Bang voor de eenzaamheid
Niemand die je kritischer bekijkt dan jezelf als je voor de spiegel staat. Je weet iedere pukkel, ieder haartje, iedere oneffenheid te vinden. Anderen hebben daar geen oog voor. Die zijn meer geïnteresseerd in jou als geheel. In hoe je bent, wat je vindt, hoe je lacht. Natuurlijk is het belangrijk om er goed uit te zien, maar de aandacht voor het detail is zo overdreven. Angst om in een groep voor de mening uit te komen, betekent eigenlijk: angst om om die mening veroordeeld te worden. Publiekelijk aan de schandpaal genageld. Wij vrezen een oordeel dat ons in een sociaal isolement plaatst. Wij vrezen eenzaamheid en verlating. Wij vermoeden dat dat een reeele mogelijkheid is, wij hebben kennelijk geen hoge pet van onszelf op. Kijk maar hoe gedreven wij onze eigen huid in de spiegel onderzoeken op oneffenheden die voor anderen niet zichtbaar zijn.
Faalangst, ook zoiets. Stel je probeert wat en je faalt. Nou en? De angst is vermoedelijk dat we door ons falen ook weer tot het sociale isolement zullen worden veroordeeld. Kennelijk wordt falen maatschappelijk niet geaccepteerd ofzo. Maar zo belangrijk ben je als individu volgens mij helemaal niet. In de eerste plaats omdat iedereen zo met zichzelf bezig is dat niemand tijd heeft om op je te letten en in de tweede plaats omdat we uiteindelijk sociale wezens zijn die elkaar niet in de steek laten.
Een geinig spel in dat opzicht is het volgende. Stel een aantal vrienden in een kring op, ga zelf in het midden staan. Vertel ze niet wat je van plan bent, maar sluit je ogen en sta enkele ogenblikken stil om je vervolgens langzaam een willekeurige kant op te laten vallen. Je wordt altijd opgevangen. Er is nog nooit iemand op de vloer terechtgekomen bij dit experiment.
Privacywetgeving is een vergelijkbaar onderwerp. Er is een tijd geweest dat hier fel over werd gediscussieerd. Er waren twee stromingen: de meer professionele denkers, die vanuit sociaal-maatschappelijk oogpunt de wenselijkheid van privacywetgeving bepleitten, en de mensen die vanuit hun eigen beleving ageerden tegen de mogelijkheid dat een hogere macht hun hele handel en wandel zou kunnen nagaan. Wat een grootheidsgedachte. Ik heb niet de indruk dat ik voor welke overheidsinstantie dan ook de moeite van het bespioneren waard ben. Daarnaast heb ik niet echt iets te verbergen, hoewel ik ook wel eens een pornosite bekijk.
Hoe groter het besef van je eigen kleinheid, hoe vrijer je bent in het dagelijks functioneren. Je hebt dan namelijk zo weinig te verliezen, dat angst je nauwelijks parten kan spelen.
Een koorddanser die bezig is niet te vallen, valt onherroepelijk van het koord.
Een koorddanser die bezig is met koorddansen, valt niet.
