Boek: Stieg Larsson - De vrouw die met vuur speelde
Even slikken
Zelden zijn boeken zo spannend als deze. Vanaf het begin wordt de lezer het verhaal ingezogen en is het lastig om het boek neer te leggen. De vrouw die met vuur speelde bevat meer dan 560 pagina’s. Voor sommigen misschien even slikken, maar het boek is zeker de moeite van het lezen waard. Het tweede deel rondom het tijdschrift 'Millennium' is goed op zichzelf te lezen zonder voorkennis van het eerste deel, hoewel het soms wel wenselijk zou kunnen zijn wat meer over de onderwerpen te weten die soms worden aangehaald. Zeker is wel dat dit boek nieuwsgierig maakt naar het voorgaande deel. Vooral in het begin is het soms wel even puzzelen wie bij wie hoort en waarom, ook omdat het voornamelijk Zweedse namen zijn die niet altijd even goed blijven hangen.
Genade
Het verhaal wisselt prettig van vertelstandpunt, doordat er afgewisseld wordt tussen de hoofdpersonen, politie en criminelen. Halverwege het verhaal weet Larsson de nieuwsgierigheid van de lezer te tergen door op het punt, wanneer de grootste verwarring rond het moordonderzoek heerst en alle ogen op Lisbeth Salander gericht zijn, juist níet vanuit haar standpunt te vertellen. Meesterlijk. Een punt van kritiek is dat Larsson soms nogal veel woorden nodig heeft om situaties te beschrijven en hierdoor valt hij hier en daar in herhaling. Ook lijkt hij aandelen Ikea te hebben gehad, want deze winkel wordt nogal wat keren genoemd. Daarentegen is hij een ster in het uitwerken van personages. Op een klein deel van de finale na is het boek zeer geloofwaardig, maar bovendien heerlijk spannend. Tijd dus voor een trip naar de boekhandel, om bij thuiskomst in je Ektorp te gaan zitten en te smöllen van dit boek.
Uitgever: Signatuur ISBN: 9789056721770 Pagina's: 568
Waardering: