Interview: Alain Clark houdt de soul levend
Alain Clark (25) zit er ontspannen bij. Hij geeft ter gelegenheid van zijn eerste cd verschillende interviews op een dag en het gaat hem makkelijk af. Geen sterallures, maar gewoon een vlotte en zelfverzekerde jongen die van een platenmaatschappij de kans krijgt om van zijn hobby zijn werk te maken.
Muziek maken zit er al sinds kinds af aan in. Zijn vader trad jarenlang op met Dane & The Dukes of Soul, een negen man sterke band die onder meer nummers van James Brown, Otis Redding en Motown ten gehore bracht.
‘Ik ging regelmatig mee en zong dan een nummer met mijn vader’, vertelt hij. ‘Daardoor weet ik dat optreden en muziek maken het mooiste is dat er bestaat. Het is dus ook niet zo dat ik nu ineens uit het niets tevoorschijn kom. Ik ben bijvoorbeeld ook al sinds mijn zestiende bezig met het schrijven van nummers. En ik kreeg al muziekles toen ik nog heel jong was.’
Alain Clark vindt optreden het mooiste dat er is.
Vrije hand
Dat Alain Clark de kans krijgt een cd op te nemen terwijl artiesten als Will Smith en Ilse de Lange hun platenmaatschappij kwijtraken lijkt opmerkelijk. Zelf ziet hij dat overigens niet zo. ‘Platenmaatschappijen zoeken altijd naar nieuwe artiesten om een markt mee aan te boren’, zegt hij. ‘En natuurlijk is het fantastisch dat ik die kans nu krijg.’
Clark heeft zelfs de vrije hand gekregen. De nummers nam hij in eerste instantie op in zijn eigen studio. Toen Sony hem een contract aanbood huurde hij een studio af om het allemaal nog lekkerder te laten klinken. En hoewel hij alle instrumenten zelf kan bespelen, schakelde hij een aantal professionele sessiemuzikanten in. De productie deed hij in samenwerking met Tjeerd Oosterhuis en Fluitsma en Van Tijn.
Het resultaat is een speels album met vrolijke liedjes, onverwachte woordgrapjes en grappige geluidseffecten. Het klinkt daardoor niet geijkt en afgezaagd. Een bewuste keuze.
‘Ik wilde absoluut geen zoet R&B-album maken met poëtische teksten en violen’, legt Clark uit. ‘Mijn debuutsingle 'Heerlijk' is wat dat betreft een goed voorbeeld van hoe het album klinkt. Lekkere niets-aan-de-hand muziek waar je vrolijk van kan worden. Geen diepere betekenis, maar gewoon dat wat de doelgroep aanspreekt.’
Prince
De 25-jarige artiest heeft misschien tekstueel een niet altijd even sterke cd gemaakt, muzikaal zit het echter perfect in elkaar. De nummers zijn funky en doen denken aan het vroegere werk van Prince en de New Power Generation. Je moet wel in het album groeien. Dat is meteen ook zowel de sterke als de zwakke kant van de cd. Wie de tijd neemt om de nummers vaker te beluisteren ontdekt elke keer weer iets nieuws. Maar als je de cd vooraf beluistert in de platenzaak ben je wellicht niet snel geneigd het te kopen.
‘Klopt wel’, zegt ook Clark. ‘Daarom zijn er ook eerst drie singles uitgekomen. Heerlijk was een redelijke hit, het kwam tot de achttiende plaats en ook Ringtoon doet het aardig. Zo hopen we dat enkele liedjes blijven hangen.’
Om de vergelijking met Prince nogmaals te maken: net als de zanger uit Minneapolis heeft Clark een apart en vooral eigen stemgeluid. De zanger beaamt ook dat zijn stem niet iedereen zal aanspreken. ‘Ik haal als ik zing graag aparte dingen uit met mijn stem, hier en daar overdrijf ik. Dat past bij de liedjes. Het is wel grappig om te zien dat het heel verschillende reacties uitlokt. De een vond ’Heerlijk’ fantastisch leuk, de ander vond het verschrikkelijk slecht. En dat mag ook, want smaken verschillen nu eenmaal.’
Live komt de echte stem van Alain een stuk beter naar voren. Tijdens de CD-presentatie in Paradiso treedt hij voor het eerst op met een band. De nummers staan live overeind als een huis en de zanger gaat vol-uit, zonder dat dit hem moeite kost.
Vakkenvuller Simon vertelt wat hij van Alains CD vindt.
Behalve zingen is Clark ook druk bezig met schrijven en produceren voor anderen. Zo schreef hij 100 % Verliefd voor Gordon en werkte hij mee aan het album van Boris. Zijn grootste hit tot nu toe scoorde hij echter met Vakkenvuller, gezongen door Simon de Wit, waarvan niemand mocht weten dat hij erachter zat.
‘In het begin hield ik het nog geheim’, vertelt hij, ‘maar nu mag iedereen het weten. Ik heb inderdaad ’Vakkenvuller geschreven en geproduceerd. Het was een antwoord op Eamons ’Fuck It’, dat ik zo enorm goedkoop en makkelijk vond. Nee, ik heb het nummer echt niet zelf gezongen, al hoor je me inderdaad wel in het achtergrondkoor.
Op de CD-presentatie is 'Simon' natuurlijk ook aanwezig. Ook hij houdt nog vol dat hij het heeft gezongen, maar wel met een enorm brede glimlach. Tijdens de afterparty kan hij er niet onder uit om 'Vakkenvuller' te zingen en Eric van Tijn kondigt hem aan als de Nederlandse Milli Vannili. Maar hoe het ook precies zit, Simon krijgt moeiteloos het publiek zover om mee te zingen.
'We zijn bezig met een nieuwe single', zegt Alain. 'Simon is een begrip, zeker onder de schooljeugd. Maar het moet wel weer goed zijn. Ik wil niet makkelijk scoren.’
Lees verder op de volgende pagina
