CD: Hadouken! - Every Weekend
Drie jaar na het baanbrekende album For the Masses is er eindelijk een nieuw album van Hadouken! verschenen. Hadouken! is een band wiens muziek ergens tussen The Prodigy, Pendulum en Linkin Park zweeft. Hadouken! combineert electronische dancemuziek met stevige rock en weet daar een bijzondere mix van te maken. Waar de groep voor haar vorige album naar Nederland kwamen en daar gebruik maakten van de diensten van de drum and bass-pioniers NOISIA, werken de Groningers op Every Weekend slechts aan twee tracks mee, naast producers als Jonas Ullmann en Michael Wojcicki (Blokhe4d), Sarah Decourcy (Loadstar), Simon Smith & Andy Wright (Drumsound & Bassline Smith) en de Italiaan Simone Vallecorsa (Aeph).
Door de grote verscheidenheid van producers heeft het album wel een rommelig karakter gekregen. Dat is op zich ook niet vreemd als je bedenkt dat de oudste tracks op dit nieuwe album al uit 2010 stammen. Zo treffen we 'Mecha Love' en 'Oxygen', een tweetal liedjes dat in 2010 al op single verschenen, als bonustracks op dit album aan. Nadat in 2012 al 'Parasite', 'Bad Signal' en 'Daylight' al uit waren gebracht en begin 2013 de single 'Levitate' verscheen, waren de verwachtingen hooggespannen voor dit derde album van de Britsie grindieband (grindie - grime + indierock). Helaas moeten we constateren dat ze die verwachtingen niet helemaal waar weten te maken op Every Weekend.
Hadouken! in Rusland
Uiteraard is Every Weekend een album waarbij het moeilijk stilzitten is. Maar toch leunt de band iets teveel op het succes van het voorgaande album. Every Weekend laat nog steeds een broeiende mix horen voor eenieder die wel oren heeft voor electronische muziek, maar het is wat teveel van hetzelfde om 50 minuten lang boeiend te blijven. Tenslotte zijn er al heel veel acts die hetzelfde truukje proberen uit te halen als Pendulum, die met deze sound groot is geworden. Daarmee willen we dus niet zeggen dat dit een waardeloos album is, maar het zal ook zeker niet als wereldschokkend worden ervaren, als we dan toegeven dat we in dat geval toch liever naar de pioniers van het genre, zoals The Prodigy, Chemical Brothers en Pendulum luisteren, dan naar het zoveelste bandje dat wil klinken als zijn beroemde voorgangers.
