met negen nummers van het duo. In de tussentijd hebben we Scarlett Johansson al kunnen horen zingen, in 2008 verscheen haar plaat vol met Tom Waits covers. Dat ze in elk geval een toonvaste actrice is, liet ze toen al merken. De opzet en uitvoering van Break Up is echter van een ander kaliber.

De muzikale uitspatting bestaat uit nummers die Yorn heeft gecomponeerd en waarin hij wordt bijgestaan door de vocale capaciteiten van Johansson. Over het algemeen zijn de liedjes vrij kaal, rustig en opgepolijst. De opener 'Relator' laat suikerzoete retropop horen waarin een olijk deuntje de achtergrond versiert. Later stoppen de twee nog wat saccharine in 'I Don't Know What To Do'. Johansson klinkt in dit aantrekkelijke lied extreem liefelijk en begripvol. 'Blackie's Dead' doet tevens een duit in het zakje, waarop staat: "de moeite waard". De melodieuze mid-tempo track vraagt duidelijk om meerdere draaibeurten, maar had hierin steun moeten krijgen van de overige tracks. Die steken niet tot nauwelijks boven het maaiveld uit en zorgen ervoor dat Break Up een middenklasser wordt. Het trage 'I Am The Cosmos' doet teniet wat 'Blackie's Dead' tijdelijk had opgebouwd. 'Shampoo' doet enigszins moeite om het niveau weer omhoog te krikken, maar de spanning is er na het eerste refreintje al wel vanaf. 'Clean' is van hetzelfde laken een pak, eventjes interessant met een groeiende spanningsboog, tot een kale break en inspiratie arme herhaling dit verbreekt.


Een album dat niet perse in de kast had hoeven te blijven liggen, maar later ergens in de uitverkoopbakken zal belanden en door toedoen van Johansson toch enige nieuwsgierige mensen zal overhalen hem mee te nemen voor een paar euro.

Label: Atco Releasedatum: September 2009
Waardering:

Kijk voor meer muziek in CD's.