De grote games canon - deel 2

In 1979 was de game industrie in volle opkomst. Space Invaders had de wereld opnieuw kennis laten maken met videogames, en dus was het tijd voor de volgende stap: hand-held consoles. De Bradley Microvision was de eerste in zijn soort.

De Milton Bradley Company kwam in 1979 met de eerste cartridge hand-held console. Het aparaat was een bescheiden succesje, vooral omdat de gevestigde spelontwikkelaars geen spellen leverden voor het apparaat. Technisch gezien bestond het apparaat eigenlijk uit twee delen. Hoewel de randapparatuur aanwezig was in het ding zelf, zat de CPU apart meegeleverd in elke cartridge.

De cartridge werd over het apparaat geschoven als een hoes, waardoor elke game naast zijn eigen CPU ook zijn eigen keyboard layout kon bepalen. Naast negen toetsen had het apparaat een analoge draaiknop aan de onderkant.

Verschillende Microvision “cartridges”. Elke game kwam met z\\\'n eigen hoes en overlay voor de toetsen.
<\/center>
Doordat spellen hun eigen CPU hadden, was het stroomverbruik zeer verschillend per game. De eerste games gebruikten een zwaardere CPU, en dus was het apparaat uitgerust met twee batterijen. Later werd er overgeschakeld naar zuinige CPUs, en had het apparaat maar één batterij nodig. Omdat het te duur was om voor deze Microvision-lite een nieuwe behuizing te laten maken, bleef het tweede compartiment intact, met de instructie dat er reserve batterijen in konden worden bewaard.

Helaas had het apparaat ook wat problemen. Zo ging het scherm na een tijd kapot door een slecht productieproces, en waren de cartridges zeer gevoelig voor statische elektriciteit. Ook het toetsenbord ging niet lang mee, het plastic over de knoppen scheurde bij langdurig gebruik. De CPU\\\'s hadden een schakelsnelheid van maar liefst 100Khz, 30.000 trager dan een huidige PC.

Links de Microvision zonder cartridge, er zitten geen zichtbare toetsen op het apparaat, die zitten ook in de cartridge verwerkt.
<\/center>
Er zijn uiteindelijk maar twaalf spellen uitgebracht voor de Microvision, en het apparaat ging twee jaar later roemloos ten onder. Desondanks zette het de trend voor de latere Gameboy- en Lynx systemen, die pas tien jaar later werden uitgebracht en echt succesvol werden. Tot die tijd werd de markt gedomineerd door de veel simpelere handhelds die maar één spel konden spelen, zoals de bekende Game & Watch serie van Nintendo. Hoewel het apparaat zelf nooit een succes is geworden, was het systeem zijn tijd ver vooruit.


Blockbuster, een break-out clone. Hoewel de Microvision geen succes was, zal iedereen het MB logo herkennen van de vele bordspellen waar het bekend mee is geworden
<\/center>