Rampage: Capital Punishment
Zo'n vijf jaar na zijn spraakmakende film Rampage slaat pulpgrootmeester Uwe Boll weer ongenadig hard toe met het vervolg Rampage: Capital Punishment. In Rampage zagen we Brendan Fletcher als Bill Williamson, een jonge kerel die zich behoorlijk ergerde aan alles wat er om hem heen gebeurde en die daar op geheel eigenzinnige wijze iets aan poogde te doen. Gekleed in een kevlar harnas en tot de tanden bewapend met zware automatische geweren werd een groot deel van de woonplaats van Williamson afgeslacht, waarna deze in het niets verdween. In Rampage: Capital Punishment springen we een paar jaar vooruit in de tijd. Williamson is nog steeds van plan om de wereld te zuiveren van ongewenste elementen en om meer aandacht voor zijn missie te krijgen, besluit hij om een tv-station te kapen. Het is tijd om het systeem te veranderen en dat zal niet zonder slag of stoot gaan.
Rampage: Capital Punishment is een film die meteen inhaakt op het verhaal van het eerste deel. Zo zien we tijdens de opening een stukje opduiken dat ook al aan het einde van de vorige film te zien was: een door Williamson gemaakt filmpje waarin hij uitleg geeft over zijn daden. Nu is cineast Uwe Boll altijd al een controversieel figuur geweest in de filmwereld en de meningen over zijn producties zijn dan ook zeer uiteenlopend. Wat dat betreft is ook Rampage: Capital Punishment geen uitzondering. De hoofdrolfiguur in de film is een wat zonderlinge eenling, die met zijn volautomatische wapens mensen op straat afknalt alsof het een spelletje GTA is. Als we Williamson vervolgens zijn motieven horen geven voor zijn moordlust, is dat een betoog waar geen speld tussen te krijgen is. Een man die ziek is van het leven in een wereld waar uit naam van de president tientallen kinderen met een drone worden vermoord om één terrorist te pakken te krijgen en waar graaierige bankiers de machthebbers zijn.
Met Rampage: Capital Punishment geeft Uwe Boll wederom een onverbloemde kijk op de kwalijke gevolgen van het openbare wapenbezit in Amerika. Het recht om een wapen te dragen is namelijk een heilig recht voor veel Amerikanen en wat dat betreft raakt Boll een gevoelig punt met deze film. Ook kenden de Amerikanen in de afgelopen jaren veel grote schietpartijen met de nodige slachtoffers en sindsdien liggen films over zo'n thema daar nogal gevoelig. Boll, die voorheen vooral bekend stond als een filmmaker met lowbudgetfilms, heeft met Rampage: Capital Punishment evenwel een aangenaam stuk cinematisch geweld afgeleverd. De film ademt een heerlijk duistere sfeer waarbij je als kijker voortdurend in spanning wordt gehouden waar het verhaal naartoe gaat.
Ben je dus wel een liefhebber van een heerlijke bak zinloos geweld met een diepere boodschap dan mag Rampage: Capital Punishment absoluut niet in je collectie ontbreken. Misschien wel de leukste B-film van 2014 maar in elk geval een kanshebber om in vele eindejaarslijstjes van cultfans terecht te komen. Het verstand op nul en knallen maar.
