Het filmjaar 2021 volgens de FOK!filmredactie
2. Het filmjaar volgens Robbert (Roberto_BOZ)
Als ik kijk naar mijn top 3 van dit jaar, kan ik niet anders dan concluderen dat de bioscoop de beste plek is om films te kijken. Alle films uit mijn top 3 zag ik namelijk de eerste keer op het witte doek. Kennelijk doet een film je toch meer. Of het de gezamenlijke ervaring met een publiek, de kleinere kans op afleiding of puur het grotere beeld en harder geluid is kan ik niet zeggen. Feit is wel dat een film, of het nu een blockbuster of arthouse-productie is, het altijd verdiend om op het witte doek getoond te worden.
5. The Father
Er zijn dit jaar meer films over dementie gemaakt(zie ook mijn nummer 1). Maar nog nooit wist een film ons in het hoofd van een patiënt met dementie te verplaatsen. Door de kijker mee te nemen in een wereld vol verwarring (veranderende sets, verschillende acteurs in dezelfde rollen) voel je de wereld om je heen afbrokkelen. Dit alles wordt versterkt door het krachtige Oscarwinnende acteerwerk van Anthony Hopkins. Een klein meesterwerk.
4. The Power of the Dog
Benedict Cumberbatch beleefde een topjaar, met als kroon op het werk deze bijzondere western. Als stoere, macho cowboy weet Cumberbatch je te intrigeren en mee te nemen in een wereld die ons ongewoon is. De film zelf is een complexe puzzel die je steeds weet te verrassen en doet verwonderen wat er nu toch gaat gebeuren. Ook met krachtige bijrollen van Kirsten Dunst en Kodi Smit-McPhee.
3. The Suicide Squad
De eerdere film over dit team superschurken belandde een aantal jaar terug helemaal onderin mijn jaarlijstje als slechtste film van dit jaar. Hoe anders is deze sequel/reboot van James Gunn. In feite herhaalt hij het trucje uit Guardians of the Galaxy: maak een team van misfits en losers extreem likable en stuur ze op een bizar avontuur. Maar het werkt weer. Gunn wist het publiek te overtuigen met idiote, belachelijke karakters als Ratcatcher II, King Shark, Polka-Dot Man en Peacemaker met als resultaat de leukste popcornfilm die ik dit jaar gezien heb.
2. Dune
Denis Villeneuve is een regisseur die je wel een SF-film kan laten maken, maar iedereen had twijfels of het hem ook zou lukken om Dune naar het witte doek te vertalen. Het antwoord is een welgemeend ja. Villeneuve sloot geen compromissen en ging ongeremd zijn verhaal vertellen. In het IMAX-formaat was de film een visueel feest voor de ogen en oren. Nu we weten dat Villeneuve ook het tweede deel mag maken kan ik niet wachten om te zien hoe de rest van dit epos verfilmd wordt.
1. Supernova
Nog een film over dementie, maar met een heel andere insteek. Stanley Tucci en Colin Firth spelen de sterren van de hemel als bij een van de twee mannen, een gelukkig stel, dementie wordt geconstateerd. We volgen het stel tijdens een laatste roadtrip samen. Vooral Firth weet een tour de force te geven qua acteerwerk die we niet vaak zien. Een kleine film die groots is en je niet onberoerd zal laten.
