Top Spin 2
Je zult uiteraard onderaan moeten beginnen, en dat betekent dus minors spelen. Dit zijn toernooien zonder scheidsrechter, met achtergrondmuziek en zelfs langslopend publiek. Ze zijn puur bedoeld om erin te komen, want je zult ze snel moeiteloos winnen.
Voor de winst in deze toernooien krijg je upgrades voor je sterren. Tijdens je training verdien je namelijk bronzen sterren, en door toernooien te winnen kun je deze upgraden naar zilveren of zelfs gouden sterren. Gouden sterren verdien je alleen pas met de masters of de Grand Slams.
<\/center>Naarmate je beter wordt en hoger op de ranglijst komt zullen er ook een aantal speciale events speelbaar worden. Zo zul je op een gegeven moment de vraag krijgen of je een kwalificatiewedstrijd wilt spelen voor een plaats in het nationale team. Dit nationale team is goed te vergelijken met de Davis Cup. Het team bestaat weliswaar maar uit twee spelers, maar je zult vier singlewedstrijden spelen en een dubbelpot. Zodra een van de teams drie wedstrijden heeft gewonnen wordt het afgesloten en gaat dat team naar de volgende ronde. De rest van de wedstrijden hoef je dus niet alsnog te spelen.
Naast de Davis Cup kon je ook events tegenkomen als liefdadigheidswedstrijden, wedstrijden waarbij je rivaal je uitdaagt tot het spelen om een flinke som geld of een wedstrijd waarin je speelt voor een miljonair die de winnaar van de partij een enorme som geld biedt. Dit geld kun je dan weer besteden aan training of een nieuwe look voor je speler. Al deze events leveren ook weer zilveren en gouden sterren op en zijn dus niet alleen leuk ter afleiding, je wordt er ook nog eens beter van.
Helaas lijkt het wel of je te snel beter wordt. Klaarblijkelijk wilde PAM de game wat toegankelijker maken dan het voorgaande deel, maar ze zijn hier enorm in doorgeslagen. De game is namelijk enorm simpel. Iedereen die Top Spin al heeft gespeeld, of ervaring heeft met Virtua Tennis, zal moeiteloos door de career mode heen walsen. Deze mode duurt weliswaar vijf seizoenen, maar tenzij dit je eerste tennisgame ooit is zul je in seizoen drie al de eerste plaats innemen op de ranglijst. Daarnaast behaal je die door toernooien als Roland Garros te winnen door in de finale je tegenstander met 3-1 3-1 3-0 weg te zetten.
<\/center>Het enige wat nog enige uitdaging biedt, nadat je maximaal getraind bent, is het winnen van bijvoorbeeld Wimbledon. Hoewel je ook daar moeiteloos tot de finale zult doordringen, ligt de moeilijkheidsgraad in de finale daar wel heel wat hoger. Zo hoog zelfs dat door die overgang de gemiddelde speler deze wedstrijd misschien in die vijf jaar helemaal niet wint. Kortom, de leercurve is slecht.
Deze slechte leercurve verpest toch eigenlijk wel de career mode. In het begin win je alles moeiteloos en tijdens de eerste Grand Slams zul je nog wel wat moeten vechten. Maar dit komt omdat je nog niet voluit getraind bent. En hoewel op dit moment de game nog echt leuk is, hij biedt namelijk uitdaging zonder te moeilijk te worden, verandert dat snel. Heb je eenmaal meer dan vijftig gouden sterren dan is de uitdaging er af op vrijwel elk toernooi. En als er totaal geen uitdaging is, waarom dan nog doorgaan. Zeker ervaren gamers zullen na een seizoen of drie á vier dan ook afhaken omdat ze alles al bereikt hebben. Echt een gemiste kans.
