Castlevania: Portrait of Ruin
Vampire Killer
Je speelt de game met Jonathan Morris en Charlotte. Jonathan is met de familie Belmont verbonden door zijn vader, die Jonathan de zweep (Vampire Killer) van de Belmonts heeft meegegeven. Zijn vader heeft in de game Castlevania: Bloodlines tegen Dracula gevochten. Naast de zogenaamde Vampire Killer is Jonathan ook handig met andere, maar minder krachtige wapens, zoals zwaarden, speren en bijlen. Hij is genoodzaakt met deze alternatieve wapens te vechten, omdat de ware kracht van de Vampire Killer nog moet vrijkomen. Als bonus kan hij ook nog met sub-wapens aan de gang, zoals shurikens en darts. Dit soort wapens gebruik je net zoals je in de old-school Castlevanias deed, maar toen waren het kruizen en messen die door het beeld vlogen. Zijn minderjarige vriendinnetje Charlotte kan niet veel met wapens, maar wel veel met magie. Met haar kun je dus allerlei magische spreuken op het scherm toveren. Tenslotte kun je ook nog combi-aanvallen uitvoeren met beide personages tegelijk. Dit soort aanvallen zijn extreem krachtig.
Castlevania: Portrait of Ruin speelt vrijwel identiek als Dawn of Sorrow. Je begeeft je in een groot kasteel dat verkent moet worden. Je kunt nog niet op alle plekken komen omdat je bepaalde skills mist, dus zo nu en dan zul je moeten backtracken (daardoor worden de huidige Castlevania-games ook wel Metroidvania genoemd). In het kasteel zelf begeven zich echter niet zo heel veel monsters, het lijkt erg verlaten. Dat komt omdat Dracula nog niet helemaal is teruggekomen. Een magische kracht voorkomt zijn komst en dit komt door Brauner. Deze freak heeft allerlei magische schilderijen geschilderd. Zolang deze schilderijen niet zijn schoongeveegd van het kwaad, kun je niet bij Brauner komen en zal Dracula niet terugkeren, want Brauner moet daar eerst voor verslagen worden. Brauners kracht voorkomt namelijk een terugkeer van Dracula. Dit is ook de bedoeling geweest van Brauner, want hij wil ermee bereiken dat het tijdperk van de mens ten einde komt om hem en zijn familie tegen rampspoed te beschermen.
Een nieuwe toevoeging in dit deel zijn de mini-quests die je kunt doen voor een spook in het kasteel. Door het volbrengen van de quests krijg je soms een nieuw wapen of een power up. De ene keer moet je een x-aantal wezens doden en de andere keer moet je een item voor het spook meenemen. Er zit alleen een klein nadeel aan dit onderdeel van het spel, want de quests zijn soms zo vaag dat je geen idee hebt wat je moet doen. Een zinnetje tekst met \'Kill the Ghoul King\' geeft je niet bepaald een hint. Gelukkig is internet je vriend, tenzij je het leuk vindt om uren lang (onnodig) door het kasteel te dolen.
Portraits of Ruin
Elk schilderij heeft zo haar eigen thema. In de ene beland je midden in de Egyptische woestijnen en in de andere begeef je je in een modern ogend stadje. Helaas zijn er maar een handvol thema\'s gekozen, wat licht teleurstellend is als je eenmaal op het eindpunt van de game bent aanbeland. Gelukkig zijn de levels wel mooi vormgegeven. In elk schilderij zijn er meerdere savepunten en portals verspreidt. De eerste spreekt voor zich, met de tweede kun je snel van punt A naar punt B komen. Dat scheelt een hoop tijd in verband met het backtracken.
In elk schilderij kun je meerdere wapens, power ups en geheime lokaties ontdekken. Naast deze dingetjes zul je het ook altijd tegen een eindbaas moeten opnemen. Na het verslaan van een eindbaas speel je een nieuw te betreden schilderij vrij. De eindbazen spreken niet echt tot de verbazing, want volgens mij zijn wezens als Medusa, de weerwolf en Frankenstein wel eerder voorbij gekomen in een Castlevania-game. Desondanks zijn sommige eindbazen best pittig.
Uiteindelijk ben je ongeveer tien uur zoet met een singleplayer avontuur. Eenmaal uitgespeeld kun je met twee andere duo\'s aan de gang die weer heel anders spelen. Als je daar genoeg van hebt kun je ook nog eens online via WiFi (dus niet per se een friend code nodig) een boss rush doen met een vriend of onbekende. Deze boss rushes zijn ook in singleplayer te spelen en je krijgt dan kamer na kamer een eindbaas uit dit deel of uit Dawn of Sorrow (gaaf!) voor je kiezen. Het doel is zo snel mogelijk alle wezens af te maken en de finish te halen. Ook kun je op internet spullen kopen of verkopen die je bijvoorbeeld per ongeluk hebt verkocht voor het behalen van een quest, of je kunt een goed wapen van iemand overnemen. Nu maar hopen dat de volgende keer het gehele singleplayer avontuur met iemand anders online te spelen is.
