Column: Afspraak is afspraak

In het dagelijks leven leid ik een klein bedrijf, waarin twee mensen werken. Afgelopen maandag beleefde ik een bijzondere dag. Ik kwam 's ochtends vroeg op kantoor en ik merkte dat er niet was schoongemaakt. Mijn schoonmaker maakt altijd in het weekend mijn kantoor schoon, dus ik vermoedde al dat hij ziek was ofzo. Ik bellen.
'Multiclean, met John.'
'John, met Eb. Kan het zijn dat je niet hebt schoongemaakt dit weekend?'
'Dat kan zijn,' zei John.
'Maar we hadden toch afgesproken dat je dat zou doen?', zei ik geprikkeld.
'Ja maar die afspraak mist elke logica.'
'Pardon?'
'Ja dat is de nieuwe manier.'
'O, en wanneer kom je dan schoonmaken?'
'We zien wel.'
Verbluft heb ik vervolgens zelf even de boel afgestoft, om er na enige tijd achter te komen dat mijn medewerkers wel erg lang op zich lieten wachten. Ik bellen.
'Met Tessa.'
'Tessa, met Eb. Het is al tien uur, ben je ziek ofzo?'
'Nee, ik kom niet vandaag.'
'Dat lijkt me niet juist. We hebben een afspraak dat je dagelijks tussen negen en vijf op kantoor aanwezig bent. Dat staat in je contract.'
'Ja maar die afspraak mist elke logica dus die leg ik naast me neer.'
'O, en wanneer kom je dan werken?'
'We zien wel.'
Ik moest dus wel zelf vervolgens de administratie doen. Uit het debiteurenboek bleek dat klant X al twee maanden te laat was met betalen. Ik bellen.
'Met klant X.'
'Klant X, met Eb. Ik bel even over een factuur die nog niet betaald is.'
'Ja?'
'Nou, jullie zijn al twee maanden te laat en ik zou het fijn vinden als er nu toch wel betaald wordt.'
'Dat zit er helaas niet in.'
'Pardon? Het werk is gedaan tegen een afgesproken prijs dacht ik toch.'
'Jamaar leest u de kranten niet? Die afspraak van u mist elke logica. Wij doen gewoon net of die afspraak nooit gemaakt is. Die factuur van u betalen we dus niet. Dat is de nieuwe manier.'
Ik de krant pakken.
Toen begreep ik het. Het gaat natuurlijk over dat Europese stabiliteitspact. Waar onze eigen Zalm zo hard voor gestreden heeft, en dat door Duitsland en Frankrijk nu van tafel wordt geveegd omdat zij niet ingrijpend willen bezuinigen. Met dat geld willen ze hun eigen economie stimuleren. De eigen economie is dus belangrijker dan Europa. Opportunisme wordt niet bestraft, zo luidt het signaal. In de krant denken deskundigen na over wat dit betekent voor de rente. Rente? Het Europese ideaal ligt aan diggelen en de opportunisten halen weer hun gelijk. Wie heeft het nou over rente? Vooral de Duitse minister van financiën is zich kennelijk niet bewust van zijn functie als rolmodel. Stabiliteitspact? Ja maar dat mist elke logica, dus ik doe niet meer mee.
Stel je voor dat andere mensen dat voorbeeld gaan volgen. Stel je voor dat columnisten gewoon zouden zeggen: weet je wat? Ik sla gewoon effe een weekje over. Dan zou je toch raar opkijken. Niet dan?