Scarface

De game Scarface gaat verder waar de film stopt. Tony Montana wordt in zijn luxueuze villa neergepaft door handlangers van zijn concurrent Sosa, maar in de game overleeft hij de aanslag. Het spel is dan ook een opvolger van de film, die gelukkig niet naar het witte doek wordt gebracht. Nu weten we dat games die gebaseerd zijn op films meestal zuigen, maar gelukkig valt dat met Scarface reuze mee.



Cocaine motherfucker
In het begin van het spel is alles van Tony gejat. Zijn villa is in handen van de politie, zijn coke is gejat, zijn reputatie is verdwenen en hij kan ook naar al zijn mooie en dure spullen fluiten. Het is tijd om opnieuw te beginnen, een nieuw rijk op te starten en dat doe je in de stad Miama in de jaren tachtig, met Tony. De stad bestaat uit een aantal wijken waar je een aantal winkels van kunt overnemen. Als je elke winkel hebt overgenomen, is de wijk van jou. Tevens moet je elke wijk zien schoon te vegen van lokale drugsbendes. Zodra je een bendelid neerknalt volgen er vaak nog een stuk of twintig, die ook allemaal neergeknald moeten worden. Daarna verschijnt er een leider en als die eenmaal is afgemaakt, heb je een stukje van de wijk schoongeveegd. Elke wijk kent zo\'n twintig bendes, dus bereid je maar voor.

Het overnemen van de winkels is nauw verbonden met de storyline van de game. Het is je main objective. Je praat telkens met de winkeleigenaar die, voordat je de winkel kunt kopen, altijd iets van je wil. Het komt er altijd op neer dat je belastende bewijzen moet dumpen, tuig moet uitschakelen of iemand moet verdedigen. Zodra je zo\'n missie hebt behaald, kun je de winkel kopen. Maar dat kost geld en geld verdien je niet altijd door de storyline te volgen.

Naast je hoofdmissie heb je ook nog de keuze uit sub-missies. Deze sub-missies hebben vaak met drugshandel te maken. Zo kun je in het begin wat grammetjes coke (later kilo\'s) overnemen om dat op straat door te verkopen. Soms zijn de coke-leveranciers niet te vinden en zul je nieuwe contacten moeten leggen. Ook dit doe je door sub-missies te volbrengen die niet veel anders lijken dan missies in je main objective. Behoorlijk repetitief dus.

Money
Na het dealen van drugs heb je de eerste centjes in je broekzak. Hiermee kun je leuke dingen doen. Tony is namelijk een kapitalist pur sang en wil alles wat duur is in zijn bezit hebben. Zo kun je een hele waslijst aan snelle auto\'s en boten kopen, maar ook dure spullen voor in je villa, zoals drankkasten, opgezette tijgers, dure stoelen et cetera. Deze hebbedingetjes worden exotics genoemd. Door het spenderen van je geld aan dure spullen gaat je reputatie omhoog. Als je reputatie genoeg gestegen is, komen er nieuwe te kopen spullen bij en kun je ook meer coke op straat kopen, zodat er nog meer geld binnen komt. Tevens kun je de spullen in een soort \'pimp my villa\' zelf een mooi plaatsje geven in je huis.

Wat echter de leukste toevoeging is, is het inhuren van personeel. Je kunt chauffeurs inhuren die na een belletje een auto die in je bezit is naar je toe komen rijden. Je kunt ook auto\'s op straat jatten, maar dat zijn vaak trage kutauto\'s. Naast chauffeurs kun je ook wapenhandelaren en zelfs huurmoordenaars inhuren. Als Tony een gevaarlijke klus moet opknappen, kun je dat lekker door een derde persoon laten doen, die je overigens wel zelf bestuurt.

Mocht je alles al gekocht hebben of wil je sparen voor de duurdere stuff, dan is het niet verstandig je geld in je broekzak te houden. Als je een keer sterft ben je namelijk al je geld en drugs dat in je zakken zit kwijt. Het is dus slimmer om regelmatig een bezoekje aan de bank te brengen. Hier kun je je geld laten witwassen.

Goed, Tony heeft dus drugs, geld, spullen en reputatie. Wat hij ook nog kan verzamelen zijn balls. Door veel te schelden op mensen, mensen neer te schieten en asociaal te rijden kun je deze verdienen. Is je balls-meter vol, dan kun je Tony helemaal loco laten gaan. Dat betekent dat het perspectief van third-person in first-person verandert, waarna je tijdelijk onverslaanbaar bent en oneindige munitie bezit. Reuzehandig en ook noodzakelijk in situaties waarin je tientallen vijanden moet neerknallen.

Gameplay
De ingrediënten voor een goede free-roaming game zijn er dus. Echter, Scarface kent zo zijn beperkingen. Zo kun je geen onschuldige mensen neerschieten en als je iemand gruwelijk hard aanrijdt met je auto, zul je er vaak nog twee of drie keer tegenaan moeten rijden voor de persoon in kwestie sterft. De game focust zich dus meer op het uitschakelen van de slechte mensen, maar doet dat door Tony als een soort saint te presenteren. Iedereen met wie Tony praat is helemaal weg van hem, wil zaken met hem doen en is hem eeuwig dankbaar. In mijn ogen blijft hij Cubaans uitschot die op een gewaagde manier rijkdom probeert te verwerven.

Om zinloos geweld nog meer in te krimpen krijg je vrij snel politie achter je reet aan als je roekeloos rijgedrag vertoont (dus veel aanrijdingen veroorzaken). Gelukkig is de politie in tegenstelling tot die in GTA meer van \'eerst praten, dan knallen\'. Als je nog niet veel op je kerfstok hebt staan kun je je er dus uit lullen. Echter, als je te veel ongein hebt uitgehaald zul je ze om moeten kopen en dat is niet bepaald goedkoop.

Verder is er één mini-game in het spel verwerkt die je overal tegen komt. Stel dat je coke (ver)koopt, je de politie uitleg moet geven, of geld wilt witwassen bij de bank, dan zie je onderin het scherm een metertje verschijnen. Je dient dan de O-toets in te drukken. Druk je deze te kort of te lang in, mislukt je deal, krijg je politie achter je hol aan of moet je extra rente betalen over het te witwassen bedrag.