BioShock

Genetische modificatie
BioShock speelt zich af in onderwaterpolis Rapture en is hoofdzakelijk een shooter die wat elementen overneemt van andere genres, zoals RPG\'s en adventures. Aan de ene kant kun je dus flink raggen met de beschikbare wapens en aan de andere kant word je enorm in het verhaal gezogen. De wapens zijn wat je kunt zeggen de standaard meuk, dus een pistooltje hier, shotgun daar, rocket launcher op de schouder en een kruisboog in de broekzak. Om deze wapens wat interessanter te maken kun je er verschillende soorten ammunitie voor gebruiken. Zo heb je bijvoorbeeld kogels die effectief zijn tegen vijanden van vlees en bloed en kogels die juist weer effectief zijn tegen metalen opponenten. Ook kun je door het spel heen je wapens upgraden; denk aan een precisie bonus of een damage amplifier.

Deze wapens, hoewel life savers in het spel, zijn niet echt strijdmiddelen om warm van te worden. De wapens om warm van te worden zijn namelijk de zogenaamde Plasmids. Een Plasmid is een kracht die je is gegeven middels genetische modificatie en zodoende kun je je tegenstanders wat creatiever om het leven brengen. Denk aan het in brand steken van iemand: je vijand zal zich proberen te doven bij een poel water. Nou, op het moment dat hij/zij erin springt electrocuteer je de boel en dan weet je zeker dat \'ie niet meer op staat. Andere mogelijkheden zijn het tijdelijk bevriezen van iemand of een horde wespen op iemand afsturen. Het zijn vrij leuke (en upgradebare) wapens, die Plasmids. Het enige nadeel aan Plasmids is dat de mogelijkheden om iemand creatief te doden op zich vrij beperkt zijn. Er is niet zo heel veel anders mogelijk dan je misschien gezien hebt in filmpjes van het spel en later in de game zul je vrij snel terugvallen op bijvoorbeeld je kruisboog, omdat die veel meer schade toebrengt. Toegegeven, niets haalt het bij het hypnotiseren van een Big Daddy om het vuile werk voor je op te knappen, maar daar houdt het dan ook wel bij op.

Los van deze wapens kun je ook apparatuur hacken om voor je te vechten of om je van dienst te zijn. Zo vliegen er talloze security bots rond die hackbaar zijn en voor je kunnen strijden. Het hacken zelf gaat helaas middels een vrij repetitieve mini-game. Je moet stroom van A naar B leiden door het aan elkaar plakken van circuits. De eerste tien keer is dit geinig, de tien keer daarna begint het al te irriteren en de keren daarna ben je er echt klaar mee, mede omdat er zoveel te hacken valt. Je kunt bijvoorbeeld camera\'s hacken en zodra vijanden hierdoor gespot worden gaan security bots op hen schieten in plaats van op jou (scheelt weer ammo). Of je kunt een kluis hacken om zo de mogelijk gunstige inhoud ervan te stelen. Je kunt er voor kiezen om het hacken over te slaan en geld neer te leggen in ruil voor het niet spelen van de mini-game, maar geld groeit je niet op de rug en zul je nog hard nodig hebben. Eveneens heb je auto-hack tools die je kunt gebruiken, maar die liggen niet voor het oprapen.

Tot slot heb je nog de beschikking over passieve wapens en andere passieve bonussen wat eigenlijk het RPG-gedeelte van BioShock beslaat. Je kunt namelijk drie soorten Gene Tonics verzamelen, te weten Physical Gene, Engineering Gene en Combat Gene. Bij Physical Gene moet je denken aan resistentie tegen bepaalde typen aanvallen. Bij Engineering verbeter je je technische skills zoals het hacken van kluizen en andere apparatuur. Bij Combat Gene kun je de schade die je toebrengt versterken. Deze Gene Tonics zijn op allerlei manieren te vinden in BioShock. Sommige kun je gewoon kopen in de automaat (zie alinea hieronder) maar de beste manier is het fotograferen van je tegenstanders. Op den duur krijg je een camera en door je opponenten goed in beeld te brengen leer je meer over ze te weten en verbeter je automatisch je eigen skills. Het is echter wel zo dat, net als met Plasmids, je maar een beperkt aantal Gene Tonics tegelijkertijd kunt gebruiken, maar op sommige vastgestelde plekken in de game kun je ze gewoon wisselen als je een betere hebt gevonden (evenals Plasmids).

Daarbij zijn door het hele spel heen tal van machines geplaatst die ooit onderdeel waren van de maatschappij en waar jij nu gebruik van kunt maken. Zo zijn er talloze Heal Stations en Ammo Dumps te vinden waar je even bij kunt tanken. Ook kun je naarmate het spel vordert allerlei items verzamelen om spullen van te maken bij speciale automaten. Denk hier vooral aan speciale munitie, zoals elektrische kogels. De mogelijkheid om \'je eigen munitie\' te maken, zoals op de doos staat aangeprezen in dikke letters, is dus een beetje overdreven. Je moet het doen met de voorgeprogrammeerde opties.

Big Daddy en Little Sister
Je zult je wapens hard nodig hebben om je tegenstanders te verslaan. De beruchte Big Daddy bijvoorbeeld. Een aanvaring met dit type vijand is zeer memorabel. Al van verre hoor je dit groteske monster, gewapend met een enorme boor en later met grenade launchers, stampen en eenmaal in de buurt begint het beeld te schommelen door zijn enorme gewicht. Big Daddy\'s doen op zich niemand kwaad, tot iemand zich met een Little Sister gaat bemoeien. Dit moet even uitgelegd worden. In de game maak je gebruik van Adam, een goedje dat je genetische code verandert. Hiermee krijg je de toegang tot onder meer je Plasmid krachten. Little Sisters hebben Adam bij zich en door zo\'n klein, onschuldig en vooral lief meisje te doden krijg je de beschikking over dit spul en dus over nieuwe krachten. Je kunt er ook voor kiezen om de meisjes te sparen, wat een iets andere verhaallijn op zal leveren en wat tevens een moeilijker spel zal voortbrengen. In het begin zul je vrij veel moeite hebben met het uitschakelen van een Big Daddy, maar later in het spel als je wat meer geoefend bent moet het niet meer zo\'n probleem zijn. Als een Big Daddy eenmaal voor pampus ligt, blijft er een snikkend meisje over en reken maar dat je een klein beetje medelijden voelt. Je merkt dat Big Daddies en Little Sisters een extreem sterke band hebben met elkaar, maar de manier waarop dit allemaal wordt gepresenteerd is nu juist zo\'n sterk punt van BioShock; en de game zit bomvol goede en geloofwaardige presentaties.

De Big Daddies zijn dus niet je grootste vijanden, die eer valt toe aan de Splicers. Dit waren burgers van Rapture die extreem agressief zijn geworden door hun Plasmid-krachten. Je hebt ze in allerlei vormen en maten. De één valt je het liefst aan met een moerhamer en de andere vindt het leuk jou in de fik te zetten. De engste Splicers moeten toch wel de spinnenvarianten zijn; zij kunnen zich via het plafond verplaatsen en aangezien Rapture een donkere stad is hoor je ze vaak wel, maar je ziet ze niet...

Het enige nadeel aan het vechten is dat je niet echt dood kunt gaan. Ja, je levensbalk kan op raken, maar eenmaal dood verschijn je gewoon weer in een zogenaamde in de buurt staande Vita Chamber. Dit haalt zeker wat van de spanning weg, maar het is ook een begrijpelijke keuze. Hoe vaak iemand wel niet vergeet te saven. Je kunt het ook voor jezelf uitdagender proberen te maken door juist beperkt te saven en alleen vanaf die saves verder te spelen. Als we het toch over de moeilijkheidsgraad hebben, dan heb ik voor de beginnende spelers goed nieuws. Middels een grote pijl bovenin beeld wordt je verteld welke richting je op moet lopen om verder te komen en middels een subtiel hint-systeem weet je hoe je verder moet komen als je denkt vast te zitten. Erg toegankelijk spelletje dus.