Poeperd met Madeliefjes


Het milieu. Een beter milieu zou bij jezelf beginnen. Maar ik ben zo’n loser die wel wil, maar niet als het geld of moeite kost.

Afval scheiden bijvoorbeeld. We proberen het. Thuis, bij mijn ouders, scheiden we afval in een kliko. De ene helft is voor groenafval, de andere helft voor restafval, zoals de gemeente dat voorschrijft. Dat werkte prima, totdat het tussenschot in de vuilniswagen verdween. Sindsdien ligt de bedorven sla gewoon weer tussen de lege chipszakken. De vuilnismannen nemen echter alles mee en we hebben nog nooit een gele of rode kaart gekregen. Een gele kaart wil zeggen dat je op moet passen omdat er teveel boterhamzakjes tussen de beschimmelde boterhammen liggen, een rode kaart wil zeggen ‘zoek het maar uit met je afval, dit is niet gescheiden’. Het kan de vuilnismannen blijkbaar weinig schelen en wij hebben weinig zin om een hele dag aan de telefoon te hangen voor een nieuw tussenschot.

Eens in de twee weken ongeveer, op zaterdagochtend, komen de vrijwilligers van het oud papier. Tot een paar jaar geleden werd je op die ochtenden gewekt door een jongen die met een soort oude schoolbel door de straten fietste. Dan wist je, de papiermannen komen. Die jongen is te vaak nat geregend of heeft een lekke band gekregen en kreeg geen nieuwe vergoed. Of misschien heeft iemand die wilde uitslapen die bel uit woede in stukken geslagen. In ieder geval, nu krijgen we geen waarschuwing meer. Dan sta je op zaterdag laat in de ochtend op en zie je lege bakken in de straat. Te laat. Dan maar in de kliko.

Glas gaat in de glasbak. En steeds twijfel ik. Zal ik de potjes eerst schoonmaken? Dat bespaart water bij de glas-hersmelt-fabriek, maar verbruik ik per potje niet veel meer water? Ik geef ook eerlijk toe, er gaat nog wel eens een dekseltje mee de glasbak in.

Groene energie dan? Ik ben wel voor windenergie. Op één of andere manier vind ik windmolens wel mooi en rustgevend. Anders dan sommige (milieu)organisaties zeggen, vind ik ze wel in het landschap passen. Wie zegt dat ze het landschap verstoren, kan ik niet begrijpen. Die landschappen zijn al door mensen gecreëerd en daar mag toch best een molen in? Als die witte propellers er niet in mogen, dan mogen ze van mij ook de windmolens uit achttienhonderdzoveel slopen. Dat was toen toch ook horizonvervuiling? Als het woord al bestond. Nu noemen we het industrieel erfgoed. Het zijn monumenten. Over tweehonderd jaar zijn de windmolenparken net zo goed een onderdeel van een historisch landschap. Inderdaad, het is misschien vervelend als je zo’n ding in je achtertuin krijgt. Maar energie is nou eenmaal nodig en dit is wellicht de beste manier. Of wil je een kolencentrale naast je moestuin?

En zo zijn er meer dingen die je kunt doen om Al Gore (en Femke) blij te maken. Zo wil ik best gerecycled wc-papier gebruiken. Althans, pleepapier dat van oud papier gemaakt is, niet papier dat al een achterwerk gezien en gevoeld heeft natuurlijk. Maar dat papier moet wel zacht zijn als gewoon papier. Een schraal achterwerk heb ik er niet voor over. De kleur boeit me niet. Papier bleken is onzin. Grijs of wit, het wordt toch bruin. Ik snap al helemaal niet waarom er motiefjes op pleepapier staan. Zijn er mensen die ermee willen behangen? Voel je je meer voldaan als je je poeperd met madeliefjes en klavertjesvier schijtvrij maakt?

Als je al Al wilt helpen. Voor mij is nog niet bewezen dat ons gedrag het klimaat beïnvloedt. Kijk maar eens naar de afgelopen herfst/zomer. Maar ik ben ook gevoelig voor al dan niet deskundigen die beweren dat het klimaat ook zonder mens zou veranderen. De aarde warmt op, daar is geen twijfel over mogelijk. Doen wij dat of de aarde zelf? Ik weet het niet.