Medal Of Honor

Multiplayer Medal of Honor
Door JarnoF

Het eerste wat opvalt bij de multiplayer van Medal of Honor is de slicke menu-weergave. Je hebt diverse opties om doorheen te scrollen, terwijl op de achtergrond een thermische weergave van een strijd je op de actie drukt. Aangezien Medal of Honor een lange periode is weggeweest, is het de vraag hoe de multiplayer zich staande houdt.

Gamemodes
Bij het online spelen, heb je de keuze uit vier game-modes, of je kiest voor any game, waardoor je dus bij een willekeurige mode wordt geplaatst. Dit lijstje geeft aan welke modes er zijn en wat je er van kunt verwachten.

Combat Mission is een gevechtsmissie, waarbij de coalitie moet proberen doelen uit te schakelen, terwijl de Opfor (in de volksmond terroristen genoemd) moeten proberen de aanvallen te verijdelen. Lukt het de coalitie een doel te vernietigen, dan wordt er een nieuw deel op de kaart vrijgegeven, waarna een nieuw doel wordt weergegeven. Belangrijk is wel dat de Team Health-meter gevuld blijft, anders wint de Opfor de strijd. Door een doel te vernietigen wordt de Team Health weer aangevuld.

Team Assault is een andere benaming voor Team Deathmatch, welke wij kennen uit diverse andere multiplayer games. Je speelt bij Medal of Honor in de meeste gevallen 12 versus 12, uitzonderingen daargelaten, wat een heerlijk hectische strijd kan opleveren. Respawnen gebeurt na elke death, waardoor je middenin de strijd blijft zitten.

Objective Raid is een gamemode waarin het erom draait een doel te verdedigen als coalitie, of te vernietigen als Opfor. Er worden twee doelen weergegeven op de kaart, waar de Opfor geïmproviseerde explosieven moet plaatsen. Het plaatsen van een explosief duurt even en de plekken bieden weinig beschutting, waardoor je als team goed moet samenwerken.

Sector Control, ook wel capture the flag genoemd, houdt in dat je als team een drietal posities op de kaart moet veroveren. Het veroveren gebeurt door dicht bij de aangegeven vlag te gaan staan. Hoe meer eenheden van jouw team bij de vlag staan, hoe sneller je de vlag verovert.
*Bij elk van deze modes wissel je na een speelronde van team. Iedereen krijgt dus de kans om te verdedigen, of om aan te vallen.*

Klassen
Bij Medal of Honor is er gekozen uit drie klassen, te weten: Rifleman, Spec Ops en Sniper. Je tegenstander heeft exact dezelfde klassen, alleen verschillen de schietijzers van elkaar. Qua gameplay zijn de wapens echter in balans.

Door te kiezen uit één van deze drie klassen en er vijanden mee te doden, verdien je punten. Als je een bepaald aantal punten met een van de klassen behaalt, krijg je nieuwe attachment, danwel wapens ter beschikking. Hou er echter wel rekening mee dat dit een tijd kan gaan duren, maar beschouw het als een uitdaging.

De strijd ervaren
Wanneer ik begin met online te spelen, valt me gelijk de opbouw van de map op. Ik waan me echt in Afghanistan. Een troosteloos bruine omgeving, met hier en daar kapotgeschoten gebouwen. Hoewel grafisch de game niet tot de top behoort, oogt het spel redelijk goed. De kartelige randjes zijn er wel degelijk, maar ik kijk er overheen, aangezien het vooral om de gameplay draait. Nou, ik kan met een gerust hart zeggen, dat de gameplay goed aanvoelt. Het is sneller dan Call of Duty Modern Warfare 2, maar gelukkig ook langzamer dan de Quake-serie. De besturing voelt heerlijk gewend aan, vooral omdat deze gelijk is aan de Call of Duty-serie.

Om me heen hoor ik van alle kanten schoten, het ontploffen van granaten en hoor ik teamgenoten pruttelen wanneer zij dodelijk worden geraakt. Het geluid is echt om van te genieten. Soms waan je je halfdoof als er een bom naast je inslaat, waarna je schoten nog een tijd zeer dof klinken door de immense drukgolf welke je trommelvlies laat natrillen. Ook het wazige beeld na de knal draagt bij aan sfeer.

Wanneer ik mijn standaard sniper richt op een vijand, zie ik plots het vuur uit zijn loop komen en een halve seconde na het schot lig ik dood op de grond. Ik keek mijn eigen dood in de ogen. Er dient dus echt rekening te worden gehouden met de afstand en de timing van je schot. Een lopende vijand neerschieten met een sniper is dus een klus waar je behoorlijke skills voor dient te hebben.
Wanneer ik vier opeenvolgende kills heb gemaakt veschijnt er in beeld dat ik een mortarbomb-aanval kan inzetten. Medal of Honor beschikt dus ook over de beruchte killstreak-rewards. Hier zijn het echter vaste rewards, welke voor iedereen gelijk zijn. Na het potje krijg ik te zien wat mijn kill/death-ratio is en ook mijn skills worden opgeteld. Het is echter niet altijd een plus welke je verdient, want je zal zien dat je skill ook omlaag gaat, wanneer jij minder presteert. De toevoeging van medailles en ribbons doet gelijk terugdenken aan Battlefield 2 en is een leuke extra. De punten welke ik heb verdiend door vijanden te doden worden opgeteld bij de klasse waarmee ik de kills heb gemaakt. Ik krijg nu bij mijn sniper een extra magazijn kogels. Dat komt goed uit, want ik mis nog zeer vaak. 

Conclusie
Na het tweede potje valt het me op dat ik nog lang niet klaar ben met het unlocken van alle wapens en attachments. Dit is echter alleen maar positief, omdat de replayvalue enorm is. Medal of Honor is er in geslaagd een uitdagende, realistische shooter neer te zetten. Hoewel de game de concurrentie moet aangaan met Call of Duty Black Ops, zou elke shooterfan deze multiplayer moeten spelen.
Medal of Honor zet een strakke multiplayer neer, met een aantal bekende, maar goed uitgewerkte gamemodes. De wapens zijn goed uitgebalanceerd en het geluid is nagenoeg perfect.