Syphon Filter: Dark Mirror
They said they were ready and waiting. They sure were waiting, but they weren\'t ready.
Om eerlijk te zijn heb ik nooit een Syphon Filter-game gespeeld. Ik vraag me dus af of het hoort om een slecht en voorspelbaar verhaal te verzinnen voor een spel als dit. In ieder geval jaag je op terroristen over de hele wereld, waar de geheime diensten zich niet aan willen branden, omdat het vaak politiek gevoelige situaties betreft. Als Logan, de held van de serie, zou worden gepakt, zou er geen haan naar kraaien; dat soort missies. Om deze clean-and-sweep missies zit in ieder geval een verhaal gebonden waar Uwe Boll nog geen film van zou durven maken (en dan laat ik de vreselijke one-liners tijdens de cut-scenes maar even buiten bespreking).
De missies die je moet volbrengen zijn saai, kort en repetitief. De meeste missies heb je in een paar minuten gedaan, waarbij je voornamelijk bezig bent met een paar soldaten dood te schieten, op een paar knoppen te drukken en that\'s it. Blijkbaar moet je jezelf maar zien te vermaken met de spullen die je tot je beschikking hebt; je bent tenslotte een geheim agent. Zo heb je drie vizieren tot je beschikking, waar je door de missies heen soms gebruik van moét maken, maar soms is het ook gewoon handig. Voor de donkere plekken kun je bijvoorbeeld je night vision gebruiken (spreekt voor zich), maar je kunt ook een infra-rood vizier gebruiken om electronica beter in beeld te krijgen. Hier moet je niet teveel achter denken, want vaak gaat het puur om het vinden van een knop om een objective te halen, bijvoorbeeld om ergens de stroom te activeren (veel dieper gaan objectives niet). Ook heb je nog een hitte-vizier om vijanden beter mee te spotten. Je hebt natuurlijk niets aan gadgets zonder wapens. De wapens zijn onderverdeeld in vier subcategorieën, te weten pistolen, sub-machine geweren, sniper rifles en de blote knuist. In principe maakt het niet uit welk soort wapen je gebruikt, want de vijand mikt toch slecht, maar hoe meer kogels eruit komen hoe sneller je tegenstanders het loodje leggen.
Tijdens je missies kun je niet zelf bepalen wat voor rol je aanneemt. Je kunt dus niet zeggen dat je enkel voor de sneaky manier gaat, want soms zijn bepaalde stukken in het spel zo gescript dat er vijanden spawnen uit allerlei hoeken en gaten. Maar er zijn stukken in de missies dat je net als Solid Snake of Sam Fisher te werk kunt gaan: sluip achter de vijand en breek zijn nek! Als je dat niet aandurft kun je je ook verschuilen achter muren en vandaar mikken op de vijanden, maar het geeft weinig problemen om gewoon op je tegenstanders af te rennen en ze van dichtbij vol lood te pompen.
Goede port of slechte port?
Eén van de weinige punten waar Syphon Filter op scoort is de besturing, want die is op een klein dingetje na vlekkeloos. Je kunt op een simpele manier van gadget en/of wapen wisselen en achter muren schuilen en knallen, alleen het mikken is soms nog een klus, tenzij je gewend bent om met de analoge te schieten. Het lijkt er echter op alsof de hitboxes van je tegenstander niet goed geprogrammeerd zijn, want als je soms naast iemand schiet valt \'ie dood neer, terwijl het tegenovergestelde gebeurt als je zeker te weten raak schiet. Misschien een foutje tijdens het porten?
Een ander foutje dat is ontstaan tijdens het porten is het ontbreken van een multiplayer-mode. Nu is de PS2 zo goed als dood wat betreft online multiplayer, maar de PSP-versie had het wel en in deze versie is het geschrapt. Het laatste noemenswaardige mankement wat betreft het porten is het ontbreken van een grafische update. Syphon Filter: Dark Mirror bestaat al voornamelijk uit kleine levels, maar het ziet er eigenlijk niet uit vergeleken met andere PS2-games. De game is één groot pixelfestijn, de animaties zijn lomp en van speciale effecten is niet te spreken. Aangezien de meeste gamers tegenwoordig een grote platte televisie hebben, is dit des te duidelijker zichtbaar.
