De bange kudde

Jan-Willem (Eb)
Wij zijn kuddedieren. Als de zon schijnt, zoals dezer dagen, dan verplaatst de kudde zich naar de kust om zich daar massaal achter een windschermpje in de zon te vleien. Het liefst zo bloot mogelijk en dat levert op die eerste zonnige dagen van het jaar een zee van wit vlees op, zo ver het oog reikt. Was het vroeger bij oostenwind oppassen geblazen om na een frisse duik niet in aangespoelde kwallen te trappen, op het strand van vandaag vormen vrouwenborsten een groter risico. En met die siliconenimplantaten kunnen die nog lelijk steken ook!
Aan het eind van de dag moeten de pijnlijke, onvoldoende ingesmeerde schouders weer voorzichtig in een hemmetje worden gestoken en zo gaat het dan hutjemutje in de trein weer terug naar huis. Lekker. Heerlijke dag gehad, zo luidt het verslag aan eventuele thuisblijvers om die maar het gevoel te geven dat het leven met en in de kudde, hoewel gekenmerkt door uren wachten voor de wc, krijsende kinderen en een volstrekt gebrek aan bewegingsruimte, nog altijd prettiger is dan rustig thuis blijven met een boekje in het raamkozijn. Wie niet tot de kudde behoort, wordt afgeserveerd. Want die eenlingen zijn alleen maar een bedreiging voor het gevoel van veiligheid dat de kudde biedt. Als het kuddedier ook maar het geringste gevoel heeft dat de thuisblijver gelijk had, is de paniek nabij.
Co Adriaanse kan erover meepraten. In een interview met Voetbal International zei hij dat hij geen vertrouwen had in het Nederlandse EK avontuur onder leiding van Dick Advocaat. De Vereniging Coaches Betaald Voetbal verzocht hem bij monde van fatsoensrakker Jan Reker vriendelijk doch dringend zijn excuses aan te bieden, hetgeen Co weigerde. Co beschouwt zichzelf daarmee als geroyeerd. Wat bezielt zo’n Jan Reker nou eigenlijk om excuses van Co te eisen na diens terechte twijfel over de bondscoach? Leven we hier in de DDR ofzo? Schrijf onder een willekeurige doelgroep een enquete uit of DickieDick de juiste man op de juiste plek is en je zult zien hoe Nederland erover denkt. Een generalisatie is hier geenszins ongepast. Wij zijn een volk van bangeriken die het liefst in de pas lopen, wij zijn koorddansers die meer bezig zijn niet te vallen dan op dat koord te dansen. Wij nemen geen risico, wij leven niet. Het is momenteel leuk identificeren met die jongens van Oranje. Ze hebben totaal geen pret in wat ze doen. Er is geen gein. Afgelopen maandag zat ik de hele avond te kijken naar een elftal dat in 1974 behalve af en toe een balletje ook wat gein liep te trappen. Wie zouden de gangmakers nu zijn? Cocu? Heitinga? Van der Sar? Of DickieDick zelf? In wie moeten wij de leeuw van Oranje zien? Zenden?
Ik ga emigreren.