Review/Interview: Tacker & Warchild
Dat is juist de slimheid ervan... die hebben wij! Wij hebben allemaal zoveel studiowerk gedaan, dat we wel weten hoe we een gitaar moeten opnemen. Bas, vergis je niet want hij is 20, maar die loopt al vanaf dat 'ie een lollie in z'n muil had in de studio rond. Hij is heel slim, houdt alle nieuwe software in de gaten en edit ons eruit in Protools bijvoorbeeld.
Een gitaarbandje opnemen is niet zo moeilijk. Gitaar, bas, drums, zang, klaar. Daar ben ik goed in, daar is Bol goed in. We luisteren allemaal naar onze eigen instrumenten, maar dan heb je een gitaarbandje. Hoe kun je die sound nou net zo maken dat je niet 1979 wordt, maar 2004? Dan heb je iemand nodig die nu in een bandje zit die 2003 is. Bas heeft hele kleine slimme dingetjes, daar hebben we hem hard voor nodig. Ook qua vibe, hij is te gek om mee te werken.
Waar haal je inspiratie vandaan als je schrijft?
De plaat die wij gaan maken, daar staat de naam eigenlijk al van vast. 'Addiction'. Dat is ook waar ik over schrijf. Verslaving. Van vroeg opstaan of laat naar bed gaan, in de zon liggen, bier drinken, noem het maar. De liefde en de passie voor het leven in het algemeen, daar schrijf ik over. Als je de plaat straks hoort mag ik ook hopen dat 'ie een gedreven, gepassioneerd gevoel uitstraalt.
Heb je zelf ook favoriete bands?
Zeker weten. Audioslave was voor mij de verrassing van het vorig jaar. Foo Fighters, het eerste album vind ik helemaal te gek en het tweede album is ook goed. Soundgarden, Black Sabbath, Beach Boys. Van die laatste hoor je ook heel subtiel wat dingetjes terug op ons album.
Ook sommige Amerikaanse klassieke componisten, zoals Samuel Barber. In 1927 verwerkte hij blues in een symfonie. Je voelt blues en hoort klassiek, dat vind ik briljant. Zo iemand kan voor mij niet zoveel verkeerd meer doen.
Je acteert ook, als je zou moeten kiezen tussen muziek maken en acteren, wat zou je dan kiezen?
Muziek maken. Ik kan het altijd en overal doen en bovendien geeft het me zo'n enorme rush af en toe, daar zou ik absoluut voor kiezen. Acteren is en blijft iets dat ik af en toe moet doen. Er zitten nog wat dingen in de planning maar die zijn nog even geheim. Maar acteren is een veel beperkter vakgebied. Acteren doe je niet thuis, muziek maken kan ik thuis in mijn eentje.
De laatste vraag, hoe lang kunnen we nog genieten van Tacker?
Es denken, ik ben 34... hoe oud is Tina Turner? Nee, we zijn net begonnen en ik zie ons veranderen in een zooitje zestienjarige borrelnoot gooiende flippo's die het geweldig vinden om met elkaar op het podium staan. Soms denk ik wel 's, je bent gek, maar hier kunnen we ja-ren mee door.
We maken wat we mooi vinden, eat it or not...
De foto's van Kosophonic, Tacker en Eric Corton in deze review zijn gemaakt met een Fujifilm Finepix S602 camera. Deze is beschikbaar gesteld door Het Camerahuis
