Haunting Ground
Haunting Ground benut niet alle kracht van de PlayStation 2 en je hoeft dan ook geen GameCube-achtige graphics te verwachten a la Resident Evil. Dat betekent niet dat het spel er niet mooi uitziet, integendeel, het ziet er erg goed uit. De omgevingen zijn scherp en vol details. In het kasteel hangen bijvoorbeeld overal schilderijen die je ook allemaal kunt bekijken; ze hebben een beschrijving. Daarnaast heeft elke kamer iets engs, iets onheilspellends; een gevoel bekruipt je dat er in elke kamer zomaar wat kan gebeuren. Kamers met opgezette dieren, kamers met levensgrote poppen, kamers met draaimolens met kermismuziek; van elk populair horrorelement is een beetje meegenomen en je ziet het allemaal terug.
<\/center>Geluid
Ook het geluid is prima. De voice-acting in de game is dit keer van een goed niveau! De personages overtuigen wat de sfeer ten goede doet. Verder heb ik al eerder gezegd dat de muziek briljant is, niet alleen qua melodie maar ook dat de muziek speelt als gameplay-element. Verder hoor je in het spel de voetstappen van vijanden die naderen, krakende en schommelende kandelaars aan het plafond en meer vage geluiden die de spanning steeds weer weten te vergroten.
Controls
Haunting Ground lijkt in veel opzichten op de Resident Evil-reeks. De controls zijn bijvoorbeeld precies hetzelfde. Elke kamer heeft een vast camerapunt en zodra je dan door de kamers loopt veranderen plots de controls, bijvoorbeeld onder wordt boven en links wordt rechts. Nu heb ik niet zoveel problemen met deze manier van spelen, maar veel andere mensen wel.
Met de linker analogestick bestuur je Fiona en met de rechter analogestick bestuur je Hewie. Je kunt Hewie heel simpel besturen. Een tikje naar beneden op de rechter analoge zorgt ervoor dat hij met je meeloopt, een tikje naar boven laat hem vijanden aanvallen of spullen/doorgangen zoeken, met een tikje naar links geef je de hond een standje en met een tikje naar rechts geef je het beest een complimentje. Als je de rechter analogestick indrukt dan laat je de hond op zijn plaats zitten en als er een vijand in de buurt is bouwt hij een extra sterke aanval op. Ondanks de simpele controls voor het besturen van de hond blijft er toch veel onduidelijk tijdens het spelen van het spel. Er is bijvoorbeeld geen meter die aangeeft hoe goed Hewie nu luistert of dat je uberhaupt goed bezig bent. Het moet allemaal op gevoel, maar veel dingen gaan ook per ongeluk: komt het dan door jou of door toeval?
