CD: Speelman & Speelman - Oog van de orkaan
Speelman & Speelman is de naam van het duo dat de twee broers, Daan en Joost, vormen. Na een opleiding aan de theateracademie besluiten de broers samen het theater in te gaan. In hun shows combineren ze verhalen, sketches en liedjes tot één show. Hieruit is nu een cd voortgekomen: Oog van de Orkaan. Dat het album niet alleen een registratie is van de theateruitvoeringen mag meteen duidelijk zijn bij de eerste klanken. Het is grootser opgezet om op die manier een sterkere indruk te maken en meer uit het album te halen. Dit lijkt in ieder geval bij de band De Dijk gelukt te zijn, want zij nodigden de broers uit in het voorprogramma van hun optreden in Ahoy te verschijnen. Dit optreden vond daags voorafgaand aan de lancering van hun nieuwe debuutalbum plaats. Een mooie aftrap die wellicht naar meer smaakt.Popalbum
De gebroeders Speelman hebben met de cd een heus popalbum af willen leveren en kozen er in dit kader dan ook voor om de liedjes uit de theatershows op te leuken met een zevenkoppige band. In het theater - in hun show Niet over één spoor - worden ze alleen met piano uitgevoerd, maar dat is wat magertjes voor een popalbum. Door de band in te schakelen krijgen de nummers veel meer kracht, dat is een feit. Toch blijven de teksten van de songs neigen naar theatermateriaal. Het roept enigszins een vergelijking op met Acda & De Munnik, al kun je wel stellen dat die hun sporen al ruimschoots hebben verdiend en de broers nog aan het begin staan. Of ze ooit op gelijke hoogte zullen komen met Acda & De Munnik zal alleen de tijd leren (of ze dit ook ambiëren is tevens ook maar de vraag).
De cd opent met de track waaraan het album zijn naam ontleend: 'Oog van de Orkaan'. Het is een lekker nummer dat goed in het gehoor ligt. Het is wel meteen de track die de vergelijking met Acda & De Munnik het sterkst oproept. De latere nummers hebben dit wat minder, vooral doordat die wat steviger zijn gemaakt door de eerder genoemde bandleden. Ze klinken daardoor voller. De nummers hebben ook allemaal een heus verhaal in zich. Zo is er de track 'Fred' over die almaar vervelende man in de kroeg die zichzelf steeds herhaald (kennen we hem niet allemaal?). Een ander lied om eruit te lichten is wellicht 'Friet' dat vertelt over een oud vrouwtje dat in een friettent alle vuilnisbakken afstruint op zoek naar iets eetbaars - de zelfkant van de maatschappij.
Straattaal
'Retestrak' is een komisch nummer; het schetst het beeld anno 2073 - een opa doet zijn verhaal over hoe hij oma heeft ontmoet, dit alles in de straattaal die de jeugd anno 2008 hanteert. Het is een leuke song geworden, met komische knipogen. Naast humoristische en 'harde' maatschappijkritische nummers staan er ook heuse liefdesliedjes op het album. Dit leidt al met al tot een album dat zeker afwisseling biedt. Van alles wat zullen we maar zeggen. Tekstueel voert het nog wel de boventoon, maar dit is vaker het geval wanneer theaternummers op schijf worden gezet. Of het daadwerkelijk een popalbum is geworden, blijft hiermee een beetje in het midden. Dat het een lekkere cd is, mag wel gezegd worden. Een heel behoorlijk debuutalbum dat doet uitkijken naar eventuele volgende cd's. En mochten die niet komen, dan kunnen we altijd nog naar het theater, want daar liggen de roots van de heren en dat zullen ze toch ongetwijfeld blijven doen.
Label: Entertainment Group Releasedatum: 8 februari 2008
Waardering:
