Interview: Jeroen Kijk in de Vegte

Je draait toch al even mee in het tv/radio-wereldje; op welke manier heb je jezelf kunnen ontwikkelen daarin? Ben je er nog steeds blij om dat je dit wereldje gekozen hebt?
Wat ik nu doe is wat ik altijd heb willen doen. Ik denk ook niet dat ik iets anders zou kunnen. Het is fijn om iets te hebben dat je kan. Of althans: iets dat je leuk vindt om te doen. Helemaal omdat er meer dingen zijn die ik niet kan dan die ik wel kan. En het is een vreemde bizniz, je moet het zeker niet te serieus nemen, maar het is wel erg boeiend. Ik heb altijd veel kansen gekregen en daar ben ik heel gelukkig mee. Het is te gek om je droom te kunnen verwezenlijken. Maar dat geldt op elk vlak. Dat is ook wel een beetje de les van deze hele affaire: Alles is mogelijk. De enige die je tegenhoudt om je dromen uit te laten komen ben jezelf.

Zou je, als het je aangeboden zou worden, de plaats van Beau bij RTL Boulevard willen overnemen ook als je daar financieel enigzins op achteruit zou gaan?
Nee, ik denk het niet. Boulevard is het programma van Beau en Albert. Dat werkt zo goed, omdat het tussen die twee zo goed klikt. Zij hebben er een succes van gemaakt. Als ik daar ineens in zou stappen, zou ik Beau moeten vervangen. En dat kan dus niet, want Beau is er al. En Beau is Beau. Ik heb veel bewondering voor hem, maar ik wil niet Beau zijn, ofzo.

Wat is het leukste, TV of radio maken?
Het zijn twee totaal verschillende grootheden. Ik mag deze week weer meedoen in de ochtendshow (Curry & the Crew) bij Radio Veronica en dat is te gek. Maar zoals we afgelopen seizoen Vibes hebben gemaakt voor Veronica TV was ook te gek. Iedere dag als ik daar in de studio stond, dacht ik: 'Jaa! Dit is wat ik leuk vind om te doen!'

Je bent een van de laatsten geweest die Pim Fortuyn levend heeft gezien. Je was dichtbij toen hij werd neergeschoten. Van Ruud de Wild weten we dat hij deze ervaring moeilijk kon verwerken. Hoe heb jij een en ander ervaren?
Het zal je niet verbazen als ik zeg dat dat één van de meest ingrijpende gebeurtenissen uit mijn leven tot nu toe is geweest. Ik zal je de ranzige details van het moment en de dag zelf besparen. Maar ook de nasleep was heftig. Vooral omdat er zo veel spanning was. We waren de dag erna bij Barend en van Dorp waar iedereen ineens twee lijfwachten en een vluchtroute met auto-met-draaiende-motor had. Het hele land was in rep en roer en het voelde alsof wij in het middelpunt van die storm zaten. Ik heb er geen last van gehad zoals Ruud, maar het is wel blijven plakken. Omdat ik het heb zien gebeuren, moest ik me een aantal keer melden bij politie en rechtbank als getuige. Dat zijn heftige dagen. Tegelijk ook boeiend en intrigerend, maar vooral heftig. En zo was het hele jaar na 6 mei 2002. Als het net een beetje uit beeld was, kwam er toch weer wat waardoor ik toch weer een hele dag uit m'n doen was. De rechtszaak tegen Volkert van der Graaf bijvoorbeeld. Tijdens zo'n zitting hoor je dan ineens allerlei details die gewoon schokkend zijn.
Een jaar na dato hebben we met alle direct betrokkenen een programma gemaakt en ik heb die dag echt als afsluiting van het proces gezien. Niet dat ik er nu niet meer mee bezig ben.

Vorige week hoorde ik ineens 'Imagine' van John Lennon op de radio. Dat was het eerste nummer dat op 3FM gedraaid werd nadat we beseften wat er was gebeurd. Normaliter hoor je dat vreselijke lied nooit, dus als het dan eens voorbij komt, is het bij mij meteen raak. Dan zie ik dus echt als in een slechte film de eerste minuut na de moord in slow motion over m'n netvlies trekken.
Het door elkaar heen rennen. Schreeuwen. Wat is er gebeurd? De paniek in ieders ogen. 112 bellen. Hij ligt daar zo op de stenen. We moeten iets onder z'n hoofd leggen. 'Pim! Hou nog heel even vol, alsjeblieft. De ambulance is er bijna, je kan 'm al horen!'
Ik heb dus heel even een potje zitten janken bij 'Imagine'.

Nog niet zo lang geleden haalde je fel uit naar je oude collega's Robert Jensen en Jan Paparazzi. Sta je nog steeds achter die woorden?
Ik kan me dat niet herinneren en ik weet ook niet welke woorden je bedoelt. Jan en Robert zijn beiden zeer getalenteerde radiomakers en ik wens ze veel sterkte en luisteraars toe.

Wat vind je ervan dat je door homojongeren uitgeroepen bent tot populairste bekende homo?
Jah, wel grappig. Ik weet nog steeds niet zo goed waar ik die titel aan te danken heb en wat ik ermee kan. Maar ik strijd ook dit jaar weer hard om de titel te prolongeren.

Wat is de oorspong van je achternaam?
Très simple: We schrijven halverwege de 19e eeuw. Napoleon verplicht alle Nederlanders een achternaam te kiezen. Een boerenfamilie uit Hasselt, Overijssel (inderdaad van The Dukes of Hasselt) krabde zich eens achter de oren en dacht: 'wij wonen hier aan deze schitterende rivier Zwartewater, precies op het punt waar de rivier de Vecht instroomt. Wij kijken dus in de Vecht. Dus waarom noemen we onszelf niet Kijk in de Vecht. Oftewel in dialect: Kiek in de Vechte.
Of in semi-beschaafd Nederlands: Kijk in de Vegte. Op de plek waar mijn achternaam is ontstaan is nog een boerderij die Kijk in de Vegte heet.

Bedankt Jeroen!