Tales of Symphonia
Het verhaal wordt gecombineerd met een karakterontwikkeling waar je U tegen zegt. Vanaf het begin voel je je betrokken bij de karakters en het verhaal, wat ook nog eens versterkt wordt door de vele gesprekken en de talloze skits (korte dialogen tussen je karakters terwijl je onderweg bent). Het zijn echte ronde karakters, om er maar eens een literatuurterm tegenaan te gooien. Het is niet alsof er een setje onbelangrijke soldaatjes achter je aanhuppelt, nee, ze hebben allemaal hun eigen eigenaardigheden en eigenschappen waardoor je echt meeleeft met de gebeurtenissen. Petje af, de meeste schrijvers en regisseurs doen het niet na.
Lloyd weet dan ook niet dat hij een rond karakter is.
<\/center>
Menu\\\'s
ToS is een licht traditionele RPG, wat wil zeggen dat er nogal wat menu\\\'s in voorkomen. Je kunt een strategie opzetten, armor en wapens toewijzen, versterkende edelstenen toewijzen, combo\\\'s instellen, maaltijden bereiden en special moves uitkiezen. En ja, iedere optie heeft zijn eigen menu. Als je het wilt snappen ben je er wel even mee bezig, en daarom begin je in ToS met alleen de basisvaardigheden en worden er gaandeweg de eerste uren steeds meer opties uitgelegd. Het is wel verstandig om die uitleg goed te volgen, anders wordt de game al snel heel moeilijk omdat je de mogelijkheden niet goed benut. Beginners in het RPG-genre zullen even schrikken maar bijt even door, want het is zeker de moeite waard!
Flauw hoor, met het kaartspel gaan gooien als je verliest.
<\/center>
Graphics
De graphics zijn op zich prima, dit is een game waarin de cell shading techniek weer eens mooi wordt toegepast. Het enige minpuntje is de world map. Volgens mij hadden ze die nog liggen van een oude japanse SNES-versie van de Tales of serie, want hij ziet er belabberd uit. De monsters waar je tegenaan kunt lopen om een gevecht te beginnen zijn in wel twee! variaties te vinden, een vormloos blobje en een vormloos blobje op pootjes. Als je rondloopt in de kerkers kom je wel schattige tijgertjes, plantjes en doodshoofden tegen, steek dan ook wat meer tijd in de world map monsters die je om de haverklap tegenkomt.
Hmmz, de volgende keer toch maar geen bruine bonensoep eten voordat ik een gevecht aanga.
<\/center>
Afgrijselijke geluiden
Een heel groot nadeel van Tales of Symphonia is de ongelofelijk slechte voice-acting. Ken je die afgrijselijke Duitse nasynchronisatie? Nou, in ToS hebben ze de Japanse stemmen vervangen door Engelse. Top idee, maar alsjeblieft, laat die stemmen dan niet inspreken door vijftienjarige scholiertjes die denken dat ze een kerstspel aan het opvoeren zijn; je hoort gewoon dat ze de teksten oplezen. Omgevingsgeluid is ook niet te horen: of je nu in een kathedraal of een kerker staat, de stemmen klinken overal naar de studio waarin ze zijn opgenomen. Vooral Colette laat je de rillingen over de rug lopen; het was dan ook een verademing toen ze op een gegeven moment haar stem verloor.
